Μόλις το διάβασα και το αναδημοσιεύω για όσους δεν το γνωρίζουν:
«Πέρυσι, στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου (2009), στην Θεσσαλονίκη, τμήμα της Σχολής Ευελπίδων που παρήλασε, τραγούδησε το «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα» και τιμωρήθηκε επειδή προσεβλήθη σκοπιανός επίσημος που παρακολουθούσε την στρατιωτική παρέλαση από τις θέσεις των επισήμων!!! Φέτος, στην ίδια παρέλαση, δύο τελειόφοιτοι Ευέλπιδες αποφάσισαν να επαναλάβουν την ευγενική πράξη των συναδέλφων τους Ευέλπιδων της προηγούμενης χρονιάς. Κι ενώ το τμήμα της Σχολής Ευελπίδων παρήλασε και κόντευε στο τέλος της πορείας του, δόθηκε το σύνθημα από δύο νεαρά παλικάρια, από δύο νεαρούς Ευέλπιδες αυριανούς αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού… Και με μία φωνή οι παρελαύνοντες Ευέλπιδες ακολούθησαν το «σύνθημα» και τραγούδησαν την «Μακεδονία ξακουστή» εν μέσω χειροκροτημάτων και επευφημιών του παρευρισκομένου πλήθους πολιτών. … Και οι συνέπειες δεν άργησαν να έρθουν! Με ποινή 20ήμερης στέρησης εξόδου τιμωρήθηκαν οι δύο «υπεύθυνοι» Ευέλπιδες! Ποινή που δέχθηκαν αδιαμαρτύρητα, όσο εξωφρενική και αν ακούγεται σε όλους εμάς… Και η ποινή είναι άκρως παράλογη, εάν σκεφτούμε πως τραγουδήθηκε ένα ελληνικότατο τραγούδι, που ενώ πέρυσι έκανε τον σκοπιανό υπουργό Άμυνας να αισθανθεί άβολα, φέτος -ελλείψει σκοπιανών «επισήμων»- αποδόθηκε αναίτια και χωρίς να υπάρχει ούτε μία σοβαρή δικαιολογία. …Στο πλάι των τιμωρημένων «ανυπάκουων» Ευέλπιδων, στάθηκαν όλοι οι φίλοι τους, οι συνάδελφοί τους, του ιδίου έτους, και παρέμειναν επί εικοσαημέρου εντός της σχολής, συμπαραστεκόμενοι στους «τιμωρηθέντες». Σαν ένας άνθρωπος στάθηκαν μπροστά στην τιμωρία και μοιράστηκαν την ευθύνη που η πατρίδα τους μετέφερε στους ώμους τους. «Τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι…» οι Ευέλπιδές μας απέδειξαν πως είναι άξιοι της εμπιστοσύνης όλων μας και μας απέδειξαν -για μία ακόμη φορά- πως η «τιμωρία» μπορεί κάποτε να είναι και χρέος. … Η ιστορία επαναλαμβάνεται και δίνει ευκαιρίες σε όλους να γνωρίσουν την δόξα ή την χλεύη και την ταπείνωση… Εμείς όμως, θα αναρωτιόμαστε όχι γι αυτούς που έπραξαν αυτό που η καρδιά τους διέταξε, αλλά γι αυτούς που διέταξαν την τιμωρία: Τιμωρήθηκαν για λόγους πειθαρχικής εθιμοτυπίας ή επειδή δόθηκε διαταγή άνωθεν;»
Περισσότερα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓
Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.