Ανεβαίνουμε στα σύννεφα και το ταξίδι μας ξεκινά σε μέρη αγαπημένα.  Κι αν κάποια στιγμή μαυρίσει ο ο ουρανός και μυρίσει βροχούλα, γίνει μπόρα και εξελιχθεί σε καταιγίδα, φόβος δεν υπάρχει – θα βρέξει, η γη θα ξεδιψάσει, θα στεγνώσει  και τα συννεφάκια θα αρχίσουν πάλι να τρέχουν ελεύθερα, με χάρη σκορπίζοντας δροσιά…

Θα δούμε …

…και τη μαμά να κυνηγάει τη Μυρτώ

Moto μας για φέτος λοιπόν ο στίχος του Ελύτη “Θαυμάσια που τρέχει ο ουρανός αν κρίνεις απ’ τα σύννεφα…”