«Περπατώντας» στο διαδίκτυο «έπεσα» πάνω στον συνάδελφο Μ. Τζανάκη. Αναδημοσιεύω ένα μικρό απόσπασμα απο την ανάρτησή του:
Αφορμή για να γράψω το παρόν κείμενο ήταν η χθεσινή πληρωμή του τριτεκνικού επιδόματος στη σύζυγο μου. Ε, λοιπόν όχι που θα τη γλίτωναν οι τρίτεκνοι και πολύτεκνοι. Είκοσι ευρώ λιγότερα γιατί η πατρίδα δυσκολεύεται, δεν είναι και μεγάλο κόστος θα πείτε. Εμένα πάλι μου φάνηκε ελεεινή η συγκεκριμένη πράξη για πολύ συγκεκριμένους λόγους, κοινωνικούς, εθνικούς και ηθικούς. […]. Θα θελα, αν μπορεί κάποιος υπεύθυνος ή γνώστης αριθμητικών δεδομένων να υπολογίσει κάποια απλά πράγματα. Συγκεκριμένα τι ποσό εξοικονομείται απ’ το ψαλίδισμα των πολυτεκνικών επιδομάτων που προφανώς συντέλεσαν στη χρεοκοπία […]. Πάμε τώρα σ ένα άλλο λογαριασμό, που δεν έχω ακούσει καν να γίνεται λόγος από κανέναν ως τώρα. (κανένα πολιτικό, κανένα κόμμα). Ξεκινώ απ τα σημαιάκια. Ναι πολύ καλά διαβάζετε τα σημαιάκια. Πόσες εκατοντάδες χιλιάδες μάλλον εκατομμύρια σημαιάκια (πράσινογαλαζοερυθροροζέ) διατίθενται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και κάντε ένα πρόχειρο λογαριασμό. Πόσα εκατομμύρια σημαιάκια ανέμισαν οι σημερινοί «αγανακτισμένοι» και πρώην….20-30 χρόνια τώρα. Στις προεκλογικές φιέστες η αναλογία οπαδού- σημαιών ήταν ένα προς τρία για την καλύτερη κάλυψη της ομιλίας. Σημαιάκια λοιπόν εκατομμύρια ευρώ (αναφέρομαι αθροιστικά απ’ το 1980 και μετά). […]
Αξίζει να διαβάσετε και το υπόλοιπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.