Μαθητής μου σήμερα το μεσημέρι είχε μια δικαιολογημένη απορία, αλλά δεν μπόρεσα να του την λύσω. Αναρωτιόταν γιατί «έπεσε ο Κρητικός¹», αφού δεν ήταν SOS. Κι όταν με έκπληξη τον ρώτησα: «μα πότε άκουσες στο σχολείο να μιλάμε για SOS; πώς σκέφθηκες να πας να γράψεις διαβάζοντας SOS;», μου απήντησε με θρασύτατη αφέλεια: «Μα κυρία μας το είπαν στο φροντιστήριο».
Η αφέλειά του οφείλεται στα κληρονομικά του χαρίσματα, το θράσος του όμως και η αμετροέπεια έχουν καλλιεργηθεί από το περιβάλλον. Και το σχολείο προφανώς δεν παρενέβη. Αυτό το παιδί θα στοχεύει στη ζωή του με φαρέτρα από sos. Πώς θα καταλάβει ο δεκαοχτάχρονος υποψήφιος πολίτης και ψηφοφόρος που έπαιξε σε … λοταρία, δεν διάβασε στη ζωή του και τέλειωσε το λύκειο «αβρόχοις ποσίν» και με καλή βαθμολογία «ποντάροντας στα καλά χαρτιά» των σχολικών θεμάτων και την ανοχή όλων μας, ότι το αξιακό του σύστημα υπονομεύει τη «ζωή των άλλων»;
¹Βλέπε θέματα του μαθήματος Λογοτεχνίας, Θεωρητικής Κατεύθυνσης
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.