Ο Παπαγιάννης δεν έμεινε αδρανής. Δημιουργεί μικρά πήλινα γλυπτά σε όλη την διάρκεια της καραντίνας. και αφιερώνει στους ‘αγωνιστές’ αυτής της περιόδου το παρακάτω – έτσι, για να μην ξεχάσουμε…
Μπορείς να δεις και τις γειτόνισσες που κάθονται στην εξώπορτα του σπιτιού τους το απόγευμα πλέκοντας και κουβεντιάζοντας τα γεγονότα της ημέρας…
…γυναίκες των παιδικών του χρόνων -και πάντα ανάμεσά τους ποια άλλη; Η μάνα…
…η ζωή δεν σταματά. Ο κορονοϊός επιμένει, αλλά κι ο γλύπτης επιμένει να βάζει τους χορευτές του να χορεύουν…
Αν δεν κουράστηκες μέτρησε και γράψε πόσα βλέπεις κάθε φορά…
…και η πρόκληση φυσικά είναι να δημιουργήσεις τα δικά σου γλυπτά – από πηλό ή από πλαστελίνη