“Η προσφορά” (1967)

Μία εικόνα -πίνακας ζωγραφικής/φωτογραφία-είναι πάντα η καλύτερη αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό, άσκηση της παρατηρητικότητας και εξάσκηση του προφορικού λόγου.

Παρατηρώ το έργο που δημιούργησε ο Ελύτης με την τεχνική του κολάζ και αναρωτιέμαι:

  • Είναι φωτογραφία ή πίνακας ζωγραφικής; Τι νομίζω;
  • Πού μπορεί να είναι το μέρος αυτό;
  • Ποια εποχή του χρόνου μπορεί να είναι;
  • Ποια ώρα της ημέρας; Γιατί;
  • Αν μπορούσατε να ‘μπείτε’ μέσα στον πίνακα τι θα ακούγατε, τι θα μυρίζατε, τι θα νιώθατε, πώς θα αισθανόσαστε;
  • Υπάρχει κάτι που θα το μπορούσες να το δεις σε ένα άλλο μέρος;
  • Τι σου θυμίζει τα σημεία 1,  2 & 3;

  • Τι τίτλο θα έδινες στο έργο;
  • Ο ποιητής έδωσε το όνομα «Η προσφορά». Ποιος είναι αυτός που προσφέρει; Τι είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει; Σε ποιον;

 

Ο ποιητής έχει πει

«Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς,

πολυπαθής και αόρατος,

πιάσε μου το χέρι

Χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι

Κι είναι ανάγκη να μείνω απ’ τους απέξω.»

 

Σε ποιους δίνουμε το χέρι; Γιατί;