Πάντα εύστοχος ο Ν. Δήμου συμπυκνώνει στην Καθημερινή την ουσία της υπόθεσης ντόπινγκ:
“Πριν από τέσσερα χρόνια, κατακτώντας το χρυσό της Ολυμπιακό μετάλλιο, η Φανή Χαλκιά είπε μερικά βαρυσήμαντα λόγια ? που, σύμφωνα με το (κρατικό) Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων: «θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία». Τα θυμίζω: «Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Το αποδεικνύουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια σε όλο τον κόσμο. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο. Είναι κρίμα να το αμφισβητούμε. Όταν υπάρχει ελληνική ψυχή, μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου». Πράγμα που σημαίνει πως η μετέπειτα πρόεδρος των Ελλήνων Ολυμπιονικών ήταν ήδη τότε ντοπαρισμένη. Όχι με μεθυλτριενολόνη. Με εθνικισμό. Διάβαστε περισσότερα “Εμείς τους ντοπάρουμε!”
Κάθε εποχή έχει ένα βολικό δαίμονα. Του φορτώνει όλες τις αμαρτίες του κόσμου και ξενοιάζει. Κι όσο πιο καθολικός ο αφορισμός τόσο πιο εύκολο να γίνει αιτία όλων των δεινών. Αντιρρήσεις δεν επιτρέπονται, άλλωστε “το λένε όλοι”.
Άλλη μια φορά το θέμα των προσωπικών δεδομένων και της χρήσης τους στο διαδίκτυο έρχεται στο προσκήνιο. Η (πανίσχυρη) Επιτροπή Ενέργειας και Εμπορίου του Αμερικανικού Κογκρέσου ξεκίνησε την 1η Αυγούστου προανάκριση για τις αμφιλεγόμενες πρακτικές παρακολούθησης με τις οποίες συλλέγουν και μεταπωλούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα 33 δικτυακές επιχειρήσεις (μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι Google, Yahoo!, Microsoft). 
“Η Νέλλυ Μυλωνά στο Μega για τους απαγωγείς του συζύγου της: « Δεν νιώθω μίσος. Οι άνθρωποι αυτοί ζούνε μέσα στην κόλαση. Εμείς περάσαμε από την κόλαση κι επιστρέψαμε στον παράδεισο όπου ζούσαμε και πριν».
Δυο – τρία χρόνια πριν, συνάδελφος που προφανώς είχε λόγους να αναζητήσει στο διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες για κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, αναζητά πληροφορίες στον κοινόχρηστο υπολογιστή που βρίσκεται στο γραφείο των καθηγητών. Στο επόμενο διάλειμμα, άλλος συνάδελφος κάθεται στον υπολογιστή και ψάχνοντας για τον προορισμό που τον ενδιαφέρει μπαίνει στον πειρασμό να δει που οδηγούν οι τελευταίες διευθύνσεις που έχουν πληκτρολογηθεί. Γεμάτος αφέλεια (;) γυρίζει στο γεμάτο γραφείο και λέει:
Πολύ συχνά για να εγγραφούμε σ’ ένα forum ή ένα site απαιτείται να δώσουμε το e-mail μας ώστε να σταλεί σ’ αυτό ένας σύνδεσμος για να ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής. Καθώς όμως, παρά τις υποσχέσεις για μη χρησιμοποίηση των στοιχείων μας, οι λογαριασμοί ηλεκτρονικού ταχυδρομείου γίνονται αντικείμενο συναλλαγής, είναι πιθανό να δούμε σύντομα την ηλεκτρονική μας θυρίδα να γεμίζει από ανεπιθύμητα διαφημιστικά ή παραπλανητικά μηνύματα, ιούς, trojans, worms και άλλα επιθετικά είδη του διαδικτυακού οικοσυστήματος.
Παλιό (και μάλλον κρύο) το ανέκδοτο αλλά πάντα διδακτικό: ένας κυνηγός περιπλανιέται στο δάσος για ώρες χωρίς να καταφέρει να εντοπίσει θήραμα. Έχει αρχίσει ήδη να σκέπτεται την άγρια καζούρα που τον περιμένει στο καφενείο όταν ξαφνικά, λίγα μόλις μέτρα μπροστά του, βλέπει ένα ελάφι. Κοντοστέκεται για μια στιγμή γιατί ξέρει ότι το κυνήγι του ελαφιού απαγορεύεται αλλά έπειτα σκέπτεται ότι έχει χρόνια να φανεί θηροφύλακας από εκείνα τα μέρη. Σηκώνει λοιπόν το όπλο, σημαδεύει, πυροβολεί, σκοτώνει το άμοιρο ζώο, το φορτώνεται στον ώμο και καμαρωτός αρχίζει να κατηφορίζει προς το χωριό.
Ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και με εντυπωσίασε τόσο με τον πλούτο των στοιχείων του -προϊόν μακρόχρονης έρευνας – όσο και με τον γόνιμο προβληματισμό του είναι το δίτομο έργο του Gunar Hering “Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936”. Παρότι, για να είμαι ειλικρινής, ξεκίνησα τη μελέτη του για να εμπλουτίσω το υλικό του αντίστοιχου κεφαλαίου της Ιστορίας Κατεύθυνσης Γ΄ Λυκείου, στην πορεία ανακάλυψα ότι η ανάλυσή του δεν περιορίζεται στο κομματικό και πολιτικό σύστημα αλλά προεκτείνεται στην κοινωνική δομή, την οικονομία, το ιδεολογικό και πνευματικό κλίμα και τις κοινωνικές συγκρούσεις της εποχής.