Μαρία Κυρ. Ανδρακάκου
Η δικιά μου Δασκάλα. Έφυγε, σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, ένα παγωμένο μεσημέρι, ανήμερα της Αγίας Άννας. Θρύλος για την ιστορία της Εκπαίδευσης της Ηλιούπολης, αφιερώθηκε στα παιδιά μιας εργατικής και μέσης αστικής τάξης, επεδίωξε και κατάφερε να συγκεράσει όλες τις αντιθέσεις της εποχής και της τοπικής κοινωνίας προς όφελος των παιδιών της μαθητών της.
Πρωτοπόρος σε εκδηλώσεις πολιτισμού, που η ασθενική Ελλάδα με τα πολυάριθμα δημόσια σχολεία και τους δασκάλους της δεκαετίας του 50 και του 60 δεν μπορούσε να συλλάβει, άνοιξε τον δρόμο σε ξεχωριστούς ανθρώπους, ώστε να βρουν το σθένος και την έμπνευση να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Η δικιά μου Δασκάλα έφυγε. Κι όμως κάθε που θέλω να σκεφτώ, είναι απέναντί μου και μ’ «ακούει».
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.