Εμείς τους ντοπάρουμε!

Πάντα εύστοχος ο Ν. Δήμου συμπυκνώνει στην Καθημερινή την ουσία της υπόθεσης ντόπινγκ:

“Πριν από τέσσερα χρόνια, κατακτώντας το χρυσό της Ολυμπιακό μετάλλιο, η Φανή Χαλκιά είπε μερικά βαρυσήμαντα λόγια ? που, σύμφωνα με το (κρατικό) Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων: «θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία». Τα θυμίζω: «Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Το αποδεικνύουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια σε όλο τον κόσμο. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο. Είναι κρίμα να το αμφισβητούμε. Όταν υπάρχει ελληνική ψυχή, μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου». Πράγμα που σημαίνει πως η μετέπειτα πρόεδρος των Ελλήνων Ολυμπιονικών ήταν ήδη τότε ντοπαρισμένη. Όχι με μεθυλτριενολόνη. Με εθνικισμό. Διάβαστε περισσότερα “Εμείς τους ντοπάρουμε!”

Θεέ μου, ένα ελάφι!

Παλιό (και μάλλον κρύο) το ανέκδοτο αλλά πάντα διδακτικό: ένας κυνηγός περιπλανιέται στο δάσος για ώρες χωρίς να καταφέρει να εντοπίσει θήραμα. Έχει αρχίσει ήδη να σκέπτεται την άγρια καζούρα που τον περιμένει στο καφενείο όταν ξαφνικά, λίγα μόλις μέτρα μπροστά του, βλέπει ένα ελάφι. Κοντοστέκεται για μια στιγμή γιατί ξέρει ότι το κυνήγι του ελαφιού απαγορεύεται αλλά έπειτα σκέπτεται ότι έχει χρόνια να φανεί θηροφύλακας από εκείνα τα μέρη. Σηκώνει λοιπόν το όπλο, σημαδεύει, πυροβολεί, σκοτώνει το άμοιρο ζώο, το φορτώνεται στον ώμο και καμαρωτός αρχίζει να κατηφορίζει προς το χωριό.

Για κακή του τύχη όμως, ο ΑΣΕΠ έχει μόλις επιβλέψει τη νομιμότητα της πρόσληψης μερικών  θηροφυλάκων (με διαδικασία συνέντευξης) και τους έχει στείλει για μερικές μέρες να περιπολούν στο δάσος πριν αποσπαστούν “για τις ανάγκες της υπηρεσίας” σε θέση γραφείου (στην Ελλάδα, ο υπάλληλος δεν είναι ανάγκη να μείνει καιρό στην οργανική του θέση, η φήμη του περάσματός του απ? αυτήν αναπληρώνει την απουσία του). Διάβαστε περισσότερα “Θεέ μου, ένα ελάφι!”

Πέντε μέρες πριν την τελετή έναρξης

[…] Θα περίμενε κανείς, συνυπολογίζοντας και όσα είχαν λάβει χώρα διεθνώς με αφορμή τη διαδρομή της ολυμπιακής φλόγας και τις διαμαρτυρίες των Θιβετιανών και των υπερασπιστών της ελευθερίας τους, ότι όσο θα πλησιάζαμε την ογδόη Αυγούστου θα πλήθαιναν τα επικριτικά για την Κίνα δημοσιεύματα. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Ρεπορτάζ και άρθρα για τη βαρύτατη μόλυνση του Πεκίνου υπάρχουν κάμποσα, όμως μόνο από κάποιο μονόστηλο θα πληροφορηθεί ο ιδιαιτέρως προσεκτικός αναγνώστης ότι το «εορταστικό κλίμα» δεν ανέκοψε τις εκτελέσεις «εγκληματιών». Η σύμφυρση παραβατών του ποινικού δικαίου και καταδικασμένων για τις φιλελεύθερες πολιτικές τους πεποιθήσεις (ή για τη συμμετοχή τους σε αυτονομιστικά κινήματα) είναι παλιά παράδοση των αυταρχικών καθεστώτων, όποια ιδεολογία κι αν επικαλούνται, ό,τι κι αν προφασίζονται.

[…]οι Κινέζοι, ετοιμάζονται να παραδώσουν στο οικουμενικό βλέμμα ένα Πεκίνο που δεν είναι το Πεκίνο, εκμεταλλευόμενοι και τη βία που τυγχάνει αυταδέλφη του καθεστώτος τους. Γκρέμισαν φτωχογειτονιές για να τις «αναμορφώσουν», εκτόπισαν παρίες, απέκλεισαν περιοχές, σε μια νέα εκδοχή της «Απαγορευμένης Πόλης», ενώ συνέχισαν ανεμπόδιστα τις διώξεις αντιφρονούντων και την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε προσώπων είτε μειονοτήτων είτε κατεχόμενων χωρών. Τις ημέρες των αγώνων, εκτός που θα λογοκρίνουν το Ιντερνετ, θα θέσουν εκτός λειτουργίας τα εργοστάσια πέριξ του Πεκίνου και θα απαγορεύσουν την κυκλοφορία των αυτοκινήτων ιδιωτικής χρήσεως για να μην απειληθούν από τους ρύπους οι αθλητές και γενικώς οι ξένοι. Οι ντόπιοι ας μείνουν με το «όραμα». Όπως κι εμείς.

Από άρθρο του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή

Καταδίκη Κινέζου εκπαιδευτικού

Σε λίγες μέρες τα μάτια όλου του κόσμου θα στραφούν στην Κίνα. Είναι βέβαιο ότι η “υπερταχεία” της παγκόσμιας οικονομίας θα παρουσιάσει στους Ολυμπιακούς Αγώνες το πιο λαμπρό της πρόσωπο.

Πίσω όμως από τη λαμπρή εικόνα που θα ταξιδεύει στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, το κινεζικό καθεστώς θα συνεχίζει να καταπατά βάναυσα τα πιο στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Διάβαστε περισσότερα “Καταδίκη Κινέζου εκπαιδευτικού”