Μια φίλη από το Λουξεμβούργο μου έστειλε το ακόλουθο κείμενο και με παρεκάλεσε να το εντάξω στα θέματα του blog. Άλλο που δεν ήθελα. Πρόκειται για “παραπολιτική δράση”, ειδήσεις στην προκειμένη περίπτωση που ούτε προβάλλονται, ούτε συζητούνται. Γιατί άραγε κρατιούνται μακριά από τον δημόσιο ελληνικό βίο; Απολαύστε λοιπόν, χωρίς αναβολή: ” Ένα λαμπρό υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση της ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαμογελάσει: Ο λόγος του Έλληνα μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ.
«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε τον Βουκεφάλα, κατά τον γυρισμό του και περνώντας τον Αξιό και βλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί. Τα είχε κλέψει ένας Σλάβος της Μακεδονίας.»
Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σλαβομακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε.»
Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου…»!
Ο συγκεκριμένος διάλογος είναι αληθινός και είναι ένα σαφέστατο δείγμα του τρόπου σκέψης των Ελλήνων. Εκείνων βεβαίως που ζουν εκτός συνόρων, γιατί οι άλλοι που δρουν εντός … συνήθως τελούν εν συγχύσει, όπως κάποιοι 18χρονοι μαθητές που μπερδεύουν τα Ίμμια με την πρώτη πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους ή όπως ένας υπουργός της δεκαετίας του 1990 έλεγε να διακατεχόμαστε από “ρομαντικό ρεαλισμό και ρεαλιστικό συναισθηματισμό“. Άντε, στην υγεια μας, ρε παιδιά!
Ως ευφυές κείμενο μπορεί να ανήκει σε όλους τους οξύνοες. Ευχαριστώ πάντως.
Πολύ καλό.
Νομίζω ότι το διάβασα κάπου, αλλά αναφερόταν σε Παλαιστίνιους και Εβραίους.