Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη
Εντάξει. Τώρα μπορούμε να είμαστε όλοι σίγουροι, ότι τίποτα δεν θα πάει στραβά με το άνοιγμα των σχολείων.
Οι διορισμοί ολοκληρώθηκαν και ήταν χιλιάδες… αυτοί που δεν έγιναν.
Οι διορισμοί ολοκληρώθηκαν και ήταν χιλιάδες… αυτοί που δεν έγιναν.
Οι συνταξιοδοτήσεις συνεχίζονται, επίσης κατά χιλιάδες.
Τα βιβλία – εντάξει, αν όχι όλα, τουλάχιστον τα βασικά- θα είναι στη θέση τους. Μόνο που η θέση αυτή βρίσκεται εκτός των σχολείων.
Οι καθηγητές, και αυτοί στη θέση τους, οι περισσότεροι… αδιόριστοι.
Οι νεοδιόριστοι θα περιμένουν να τοποθετηθούν προσωρινά, αφού πρώτα τοποθετηθούν οι «αδιάθετοι» στα ΠΥΣΔΕ, οι περσινοί νεοδιόριστοι και οι αποσπασμένοι, που περιμένουν και αυτοί με τη σειρά τους να συνεδριάσουν τα υπηρεσιακά συμβούλια για να δουν αν πήραν ή όχι την απόσπαση.
Έτσι, παρατηρείται το φαινόμενο, εκπαιδευτικοί να πρέπει να παρουσιαστούν την 1η Σεπτέμβρη στο σχολείο που υπηρετούσαν πέρυσι προσωρινά, και να παραμείνουν εκεί μέχρι να ολοκληρωθεί η τοποθέτησή τους ή η απόσπασή τους. Δηλαδή, να πληρώνουν ξενοδοχεία, αφού δεν μπορούν να προχωρήσουν στην ενοικίαση σπιτιού για όλη τη χρονιά, τα οποία μπορεί να είναι και δύο αν πρόκειται για ζευγάρια εκπαιδευτικών. Αν προσθέσουμε στα παραπάνω έξοδα, και αυτά των μετακινήσεων και της διατροφής, τότε το κουτσουρεμένο δεκαπενθήμερο δυστυχώς δεν φτάνει. Γι’ αυτό θα φροντίσουν να το …μειώσουν κι άλλο με τις έκτακτες (όντως έκτακτες, τι να σου πω) εισφορές.
Οι νεοδιόριστοι επίσης εμπλουτίζουν τις απορίες τους και ταυτόχρονα τις γνώσεις τους σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης.
Απορούν, γιατί τα πιστοποιητικά από τις υγειονομικές επιτροπές έχουν τριετή ισχύ, αν πρόκειται για πρόσληψη αναπληρωτών, και εξάμηνη, αν πρόκειται για πρόσληψη μόνιμων;
Απορούν, επίσης, γιατί την πρώτη φάση της εισαγωγικής επιμόρφωσης που έκαναν ως αναπληρωτές, θα πρέπει να την επαναλάβουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος της, και κατά την πρόσληψή τους ως μόνιμοι;
Μαθαίνουν πως η περιοχή στην οποία διορίστηκαν, με βάση τα κενά που τους έδωσε το υπουργείο και την αίτηση διορισμού που κατέθεσαν, ενδέχεται να είναι και διαφορετική, αφού υπάρχει περίπτωση στην περιοχή διορισμού τους, τελικά να υπάρχουν όχι κενά αλλά… γεμάτα.
Πληροφορούνται επίσης πως κανείς δεν μπορεί να τους πει με βεβαιότητα πόσος θα είναι ο πρώτος τους μισθός, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν τις σωστές και γρήγορες επενδυτικές κινήσεις που απαιτούνται τώρα που συγχωνεύονται οι τράπεζες και τα οικονομικά τους (των τραπεζιτών), παίρνουν τα πάνω τους.
Μαθαίνουν, από παλιότερους συναδέλφους, πως η μετάθεση κοντά στον τόπο κατοικίας τους, απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Λογικό. Είναι πολύ πιο εύκολο και κοστίζει πολύ λιγότερο, να κρατάνε τους μόνιμους (νεοδιόριστους ή μη) στη «δύσκολη» παραμεθόριο και νησιωτική χώρα και να καλύπτουν τα κενά των μεγάλων αστικών κέντρων με αναπληρωτές, ωρομίσθιους και άλλους τέτοιους «ελαστικού τύπου» εργαζόμενους (τώρα το «εργαζόμενους», τρόπος του λέγειν). Τώρα που η προϋπηρεσία απαξιώθηκε, που θα βρουν κορόιδα να τρέχουν στην άλλη άκρη της χώρας για να καλύπτουν κενά;
Από την πρώτη επαφή με τους συνδικαλιστές των κατά τόπους ΕΛΜΕ, διαπιστώνουν, κάτι που είναι σχετικά εύκολο, ποιοι είναι αυτοί που όντως έχουν πρόθεση να διεκδικήσουν και να ενημερώσουν και ποιοι έχουν πρόθεση να «διευκολύνουν» και να «ψαρέψουν» πελατεία.
Φυσικά δεν θα πρέπει ούτε ένας νεοδιόριστος, να ξεχάσει ποτέ πως πριν από λίγες μέρες ήταν αδιόριστος και πως οι περισσότεροι συνάδελφοί μας, δεν πέρασαν, και ίσως να αργήσουν να περάσουν την πύλη του μόνιμου διορισμού. Η αλληλεγγύη και η κοινή πορεία με όλους όσους βράζαμε τόσα χρόνια στο ίδιο καζάνι, θεωρείται όχι απλώς επιβεβλημένη αλλά κάτι σαν «χρέος τιμής». Ότι καλό ή κακό γίνεται στο χώρο της εκπαίδευσης μας αφορά όλους.
Όλα βρίσκονται μπροστά μας. Οι προκλήσεις, τα «πρέπει», τα ψέματα, τα λόγια τα παχιά, οι αντιπολιτευτικές κορώνες και κυρίως οι συναινετικοί σχεδιασμοί.
Οι παλιότεροι έλεγαν : απ’ όσα βλέπεις να πιστεύεις τα μισά και απ’ όσα ακούς να μην πιστεύεις τίποτα. Κάποιοι μυριστήκαν βουλευτικές εκλογές και τρέχουν όλοι να δηλώσουν, στα λόγια, αντικυβερνητικοί, ενώ στην πράξη αποδεικνύονται «κυβερνητικότεροι» ακόμη και από αυτόν τον ίδιο το … Μόσιαλο.
Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης
xrkyrgiakis@yahoo.gr
xrkyrgiakis@yahoo.gr
http://www.alfavita.gr/artrog.php?id=43616
Σχόλια Αναγνωστών-Επισκεπτών