spetsiotou blog Δάσκαλε … τον ήρωά μου!

Τον Ιούλιο του 2010 στο Ηνωμένο Βασίλειο ξεκίνησε μια πιλοτική προσπάθεια εφαρμογής της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών (είχαν προηγηθεί τα Λατινικά) με σκοπό την βελτίωση της εκμάθησης των αγγλικών. Οι μαθητές της Οξφόρδης θα μετείχαν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα και οι υπεύθυνοι επιστήμονες, γλωσσολόγοι και διδάσκαλοι εκτίμησαν ότι τα αρχαία ελληνικά μπορούσαν να βοηθήσουν υποστηρικτικά στην κινητικότητα των ιδεών και των παραστάσεων των νεαρών μαθητών. Μια δημοσκόπηση εφημερίδας στο Ηνωμένο Βασίλειο κατέδειξε το ενδιαφέρον και την γνώση, αλλά ταυτοχρόνως και την άγνοια του κοινού, πράγμα που συμβαίνει συνήθως. Η ερώτηση ήταν: Είναι καλή ιδέα να μαθαίνουν τα παιδιά κλασσικά ελληνικά (την αρχαία ελληνική γλώσσα); Το 80% των ερωτηθέντων είπε: ναι. Τα αρχαία ελληνικά υπήρξαν η βάση και το κέντρο του παγκόσμιου πολιτισμού. Το 20% των ερωτηθέντων είπε: οι νεκρές γλώσσες μιλιούνται από νεκρούς ανθρώπους(!!!)  

Νεκρή γλώσσα όμως θα λέγαμε ότι είναι εκείνη που δεν αφήνει κανένα ίχνος στις επόμενες γενιές, έτσι ώστε οι επερχόμενες κοινωνίες δεν στηρίζουν τη σύνθεση και τη λειτουργία τους στο γλωσσικό και πολιτισμικό σύστημα μιας προηγούμενης κοινωνίας ανθρώπων που κυριολεκτικά και μεταφορικά είναι νεκρή, δεν νοηματοδοτούν τη ζωή τους με πλήθος εννοιών. Με την αρχαία ελληνική, όμως, δεν συμβαίνει αυτό. Το πλήθος των λέξεων που ομιλούμε ακριβώς όπως ο παππούς μας ο Περικλής και η γιαγιά μας η Ασπασία, το πλήθος των εννοιών που συγκροτούν την σκέψη μας και τη δομή της προσωπικότητάς μας,το πλήθος των λέξεων ή εννοιών που υποστηρίζουν άλλες γλώσσες αλλά και τις ίδιες τις επιστήμες, το αποδεικνύουν.  Όμως εδώ δεν κάνουμε Γραμματική, ούτε κήρυγμα. Στην εποχή μας πια, όποιος μπορεί ας σώσει τον εαυτό του, ίσως και το παιδί του.