Η 19χρονη Ma Li (馬麗 ) -Λι σπούδαζε χορό, όταν έχασε το δεξί της χέρι εξαιτίας ενός τροχαίου ατυχήματος…
Ο Zhai Xiaowei (翟孝偉 ) -Χιάου ήταν μόλις τεσσάρων, όταν δεν πρόσεξε ένα τρακτέρ κι έχασε το πόδι του…
Συναντήθηκαν το 2001. Η Λι ήταν στα πρόθυρα να σταματήσει το χορό και ο Χιάου ήταν επαγγελματίας ποδηλάτης. Μοιράστηκαν τις ιστορίες τους και στη συνέχεια αποφάσισαν να συνεργαστούν.
«Ο χορός μας, ‘η αγάπη των πεταλούδων’, αφηγείται την ιστορία μιας πεταλούδας με ατελή φτερά που γεννιέται και αναδύεται μέσα από το κουκούλι της. Στη συνέχεια συναντά άλλη μια πεταλούδα με παρόμοια προβλήματα, ενώνεται μαζί της για να καταφέρουν να φτάσουν στην επιτυχία. Είναι κυριολεκτικά μια καταγραφή της ζωής μας», λέει η Λι.
Είναι ένα παράδειγμα του πως ο ένας είδε πέρα από τις ‘ραγισματιές’ και τα ‘σπασίματα’ του άλλου και ο χορός τους είναι τόσο μαγικός που οι ‘ρωγμές’ παύουν πια να φαίνονται…
Με αφορμή την ιστορία της Λι και του Χιάου θυμόμαστε μία αγαπημένη ιστορία που πολύ συγκίνησε, όταν την είδαμε στην τάξη – αυτή της μικρής Μαρίας και του Νικόλα. Πρόκειται για την ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους Cuerdas που γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Ισπανό Pedro Garcia Solis και απέσπασε τον τίτλο του καλύτερου φιλμ μικρού μήκους για το 2014).
«Με ένα σχοινί η Μαρία γίνεται αυτοκόλλητη με τον Νικόλα και σκαρφίζεται ένα σωρό τρόπους για να κάνει την καθημερινότητά του πιο ευχάριστη. Το σχοινί γίνεται το μέσο για να παίξουν μαζί, για να διαβάσουν μαζί, για να χορέψουν μαζί… Μία μέρα το αγόρι ‘φεύγει’ από το σχολείο … και η Μαρία βρίσκει στο άδειο του αναπηρικό καροτσάκι το σχοινί που αποτέλεσε το μέσο για να έρθουν πιο κοντά τα δύο αυτά παιδιά. Από εκείνη τη στιγμή το σχοινί θα βρίσκεται πάντα στο χέρι της Μαρίας να της θυμίζει τον Νικόλα και τη φιλία τους. Η στιγμή αυτή είναι καθοριστική για την Μαρία και το μέλλον της. Αποφασίζει να γίνει δασκάλα σε παιδιά με ιδιαιτερότητες!”