spetsiotou blog Δάσκαλε … τον ήρωά μου!

Η “παιδαγωγική” φωνή του blog

16 Ιανουαρίου 2010 από spetsiotou
· Δεν υπάρχουν σχόλια · Γενικά

vomva_voulh3.jpg Το ανακάλυψα στον κυβερνοχώρο και σας το μεταφέρω. Μου άρεσε, επειδή ο συντάκτης του κειμένου δεν υποδύεται. Αισθάνεται και τολμάει να πει. Ναι, τολμάει. Πόσοι από μας τολμάμε να επικαλεστούμε το Ήθος, το Χρέος, το Καθήκον στην επαγγελματική μας καθημερινότητα. Φαινόμαστε γραφικοί. Διαβάστε το λοιπόν:

“Πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβάσατε ή ακούσατε για μια πράξη τους και είπατε; Αααα, μα τι είπε ή τι έκανε ο άνθρωπος και τρέξατε να το μοιραστείτε με τους φίλους σας, το φέρατε σαν παράδειγμα στα παιδιά σας; Πότε νοιώσατε τη βαθιά συγκίνηση που προκαλεί ο αυθεντικός, πρωτογενής Λόγος από μια ψυχή που αναζητά την αλήθεια, την γνώση κι αγαπάει βαθιά τον τόπο και το λαό; Πότε ήταν η τελευταία φορά που νοιώσατε ότι το παράδειγμα κάποιου σας συγκλονίζει και σας καλεί στο καθήκον;
Ήρθανε λοιπόν τρεις πιτσιρικάδες Εύζωνες και αδιαφορώντας για τον προφανή κι άμεσο κίνδυνο, απλώς παρέμειναν στη θέση τους. Άγρυπνοι Φρουροί. Αγέρωχοι. Ακίνητοι. Αμίλητοι. Οι αυτοϊκανοποιούμενοι «επαναστάτες» της πλάκας διατάραξαν την τάξη αλλά έδωσαν την ευκαιρία σε τρεις γιους, αδελφούς κι εγγόνια μας να δώσουν σε όλους ένα μεγάλο μάθημα. Τιμή στους ίδιους και στους γονείς που τους ανάθρεψαν. Τιμή στον Έλληνα Δάσκαλο που τους έμαθε γράμματα και φιλότιμο. Τιμή στον Διοικητή και τους Αξιωματικούς που εμπνέουν τέτοια Πίστη , τέτοια Τιμή.”
Περισσότερα εδώ:
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/01/blog-post_3903.html#ixzz0cPzMdhXV

Ετικέτες: ··

Δεν υπάρχουν σχόλια μέχρι τώρα ↓

Δεν υπάρχουν σχόλια ακόμη.

Αφήστε μια απάντηση