Γεια σου, κότσυφα!

Παίζω με γράμματα και λέξεις

Τα άρθρα η, οι

Ο διψασμένος κότσυφας

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στο δάσος ένας κότσυφας. Μια μέρα ο κότσυφας ήταν πολύ διψασμένος, αλλά όσο κι αν έψαχνε για νερό δεν έβρισκε πουθενά. Στο τέλος πέταξε στην κορυφή ενός ψηλού δέντρου κι αγνάντεψε τριγύρω. Μακριά στο βάθος είδε έναν κήπο. “Εκεί θα βρω νερό”, σκέφτηκε και πέταξε βιαστικά προς τα κει.

Μόλις έφτασε στον κήπο, είδε ένα παλιό πιθάρι. “Εδώ θα πιω νερό”, σκέφτηκε και γαντζώθηκε στο στόμιο του πιθαριού. Πραγματικά στο πιθάρι είχε νερό. Το νερό όμως ήταν λίγο. ‘Έφτανε δεν έφτανε μέχρι τη μέση του πιθαριού. ‘Έτσι ο κότσυφας, όσο κι αν έσκυβε, κι αν προσπαθούσε, δεν μπορούσε να πιει.

Μια πάπια που τριγυρνούσε στον κήπο και τον είδε του είπε: “‘Άδικα προσπαθείς. Δεν θα τα καταφέρεις. Το νερό ίσα που καλύπτει τον πάτο”. Ο κότσυφας την άκουσε, αλλά δεν απάντησε. Λίγο αργότερα τον πλησίασε μια χήνα και του είπε: “Ε, κότσυφα, τόση ώρα προσπαθείς και σταγόνα νερό δεν ήπιες. Δεν κουράστηκες; Παράτα τα πια!”

Ο κότσυφας την άκουσε αλλά ούτε και σ’ αυτή απάντησε. Σταμάτησε για λίγο να προσπαθεί για να σκεφτεί τι θα κάνει. Τότε πέρασε απ’ το μυαλό του μια σπουδαία ιδέα. Άρχισε αμέσως να μαζεύει με το ράμφος του πετραδάκια και να τα ρίχνει μέσα στο πιθάρι. Το νερό άρχισε σιγά σιγά να ανεβαίνει. Όσο περισσότερα πετραδάκια έριχνε τόσο ψηλότερα ανέβαινε το νερό, μέχρι που έφτασε στο στόμιο του πιθαριού.

Τότε ο κότσυφας βούτηξε μέσα το ράμφος του και ήπιε, ήπιε μέχρι που ξεδίψασε. Και τότε γύρισε και είπε στην πάπια και τη χήνα που κοίταζαν απορημένες: “Τώρα καταλαβαίνετε γιατί δεν σας απαντούσα; Προσπαθούσα να μην σας ακούω!”

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Είναι ένα λαϊκό παραμύθι από το Μπαγκλαντές: διασκευή από το Ημερολόγιο 2000 του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών “Στέκι Μεταναστών”

Μας υπενθυμίζει να έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και να μην ακούμε αυτούς που μας λένε ότι «δεν μπορούμε».

Πηγή

Το πλοίο που ονειρεύομαι…

Παρακάτω παρατίθεται το ποίημα που έγραψα στα πλαίσια του μαθήματος της Μελέτης Περιβάλλοντος  για τις ανάγκες των ανθρώπων. Ελπίζω να σας αρέσει!

 

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι…

 

Ένα πλοίο φαντάζομαι

για σένα και για μένα.

Να έχει ότι χρειάζομαι

του κόσμου τα λατρεμένα.

 

Γέλια μέσα ν’ ακούγονται

ο πόνος να προσπερνάει.

Δάκρυα να μη χύνονται

αδικία να μη χωράει.

 

Το πλοίο που ονειρεύομαι

χωράει τον καθένα.

Ίδιο χρώμα ας μην έχουμε

μπορούμε να γίνουμε ένα.

 

Σ’ ένα ταξίδι μακρινό

όλους να μας πηγαίνει

με αεράκι αλαργινό

κι αλμύρα διψασμένη.

 

Αυτό το πλοίο άραγε

γιατί δεν ξεμακραίνει;

Οι πόλεμοι, η πείνα

την άγκυρα κρατούν δεμένη.

 

Ακούστε αφεντάδες μας

πολιτικοί, κρατούντες.

Αφήστε μας στο πλοίο μας

να πάρουμε το τιμόνι.

 

Μαζί μας στο ταξίδι μας

όλους θα σας δεχτούμε.

Στο τέλος του ορίζοντα

τα όνειρα αναμετρούνται.

 

Περισσότερα για τη δράση μας μπορείτε να δείτε εδώ.

Βόλτα στο βουνό

Παίζω με γράμματα και λέξεις

Ώρα για παιχνίδι – Κλίση ρημάτων

Μια μεγάλη μέρα – Χρονική διαδοχή από www.jele.gr

Μια μέρα στη γη:

Περιβάλλον προστασία του δάσους. Πατήστε την εικόνα για να παίξετε.

ααα

 

Προσθέσεις και αφαιρέσεις με υπέρβαση της δεκάδας

Υλικό από ελληνικές σελίδες

 

Η πρόσθεση και η αφαίρεση ως αντίστροφες πράξεις – Η υπέρβαση της δεκάδας Ι

Η πρόσθεση και η αφαίρεση ως αντίστροφες πράξεις – Η υπέρβαση της δεκάδας ΙΙ

από https://blogs.sch.gr/persidou

 

Προσθέσεις με υπέρβαση της δεκάδας Ι

Προσθέσεις με υπέρβαση της δεκάδας ΙΙ από http://mia4sthneapolh.blogspot.gr/

 

Αφαίρεση με υπέρβαση της δεκάδαs από http://users.sch.gr/antafou

 

Υλικό από ξένες σελίδες

Βάλτε παπούτσια στα ζουζούνια http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/earlymath/bugabalooShoes.htm

Σημαδέψτε τα σωστά μήλα

http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/fruitshoot/fruitshoot_subtraction.htm

Πόσα φρούτα θα μείνουν;

http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/earlymath/subHarvest.htm

Τάισε τους πιγκουίνους!

http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/popup/popup_addition.htm

Πολλά παιχνίδια πρόσθεσης  :

http://www.sheppardsoftware.com/mathgames/menus/addition.htm

και αφαίρεσης :

http://www.sheppard software.com/mathgames/menus/subtraction.htm

Οι παραπάνω σελίδες μπορεί να έχουν πολλές διαφημίσεις γι΄αυτό καλό θα ήταν να παίζουν τα παιδιά μόνο με την επίβλεψη του γονέα.

Η Αγγελική

Στο βιβλιοπωλείο – Ερωτηματικές αντωνυμίες ποιο, ποια, ποιους, ποιες, ποια και άλλα

Βόλτα με τα ποδήλατα – Λέξεις με δύο τόνους

Ο πεζόδρομος – Αρσενικά ουσιαστικά σε-ος και-ης

Παίζω με γράμματα και λέξεις

 

Η μετακόμιση

Μια υπέροχη φωτογραφία – Θηλυκά ουσιαστικά σε-η και-α

Η καθαρή κουζίνα – Ουδέτερα ουσιαστικά σε-ο

Τα εργαλεία του μαθητή – Ουδέτερα ουσιαστικά σε-ι

Το  σακίδιο της Εργατικής» – Ουδέτερα ουσιαστικά σε -ο και -ι

Μπάνιο στη θάλασσα» – Θηλυκά ουσιαστικά όλα τα παραπάνω από το www.jele.gr

Παίζω με γράμματα και λέξεις

Χάρτης της Ελλάδας 

Οι δράσεις μας για την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου

Όλοι μαζί γιορτάσαμε το παιδικό βιβλίο! Μια όμορφη μέρα με τις μοναδικές δημιουργίες των παιδιών! Γράψαμε παραμύθια, ποιήματα ,κόμικ, δραματοποιήσαμε παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, τραγουδήσαμε, βραβευτήκαμε, συγκινηθήκαμε κι αγαπήσαμε λίγο ακόμη το βιβλίο.

Η παρουσίαση της εκδήλωσης και οι νικητές του διαγωνισμού φωτογραφίας εδώ.

Όλες οι φωτογραφίες που συμμετείχαν εδώ.

Αρχικά είδαμε ένα υπέροχο βίντεο:

The fantastic flying books of Morris Lessmore

 

Έπειτα πασουσιάσαμε τις δημιουργίες των παιδιών:

Α΄τάξη:

Β΄τάξη:

Γ΄τάξη

Δ΄τάξη

Ε΄τάξη (δραμματοποίηση το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Αντερσεν: Ο Αμμουδιάρης)

 

Στ΄τάξη

21 Μαρτίου- Παγκόσμια ημέρα ποίησης και της εξάλειψης των φυλετικών διακρίσεων

Παιδικό αντιρατσιστικό ποίημα

..ένα υπέροχο ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006.

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος

Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος

Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος

Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε

Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ

Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός

Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος

Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε

Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος

Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος

Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι

Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο…

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

 

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ 1950

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι

για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους , θα φωνάξεις

τα χείλη σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές

Το πρόσωπό σου θα ματώσει απ’ τις σφαίρες

μα δε θα κάνεις ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου θα ‘ ναι μια πετριά

στα τζάμια των πολεμοκάπηλων.

Κάθε χειρονομία σου θα ‘ναι

για να γκρεμίζει την αδικία.

Δεν πρέπει ούτε στιγμή να υποχωρήσεις,

ούτε στιγμή να ξεχαστείς.

Είναι σκληρές οι μέρες που ζούμε.

Μια στιγμή αν ξεχαστείς,

αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται

στη δίνη του πολέμου,

έτσι και σταματήσεις

για μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα

θα γίνουν στάχτη απ’ τις φωτιές.

Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί και να πεθάνεις

για να ζήσουν οι άλλοι.

Θα πρέπει να μπορείς να θυσιάζεσαι

ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να στέκεσαι

μπρος στα ντουφέκια!

 «Στην κοιλάδα με τους ροδώνες» Νίκος Εγγονόπουλος

 

«Αλήθεια -των αδυνάτων αδύνατο

ποτές δεν εκατάφερα να καταλάβω /

αυτά τα όντα που δεν βλέπουνε

το τερατώδες κοινό γνώρισμα τ’ ανθρώπου /

το εφήμερο της παράλογης ζωής του

κι ανακαλύπτουνε διαφορές

γιομάτοι μίσος διαφορές

σε χρώμα δέρματος /φυλή / θρησκεία»

Πηγή

Η Πόλις, του Καβάφη, σε μια εξαιρετική απαγγελία της Λαμπέτη και του Χορν

Είπες, θα πάγω σ άλλη γη, θα πάγω σ άλλη θάλασσα.

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.

 

Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή,

και είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη.

 

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.

Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω,

 

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.

 

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.

 

Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς,

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.

 

Πάντα στην πόλιν αυτή θα φθάνεις.

Για τα αλλού — μην ελπίζεις

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

 

Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κώχη τούτη την μικρή,

σ όλην την γη την χάλασες…

Πηγή 

 

«Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να ενδιαφέρεται για την Ποίηση. Άπαξ όμως κι ενδιαφέρεται, είναι υποχρεωμένος “να γνωρίζει να μεταβαίνει” σ΄ αυτή τη δεύτερη κατάσταση, να περπατεί και στον αέρα και στο νερό.»

Οδυσσέας Ελύτης