Ο Τσέστερ μας έφερε έναν φίλο του να γνωρίσουμε που λίγο μας προβλημάτισε, κάπως μας μπέρδεψε…

Είναι ένας άνθρωπος (Ι)

Είναι θυμωμένος, γιατί τα χέρια του είναι έτσι (Β)

Τα χέρια του είναι μπουνίτσες (Ι)

Είναι όπως όταν κάνουμε κακά (Β)  !!!!!

Το βρήκα, όπως όταν σφιγγόμαστε. Τι κάνει; Προσπαθεί να ρίξει μια μπουνιά;  (Χ)

Είναι κλόουν; (Ά)

Μήπως τον βλέπουμε από πίσω; … Μπορεί να έχει βάλει ανάποδα το παντελόνι του.(Ι)

Δεν έχει μάτια (Χ)

…

Έχει κοκκινίσει επειδή είναι θυμωμένος (Ι)

Διαπιστώνουμε πως η φιγούρα με το κόκκινο σύννεφο για κεφάλι είναι  “Ο θυμωμένος Κνουτ”της Έντιτ Σράιμπερ-Βίκε από τις εκδόσεις ΔΙΑΠΛΑΣΗ και σκεφτόμαστε πότε θυμώσαμε εμείς…

Αφού φουσκώσαμε μπαλόνια σαν να φουσκώνουμε από θυμό και ξεφουσκώσαμε αργά αργά παίρνοντας βαθιές ανάσες αλλά και γρήγορα με αποτέλεσμα τα μπαλόνια να εκτοξεύονται στην τάξη, είδαμε πως όταν μαζεύουμε το θυμό μέσα μας δε σκεφτόμαστε καθαρά, η σκέψη μας θολώνει και -όπως συνέβη με τον Κνουτ- πάνω στον θυμό μας μπορεί να πληγώσουμε κάποιον. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το ηφαίστειο που μπορεί να εντυπωσιάζει αλλά όταν εκρήγνυται οι συνέπειες είναι καταστροφικές…

Αποτυπώσαμε το πείραμα…

…κόψαμε για 1η φορά φέτος – και ναι! ξεπεράσαμε κάθε προσδοκία- και δημιουργήσαμε θυμωμένα πρόσωπα έτοιμα να εκραγούν…

…κι “Ο θυμωμένος Κνουτ” περιμένει να ακούσει προτάσεις για να ελέγχει τον θυμό του…