Εκ γενετής κατώτεροι…

“Δικά μας παιδιά”…

Εδώ γεννήθηκαν, εδώ πήγαν Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο. Εδώ δίνουν εξετάσεις, εδώ θα πάνε Πανεπιστήμιο. Εδώ έκαναν φίλους, εδώ θέλουν να ζήσουν.

Δικά μας παιδιά;

Μου πέφτουν τα μούτρα κάθε φορά που ζητώ ένα ακόμα πιστοποιητικό “με επίσημη μετάφραση” από “αυτά τα παιδιά”.

-Εγώ, κύριε, εδώ γεννήθηκα.

-Το ξέρω παιδί μου αλλά για να είμαστε “εν τάξει”.

Γιατί ούτε πιστοποιητικό γέννησης έχει. Κι ας γεννήθηκε εδώ. Ούτε υπηκοότητα. Ούτε ταυτότητα ελληνική. Κι ας μην έχει βγει ποτέ από τα ελληνικά σύνορα.

Μια ολόκληρη γενιά παιδιών, δεκάδες χιλιάδες παιδιά, ξένοι στον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν. Αφανείς για την ελληνική πολιτεία, αντιμέτωποι με το Γκουαντάναμο της ελληνικής γραφειοκρατίας από τα γεννοφάσκια τους, ανασφαλείς και φοβισμένοι. Ξένοι και μέσα τους, μοιρασμένοι ανάμεσα σε δυο πατρίδες.

Με άγγιξε το μότο του blog μιας τέτοιας “Ξένης”: “Η πατρίδα μου είναι τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί ανήκω και εκεί γυρνάω πάντα”. “Ξένη” υπογράφει, “Το Ημερολόγιο μιας ξένης” ο τίτλος του blog της. Και με γέμισε τύψεις για την αδράνειά μας. Διάβαστε περισσότερα “Εκ γενετής κατώτεροι…”

Κλειστή Ζώνη: το cartoon που εξοργίζει το Ισραήλ

Ένα φιλμ κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους που δημοσιεύτηκε μέσω ‘Ιντερνετ και φέρει τη σφραγίδα του βραβευμένου Εβραίου σκηνοθέτη Γιόνι Γκούντμαν (Βαλς με τον Μπασίρ), προκάλεσε αντιδράσεις στο Ισραήλ. Ο λόγος είναι ότι το 90 δευτερολέπτων φιλμάκι ευελπιστεί να περιγράψει την περιορισμένη ζωή των κατοίκων της Γάζας.

Το φιλμ, που ονομάζεται «Κλειστή Ζώνη» περιγράφει την προσπάθεια ενός παιδιού που ζει στη Λωρίδα της Γάζας, να κυνηγήσει ένα πουλί η οποία είναι μάταιη καθώς ο δρόμος κλείνει συνεχώς μπροστά του.

Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι σκοπός του φιλμ ήταν να αλλάξει τις παγιωμένες πεποιθήσεις περί καλού και κακού που κυριαρχούν στην πατρίδα του. «Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούν ότι οι Παλαιστίνιοι είναι πραγματικοί άνθρωποι. Προτιμούν να τους θεωρούν κάτι κακό. Ότι όλοι είναι όπως τα μέλη της Χαμάς. Είναι εύκολο να λες “ας τους τιμωρήσουμε, ας τους σκοτώσουμε όλους” και πιο δύσκολο να τους αντιμετωπίσεις σαν καθημερινούς ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν ειρηνικά» δήλωσε ο Γκούντμαν στην Jerusalem Post.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το φιλμ προωθεί τους σκοπούς της ισραηλινής οργάνωσης Gisha που στα εβραϊκά σημαίνει «Πρόσβαση». Η οργάνωση με ανακοίνωσή της υποστηρίζει ότι η ταινία, έχει ως στόχο να κινήσει την συμπάθεια των Ισραηλινών για «τα ανθρώπινα πλάσματα, τα οποία δεν μπορούν καν να προσπαθήσουν να πραγματώσουν τις επιδιώξεις και τα όνειρά τους, λόγω της απαγόρευσης να μετακινηθούν».

Via


Η Διεθνής Αμνηστία για τον θάνατο της Γκουλιώνη

«Κορυφή του παγόβουνου» χαρακτηρίζει η Διεθνής Αμνηστία τον θάνατο της φυλακισμένης Κατερίνας Γκουλιώνη στα χέρια των ελληνικών αρχών και ζητεί πλήρη διερεύνηση του θανάτου και των καταγγελιών που είχε υποβάλει.

«Οι καταγγελίες για απαράδεκτη μεταχείριση των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές πληθαίνουν, ενώ οι πρώτες πληροφορίες για τις συνθήκες θανάτου της δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να συνδέεται με τη δράση της για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων. Μετά τους τόσους θανάτους, κακοποιήσεις και εξεγέρσεις κρατουμένων πρέπει επιτέλους οι Αρχές να άρουν το πέπλο συγκάλυψης των συνθηκών φυλάκισης, να επιτρέψουν την πρόσβαση σε ελεγκτικές αρχές και οργανώσεις και να προχωρήσουν σε επείγοντα και αποτελεσματικά μέτρα για να εξασφαλίσουν, όπως έχουν υποχρέωση, το σεβασμό της αξιοπρέπειας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κρατουμένων» δήλωσε ο πρόεδρος του ελληνικού τμήματος Σίμος Μπούρας.

Θυμίζουμε ότι η εκλιπούσα είχε επανειλημμένως αντιδράσει στην απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων, ενώ οι κρατούμενοι δήλωσαν ότι κατά τη μεταγωγή της την είχαν χωριστά από τους άλλους κρατούμενους και έδειχνε χτυπημένη. Επιπλέον είχε ενημερώσει το ελληνικό τμήμα ότι πρόσφατα της είχε αφαιρεθεί από το κελί της έντυπο υλικό της οργάνωσης σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Από την Ελευθεροτυπία


Η ανεξέλεγκτη βία του σωφρονιστικού συστήματος

Εγκλεισμός σημαίνει στέρηση ελευθερίας και μόνο. ΚΑΙ ΜΟΝΟ! Δε σημαίνει ηθική ή φυσική εξόντωση των ανθρώπων. Φαίνεται όμως ότι για το ‘”σωφρονιστικό” σύστημα της χώρας αυτή η απλή αρχή δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Κάθε φορά που μισοτραβιέται η κουρτίνα της συγκάλυψης και της σιωπής αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο του εγκλεισμού. Απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, βασανιστήρια, εξευτελισμοί και ταπεινώσεις, τι άλλο να προσθέσεις για να ορίσεις την ηθική και τη φυσική εξόντωση των ανθρώπων;

Την προηγούμενη εβδομάδα ο θάνατος μιας 41χρονης κρατούμενης κατά τη διάρκεια της “πειθαρχικής μεταγωγής” της (ποιους όρους θα επινοήσουμε άραγε ακόμα για να μεταμφιέσουμε την εκδίκηση; )  από τις φυλακές της Θήβας στις φυλακές της Νεάπολης Κρήτης προκάλεσε κύμα αντιδράσεων αλλά και πολλά αναπάντητα ερωτηματικά.

Η Αικατερίνη Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο πλοίο που τη μετέφερε στις φυλακές Νεάπολης και, σύμφωνα με καταγγελίες συγκρατουμένων της, ήταν δεμένη πισθάγκωνα με χειροπέδες και με αίματα στο πρόσωπο. Είχε πρωτοστατήσει στον αγώνα για να καταργηθεί το απαράδεκτο μέτρο των ενδοσωματικών ελέγχων, στέλνοντας ένα συγκλονιστικό υπόμνημα στον Συνήγορο του Πολίτη, γεγονός που συνδέεται ευθέως με την εκδικητική μεταγωγή της, που απέβη μοιραία για τη ζωή της.

“Είμαι 41 ετών σήμερα, έγραφε, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου… Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω… Αυτό το “αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης”, λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου…”

Στο τελευταίο της γράμμα, με ημερομηνία 15/3, προς την Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων έγραφε «…είμαι η Γκουλιώνη Κατερίνα, έχω όνομα, αυτή είμαι κι έχω να πω πολλά…».

Δεν πρόλαβε να τα πει η ίδια. Τα είπαν όμως οι συγκρατούμενές της στη φυλακή της Θήβας που εξεγέρθηκαν. Και μένει σε μας, τους πολίτες, να τα ακούσουμε και να κινητοποιηθούμε.

Και μη μου πείτε ότι το θέμα αφορά κάποιο ελάχιστο ποσοστό συμπολιτών μας.

Ακριβώς επειδή αφορά “ελάχιστο” ποσοστό, κρίνει  τη συνείδηση, την ανθρωπιά και -κυρίως- τη δημοκρατία… 


Το μπλόκο της οδού Ασκληπιού

Ο καναπές, η πολυθρόνα, το βόλεμα, η καριέρα, η tv, τα ΜΜΕ, οι ατομικές διαδρομές, η ιδιώτευση, οι 48 άτοκες, οι πιστωτικές, το εξοχικό, το Gti, τα 100 τετραγωνικά με ημιυπαίθριο, οι πέντε μέρες στη μαγευτική Βιέννη, το σκύψιμο της πλάτης, η ευλύγιστη μέση, το εορτοδάνειο, οι κρατικοί συνδικαλιστές, οι εξωνημένες ηγεσίες, οι κομμένες κεφαλές, το ρουσφετάκι, το δελτίο ειδήσεων, η βαρεμάρα, οι βαρεμένοι, η μίζερη ζωή, η σκυφτή καθημερινότητα, το δε βαριέσαι, το έχει ο Θεός, το κι αύριο μέρα είναι, το τίποτα δεν αλλάζει εδώ, το πάντα έτσι θα ‘ναι, το τι είχες Γιάννη……

μας οδήγησαν, σχεδόν μισόν αιώνα μετά το 1-1-4, να μιλάμε ακόμα για το Σύνταγμα της χώρας (και την εφαρμογή του).

Στο βίντεο που ακολουθεί (από το tvxs.gr), ηρωικοί υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αντιμετωπίζουν με αυταπάρνηση επικίνδυνους τρομοκράτες, μεταμφιεσμένους σε περαστικούς, διερχόμενους, πιτσιρικάδες, δικηγόρους, καταστηματάρχες, τραυματίες(!) και συμπαθητικές γριούλες.

Ελλάδα 2009

Έγκλημα, ΜΜΕ και κοινωνία

Κατά τη διάρκεια ημερίδας με θέμα «Μηνύματα των ΜΜΕ. Μεθοδολογία ανάλυσης», που διοργάνωσε το Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, η επίκουρη καθηγήτρια κ. Κουκουτσάκη παρουσιάζοντας μια μεθοδολογική πρόταση ανάλυσης της ειδησεογραφίας για το έγκλημα αλλά και μέρος των συμπερασμάτων από σχετικές αναλύσεις που γίνονται επί σειρά ετών στο πλαίσιο προπτυχιακού σεμιναρίου, φώτισε ιδιαίτερα πτυχές της ειδησεογραφίας για το έγκλημα, τέτοιες που την καθιστούν μέρος ενός ευρύτερου ιδεολογικού λόγου περί κοινωνικής συναίνεσης, συμμέτοχο στην κατασκευή και στην αναπαραγωγή στερεότυπων και «αυτονόητων» ερμηνειών.

Αξονα της ανάλυσης και εν τέλει κομβικό σημείο ως προς το μήνυμα που εκπέμπεται αποτελεί η σχέση των ΜΜΕ με τις «πηγές» από τις οποίες αντλούν τις πληροφορίες τους καθώς και το είδος των πηγών.

«Μια κεντρική έννοια που βοηθά στην κατανόηση της σημασίας των πηγών -και με αυτή την έννοια στην κατανόηση της κατασκευής της είδησης- είναι η έννοια των “φορέων πρωταρχικού προσδιορισμού”, σύμφωνα με τον όρο που εισήγαγε ο Stuart Hall», επισήμανε η κ. Κουκουτσάκη. Ως «φορείς πρωταρχικού προσδιορισμού» ορίζει ο Hall τους κατόχους θεσμικής ισχύος (στην περίπτωσή μας, διωκτικές αρχές ή δικαστικές αρχές, αρμόδια υπουργεία), αντιπροσωπευτικής ισχύος (εκλεγμένοι εκπρόσωποι) και ειδικής γνώσης (ειδικοί επιστήμονες ασχολούμενοι με το θέμα σε θεωρητικό ή εφαρμοσμένο πεδίο)».

Διάβαστε περισσότερα “Έγκλημα, ΜΜΕ και κοινωνία”

Φωτορεπόρτερ κατά της αυθαιρεσίας

Σημαντική η κίνηση της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας, αναδεικνύει την αξία της κοινωνικής αλληλεγύης και μάλιστα σε καιρούς χαλεπούς. Μέλη της συγκεντρώνουν οπτικό υλικό από τα γεγονότα της τελευταίας περιόδου που μπορεί να αξιοποιηθεί στα δικαστήρια για την υπεράσπιση ανθρώπων που έχουν συλληφθεί στα επεισόδια των τελευταίων ημερών.

Άλμπουμ με τις φωτογραφίες (με αλλοιωμένα τα πρόσωπα ασφαλώς) δημοσιεύει το tvxs . ¨Ολο το υλικό είναι διαθέσιμο σε δικηγόρους, συγγενείς και στους ίδιους τους συλληφθέντες που αναζητούν φωτογραφικό υλικό ως αποδεικτικό στοιχείο.

Για περισσότερες πληροφορίες, στο tvxs.gr

Στέρηση ελευθερίας και μόνο;

Η αποχή των κρατουμένων από το συσσίτιο σε 21 φυλακές της χώρας υπενθυμίζει τις άθλιες συνθήκες κράτησης σε φυλακές – αποθήκες ανθρώπων. Σύμφωνα και με το νόμο, εγκλεισμός σημαίνει στέρηση ελευθερίας και μόνο. Δεν σημαίνει ηθική ή φυσική εξόντωση των ανθρώπων. Άραγε οι συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές συνεπάγονται στέρηση ελευθερίας και μόνον;

Σχετικά: