Γιατί, άραγε, κάποιοι άνθρωποι, χρησιμοποιούν τεχνάσματα του λόγου, προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους; Γιατί δεν διατυπώνουν αυτό που σκέπτονται και στη συνέχεια να αντέξουν την κριτική;
Από εφημερίδα (Το Βήμα, Από τα φραγκοχιώτικα στα greeklish, Γ.Α, 5/9/99) αναδημοσιεύω το ακόλουθο κείμενο, που ο συντάκτης άρθρου χρησιμοποιεί, έτσι ώστε να «τεκμηριώσει» τη θέση του για την κατάργηση της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσσας μας. Και ποιος, απ’ όσους, είχαν την ίδια άποψη κατά την δεκαετία του 20 ή του 30 ζει για να μας ξαναπεί τα επιχειρήματά του, ή να αναθεωρήσει τις αρχικές του επιλογές; Και αναρωτιέμαι, τόσα χρόνια (περίπου 70), δεν βαρέθηκαν ακόμη να εχθρεύονται τον εαυτό τους; Δεν θα αποφασίσουν να δουν το μέλλον; Βασανίζονται από θεωρίες και ιδεολογίες που εκπορεύονταν ως προϊόν, από εργοστάσιο που έκλεισε και δεν το έχουν «πάρει χαμπάρι».
«Υπάρχουν κείμενα της βυζαντινής εποχής γραμμένα με λατινικούς χαρακτήρες. Επίσης, στην Κρήτη και στην Κύπρο κατά τον Μεσαίωνα τα λαϊκά τραγούδια γράφονταν με λατινικούς χαρακτήρες. Αργότερα, από το 1800, πολλά ελληνικά βιβλία τυπώθηκαν στη Σμύρνη με λατινικούς χαρακτήρες. (…) Εξάλλου στη Σμύρνη έγινε απόπειρα να κυκλοφορήσει ελληνική εφημερίδα γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες. Οι Λεβαντίνοι της Σμύρνης, που μιλούσαν όλοι ελληνικά αλλά δυσκολεύονταν να μάθουν την απελπιστική ορθογραφία-μας, χρησιμοποιούσαν πάντα τους λατινικούς χαρακτήρες για να γράψουν τα ελληνικά. Αργότερα, τους μιμήθηκαν οι Χιώτες και άλλοι έμποροι του εξωτερικού που έγραφαν τα γράμματα και τα τηλεγραφήματά τους στα ελληνικά, αλλά με λατινικούς χαρακτήρες. Αυτή η φραγκοχιώτικη γλώσσα χρησιμοποιούνταν και από Ελληνες για να γράψουν σε άλλους Ελληνες που κατοικούσαν στη Σμύρνη, στο Λονδίνο ή αλλού. Αυτός ο τρόπος γραφής εξακολουθούσε να επιβιώνει πολύ αργότερα και τον συναντάμε αρκετά συχνά στα τηλεγραφήματα των Ελλήνων του εξωτερικού» Κώστας Καρθαίος, 1934.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.