spetsiotou blog Δάσκαλε … τον ήρωά μου!

Άκουσα κάτι στο ραδιόφωνο, καθώς επέστρεφα από το σχολείο, είδα που με εξέπληξε και αυθορμήτως αναρωτιέμαι: Γιατί θα πρέπει μια εκκλησία να ακούγεται σαν μια υποδιαίρεση πολιτικού συνασπισμού ή μέρος οποιουδήποτε χρώματος. Και ακόμα κι αν ο χριστιανός εκδηλώνει συμπάθεια περισσότερο προς μια  ορισμένη κατεύθυνση, δεν θα πρέπει να πιστεύει με αφοσίωση ή φανατισμό σε όσα το κόμμα αυτό υποστηρίζει. Δυστυχώς τις περισσότερες περιόδους η εκκλησία έχει εξαρτηθεί από ιδεολογίες που καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Γι’ αυτό και επέτρεψε οι ιδέες της να γίνουν συνονθύλευμα. Ο κόσμος φαίνεται σαν να μη μπορεί να οριοθετήσει αξίες, σαν να μην έχει κριτήριο να ορίσει προτεραιότητες. Τόσο αναποφάσιστος και μπερδεμένος που αντί να διαβάσει π.χ. την Αγία Γραφή, διαβάζει και βάζει κάτω από το μαξιλάρι του την εφημερίδα που γράφει για την Αγία Γραφή. Η εφημερίδα, όμως, πρόσκειται ιδεολογικά «κάπου». Δεν είναι ανεξάρτητη, αφού δεν μπορεί αλλιώς να επιβιώσει. Το «κάπου» είναι ο εκδότης της, οι εκδότες της, τα κόμματα που αλληλο-εμπλέκονται σε συμφωνίες και πιέσεις με αποτέλεσμα να μην διακρίνεις –ίσως και να μη χρειάζεται – ποιος πιέζει ποιον κάθε φορά.

Ο κόσμος, κι ιδιαίτερα εμείς οι φιλόλογοι δάσκαλοι δεν αξιολογούμε πάντοτε την χριστιανική πίστη μέσα από τις ιδεολογίες που διδάσκουμε ή προσεγγίζουμε για τη γνώση των μαθητών μας. Κι όμως έχουμε απόλυτη ελευθερία να κάνουμε το μάθημά μας! Παρ’ όλα αυτά αφήνουμε στον θεολόγο όλη τη δουλειά ή στον παπά της ενορίας. Όμως δεν αποτελεί θρησκοληψία και προσηλυτισμό το να βοηθήσουμε τους μαθητές μας να δουν μέσα από την συγκριτική αγωγή και γνώση των ιδεολογιών πόσο η μία επηρέασε την άλλη. Τα μαθήματα και οι γνώσεις δεν είναι σε κουτάκια. Για παράδειγμα, η έμφαση του φιλελευθερισμού στην προσωπική ζωή, η σοσιαλιστική αλληλεγγύη και ο συντηρητικός σκεπτικισμός έχουν παραλληλισμούς με την εφαρμογή της χριστιανικής πίστης.   Μια τέτοια προσέγγιση στα πλαίσια της διαθεματικότητας δημιουργεί σταδιακά στον σκεπτόμενο κριτικό νου ένα κλίμα ανεξαρτησίας, αμφισβήτησης των πολώσεων (αριστερά- δεξιά) και ορθότερες επιλογές.