12 Ιουλίου 1904 - 23 Σεπτεμβρίου 1973
Neftalí Ricardo Reyes Basoalto, ήταν το πραγματικό όνομα του Pablo Neruda που γεννήθηκε στο Parral της Χιλής, στις 12 Ιουλίου, 1904. Ο πατέρας του ήταν σιδηροδρομικός υπάλληλος και η μητέρα του, που πέθανε λίγο μετά τη γέννησή του, δασκάλα. Μερικά χρόνια αργότερα ο πατέρας του, που μετακόμισε στην πόλη Temuco, ξαναπαντρεύτηκε. Ο ποιητής πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στο Temuco και είχε την τύχη να διακριθεί από την Gabriela Mistral, επικεφαλής της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε ηλικία δεκατριών ετών, άρχισε να δίνει μερικά άρθρα στην εφημερίδα “La Manana”, μεταξύ των οποίων και το πρώτο ποίημά του. Το 1920, έγινε συνεργάτης του λογοτεχνικού περιοδικού «Selva Austral” με το ψευδώνυμο Πάμπλο Νερούντα, που επέλεξε στη μνήμη του Τσεχοσλοβάκου ποιητή Jan Neruda (1834-1891). Παράλληλα με τις λογοτεχνικές του δραστηριότητες, ο Neruda σπούδασε Γαλλική φιλολογία και Παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο της Χιλής στο Σαντιάγο και μεταξύ των ετών 1927 και 1935, εκπροσώπησε την χιλιανή κυβέρνηση στην Burma, στην Κεϋλάνη, στη Java, στη Σιγκαπούρη, στο Μπουένος Άιρες, στη Βαρκελώνη και τη Μαδρίτη. Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος και η δολοφονία του Γκαρθία Λόρκα, τον οποίο γνώριζε, τον επηρέασαν έντονα και τον έκανε να ενταχθεί στο Δημοκρατικό Κίνημα, πρώτα στην Ισπανία, και αργότερα στη Γαλλία, όπου εμπνεύστηκε την ποιητική του συλλογή España en el Corazón (1937 ). Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην πατρίδα του, και έκτοτε η ποίηση του χαρακτηριζόταν από έναν προσανατολισμό προς την πολιτική και τα κοινωνικά θέματα. Το έργο του España en el Corazón είχε μεγάλη επίδραση λόγω του ότι τυπώθηκε στη μέση του μετώπου και κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.
Το 1939, ο Neruda διορίστηκε πρόξενος στο Παρίσι, και λίγο αργότερα, Γενικός Πρόξενος στο Μεξικό, όπου ξανάγραψε του Canto General de Χιλή, μετατρέποντάς το σε ένα επικό ποίημα για τη Νότια Αμερική, τη φύση της , τους ανθρώπους της και την ιστορική μοίρα τους σε αυτή την ήπειρο. Το έργο αυτό, με τίτλο Canto General, δόθηκε στη δημοσιότητα στο Μεξικό το 1950, αλλά ανεπίσημα στη Χιλή. Αποτελείται από 250 περίπου ποιήματα που ενέταξε σε δεκαπέντε λογοτεχνικούς κύκλους και αποτελεί το κεντρικό μέρος της παραγωγής του Νερούντα. Λίγο μετά τη δημοσίευσή του το Canto General μεταφράστηκε σε περίπου δέκα γλώσσες.
Το 1943, ο Neruda επέστρεψε στη Χιλή, και το 1945 εξελέγη γερουσιαστής της Δημοκρατίας. Λόγω των διαμαρτυριών του εναντίον της κατασταλτικής πολιτικής της Προέδρου González Videla’s κατά απεργών ανθρακωρύχων το 1947, αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα. Έζησε στην Ευρώπη έως το 1952. Ένα μεγάλο μέρος του έργου του, που δημοσιεύθηκε κατά την περίοδο αυτή, φέρει τη σφραγίδα των πολιτικών δραστηριοτήτων του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Las Uvas y el Viento (1954), έργο που θεωρήθηκε ως το ημερολόγιο της εξορίας του Νερούντα.
Του απονεμήθηκε το Nobel Λογοτεχνίας το 1971 και μπορείτε να διαβάσετε την καταπληκτική ομιλία του στη Σουηδική Ακαδημία εδώ.
Ένα Σχόλιο μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.