Το διαβατήριο της σφαίρας

Πρόσφυγες από το Ιράκ. Για την απόδοση της ιδιότητας του πολίτη και πάλι ο λόγος. Ανάμεσα σε εθνικιστικές κορώνες, φτηνό λαϊκισμό και χυδαία κινδυλογία που ψαρεύει στα θολά μιας κοινωνίας που χάνει τον συνεκτικό της ιστό, ψύχραιμος και εύστοχος ο λόγος του Παντελή Μπουκάλα.

“Έπρεπε να πεθάνει, έπρεπε να σκοτωθεί από τις εννιά σφαίρες που τον σημάδεψαν για να αξιωθεί τον τίτλο του πολίτη. Έτσι, ως πολίτη, ουδέτερα, δίχως αναφορά στην καταγωγή και την εθνικότητά του, καταγράφτηκε, νεκρός πια, τόσο στην επίσημη γλώσσα των δηλώσεων από τον κάπως συγκρατημένο Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και τους ενθουσιασμένους με την «επιτυχία» τους υφισταμένους του, όσο και στα ρεπορτάζ των περισσότερων καναλιών και εφημερίδων. Ο θάνατος του εικοσιπεντάχρονου Αλβανού Νίκου Τόντι έγινε το διαβατήριό του προς την αποεθνικοποιημένη ιδιότητα του πολίτη, και αυτή η «αναβάθμισή» του ήταν μια κάποια συγγνώμη, όχι ευθεία πάντως, όχι θαρραλέα. Το «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» βρήκε στον Βύρωνα μια αιματηρή αναίρεση: Αν πεθάνεις, αν μετρηθείς σαν παράπλευρη απώλεια, τότε θα γίνεις, όχι Ελληνας βέβαια, αλλά πολίτης της Ελλάδας, εσύ, ένας αδιάφορος για όλα τούτα πολίτης της δημοκρατίας του Κάτω Κόσμου πια.

Στο υπουργείο που αυτοδοξάζεται σαν υπουργείο Προστασίας του Πολίτη πρέπει να ήταν απολύτως σίγουροι εξαρχής, πριν γίνει η βαλλιστική εξέταση, ότι οι σφαίρες που έπληξαν τον αθώο που εγκλωβίστηκε ανάμεσα στα διασταυρούμενα πυρά είχαν φύγει από τα όπλα των αστυνομικών και όχι των κακοποιών· άλλωστε οι κραυγές νίκης των αστυνομικών, «τον φάγαμε τον…», μόλις σωριάστηκε νεκρός ο αμέτοχος, δεν άφηναν περιθώρια να παιχτεί άλλο σενάριο, εξυπηρετικό για την ΕΛ. ΑΣ. (και την Ελλάδα). Γι’ αυτό και έσπευσαν να μιλήσουν για πολίτη, όχι για Αλβανό. Γιατί ξέρουμε δα πόσο αρνητικά χρωματίζεται η λέξη Αλβανός, χρόνια τώρα, στα δελτία Τύπου της Αστυνομίας και στα ρεπορτάζ που υιοθετούν την «επίσημη» λογική αυθορμήτως ή από εθνικοωφελιμιστικό παπαγαλισμό· η συγκεκριμένη εθνικότητα πλασάρεται μεθοδικά σαν συνώνυμη της παραβατικότητας, περίπου με τον ίδιο τρόπο που κάποτε στα λεξικά της Εσπερίας στο λήμμα «Greek» δινόταν σαν συνώνυμο το «δόλιος» ή το «κλέφτης».

Αλλά και πάλι, αν δεν ήταν ομογενής ο Νίκος Τόντι, όπως τουλάχιστον τον καταγράφουν ορισμένοι, θα του πρόσφεραν σαν νεκρικό κτέρισμα τον τίτλο του πολίτη;”

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Cut στην ενδοοικογενειακή βία

Η ηθοποιός Κίρα Νάιτλι εμφανίζεται σε μία νέα διαφήμιση που στοχεύει στην αφύπνιση της κοινής γνώμης κατά της βίας εις βάρος των γυναικών. Πρόκειται για ένα δίλεπτο διαφημιστικό σποτ, το οποίο προβάλλεται σε τηλεόραση και κινηματογράφο, για λογαριασμό της οργάνωσης Women’s Aid.

Η Νάιτλι εμφανίζεται να επιστρέφει στο σπίτι της από κάποιο κινηματογραφικό πλατό για να υποστεί άγριο ξυλοδαρμό από το σύντροφό της που την περιμένει εκεί. Σκηνοθέτης της είναι ο Τζο Ράιτ, ο οποίος έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την Νάιτλι και συγκεκριμένα στην ταινία «Εξιλέωση».

Όσο απομακρύνεται ο φακός αποκαλύπτεται ότι ο χώρος που διαδραματίζεται η σκηνή είναι ένα άδειο κινηματογραφικό στούντιο. Η 24χρονη ηθοποιός είναι πεσμένη στο πάτωμα και ο ξυλοδαρμός συνεχίζεται.

Το μήνυμα που προβάλλεται στην οθόνη λέει: «Δεν ήρθε η στιγμή κάποιος να πει CUT;»


Εκ γενετής κατώτεροι…

“Δικά μας παιδιά”…

Εδώ γεννήθηκαν, εδώ πήγαν Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο. Εδώ δίνουν εξετάσεις, εδώ θα πάνε Πανεπιστήμιο. Εδώ έκαναν φίλους, εδώ θέλουν να ζήσουν.

Δικά μας παιδιά;

Μου πέφτουν τα μούτρα κάθε φορά που ζητώ ένα ακόμα πιστοποιητικό “με επίσημη μετάφραση” από “αυτά τα παιδιά”.

-Εγώ, κύριε, εδώ γεννήθηκα.

-Το ξέρω παιδί μου αλλά για να είμαστε “εν τάξει”.

Γιατί ούτε πιστοποιητικό γέννησης έχει. Κι ας γεννήθηκε εδώ. Ούτε υπηκοότητα. Ούτε ταυτότητα ελληνική. Κι ας μην έχει βγει ποτέ από τα ελληνικά σύνορα.

Μια ολόκληρη γενιά παιδιών, δεκάδες χιλιάδες παιδιά, ξένοι στον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν. Αφανείς για την ελληνική πολιτεία, αντιμέτωποι με το Γκουαντάναμο της ελληνικής γραφειοκρατίας από τα γεννοφάσκια τους, ανασφαλείς και φοβισμένοι. Ξένοι και μέσα τους, μοιρασμένοι ανάμεσα σε δυο πατρίδες.

Με άγγιξε το μότο του blog μιας τέτοιας “Ξένης”: “Η πατρίδα μου είναι τα παιδικά μου χρόνια. Εκεί ανήκω και εκεί γυρνάω πάντα”. “Ξένη” υπογράφει, “Το Ημερολόγιο μιας ξένης” ο τίτλος του blog της. Και με γέμισε τύψεις για την αδράνειά μας. Διάβαστε περισσότερα “Εκ γενετής κατώτεροι…”

Πνευματικά δικαιώματα, προσωπικά δεδομένα και ατομικές ελευθερίες

Με αφορμή την απόφαση των Σουηδών φίλων του Pirate Bay να σχηματίσουν κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο των συμπολιτών τους στις εκλογές, η Έλλη Τριανταφύλλου, με άρθρο της στην Καθημερινή καταπιάνεται  με το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων σε συνάρτηση με τα προσωπικά δεομένα των πολιτών και τις ατομικές ελευθερίες.

“Aν μη τι άλλο, η είδηση για την απόφαση των Σουηδών οπαδών του ελεύθερου «downloading» από το Internet να σχηματίσουν πολιτικό κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο των συμπολιτών τους στις επικείμενες ευρωεκλογές έχει ενδιαφέρον. Aποκτά, δε, ακόμη μεγαλύτερο, αν σκεφτεί κανείς ότι η πρωτοβουλία ελήφθη στη σκιά της πρωτόγνωρης για τα δεδομένα της χώρας απόφασης της κυβέρνησης να ψηφίσει έναν νόμο για το Διαδίκτυο που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων στην εγχώρια κοινή γνώμη που τον κρίνει ανεπίτρεπτα αντιδημοκρατικό. Πρόκειται για την IPRED2 ή «Οδηγία Επιβολής Πνευματικών Δικαιωμάτων», μια προαιρετική σύσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης που πρώτη η Σουηδία ενσωμάτωσε στην εθνική της νομοθεσία, η οποία επιτρέπει στους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων να απαιτούν από τους διαδικτυακούς παρόχους προσωπικά στοιχεία για οποιοδήποτε χρήστη θεωρείται πως έχει κατεβάσει παράνομο περιεχόμενο. Διάβαστε περισσότερα “Πνευματικά δικαιώματα, προσωπικά δεδομένα και ατομικές ελευθερίες”

Αναζητούν τρομοκράτες στο Facebook

Με το πρόσχημα της τρομοκρατίας οι κρατικές αρχές ασφαλείας πολλών χωρών προσπαθούν να συλλέξουν και να επεξεργαστούν προσωπικά δεδομένα πολιτών που χρησιμοποιούν κοινωνικά δίκτυα.Η υπουργός Εσωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας πρότεινε τη δημιουργία μίας τεράστιας βάσης δεδομένων, στην οποία θα καταχωρούνται οι επαφές εκατομμυρίων χρηστών των λεγόμενων “ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης”, προκειμένου να παρακολουθούνται αποτελεσματικότερα ύποπτοι για τρομοκρατία, καθώς και μέλη νεανικών συμμοριών.Πρόκειται για το νεότερο τμήμα ενός σχεδίου παρακολούθησης και αποθήκευσης όλων των τηλεφωνημάτων των email και των επισκέψεων σε δικτυακούς τόπους που πραγματοποιούν οι Βρετανοί χρήστες.Στις αρχές της εβδομάδας έκθεση βρετανικού Κέντρου Κοινωνικών Μελετών ανέφερε ότι τουλάχιστον 40 από τις 46 μεγάλες βάσεις προσωπικών δεδομένων πολιτών που διατηρεί αυτή τη στιγμή το βρετανικό κράτος παραβιάζουν το ευρωπαϊκό δίκαιο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων και ατομικών ελευθεριών.Έτσι απλά..


Η ανεξέλεγκτη βία του σωφρονιστικού συστήματος

Εγκλεισμός σημαίνει στέρηση ελευθερίας και μόνο. ΚΑΙ ΜΟΝΟ! Δε σημαίνει ηθική ή φυσική εξόντωση των ανθρώπων. Φαίνεται όμως ότι για το ‘”σωφρονιστικό” σύστημα της χώρας αυτή η απλή αρχή δεν είναι καθόλου αυτονόητη. Κάθε φορά που μισοτραβιέται η κουρτίνα της συγκάλυψης και της σιωπής αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο του εγκλεισμού. Απάνθρωπες συνθήκες κράτησης, βασανιστήρια, εξευτελισμοί και ταπεινώσεις, τι άλλο να προσθέσεις για να ορίσεις την ηθική και τη φυσική εξόντωση των ανθρώπων;

Την προηγούμενη εβδομάδα ο θάνατος μιας 41χρονης κρατούμενης κατά τη διάρκεια της “πειθαρχικής μεταγωγής” της (ποιους όρους θα επινοήσουμε άραγε ακόμα για να μεταμφιέσουμε την εκδίκηση; )  από τις φυλακές της Θήβας στις φυλακές της Νεάπολης Κρήτης προκάλεσε κύμα αντιδράσεων αλλά και πολλά αναπάντητα ερωτηματικά.

Η Αικατερίνη Γκουλιώνη βρέθηκε νεκρή στο πλοίο που τη μετέφερε στις φυλακές Νεάπολης και, σύμφωνα με καταγγελίες συγκρατουμένων της, ήταν δεμένη πισθάγκωνα με χειροπέδες και με αίματα στο πρόσωπο. Είχε πρωτοστατήσει στον αγώνα για να καταργηθεί το απαράδεκτο μέτρο των ενδοσωματικών ελέγχων, στέλνοντας ένα συγκλονιστικό υπόμνημα στον Συνήγορο του Πολίτη, γεγονός που συνδέεται ευθέως με την εκδικητική μεταγωγή της, που απέβη μοιραία για τη ζωή της.

“Είμαι 41 ετών σήμερα, έγραφε, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου… Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω… Αυτό το “αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης”, λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου…”

Στο τελευταίο της γράμμα, με ημερομηνία 15/3, προς την Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων έγραφε «…είμαι η Γκουλιώνη Κατερίνα, έχω όνομα, αυτή είμαι κι έχω να πω πολλά…».

Δεν πρόλαβε να τα πει η ίδια. Τα είπαν όμως οι συγκρατούμενές της στη φυλακή της Θήβας που εξεγέρθηκαν. Και μένει σε μας, τους πολίτες, να τα ακούσουμε και να κινητοποιηθούμε.

Και μη μου πείτε ότι το θέμα αφορά κάποιο ελάχιστο ποσοστό συμπολιτών μας.

Ακριβώς επειδή αφορά “ελάχιστο” ποσοστό, κρίνει  τη συνείδηση, την ανθρωπιά και -κυρίως- τη δημοκρατία… 


Κρατικό hacking και ατομικά δικαιώματα

Η είδηση από το tvxs.gr επαναφέρει τη συζήτηση για την αστυνόμευση στο διαδίκτυο και τη διάβρωση των ατομικών δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με το tvxs, οι αστυνομικοί στην Αγγλία έχουν πλέον το δικαίωμα να μπαίνουν σε προσωπικούς υπολογιστές χωρίς ένταλμα. Το χάκινγκ είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιεί καιρό τώρα η βρετανική αστυνομία με τη δικαιολογία ότι είναι απαραίτητη για τον εντοπισμό εγκληματιών και παιδόφιλων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο.

Παρατηρούμε ότι η εγκληματικότητα και κυρίως η παιδοφιλία, που αναστέλλει ευαισθησίες της κοινής γνώμης για την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων, χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την παράκαμψη της δικαστικής εξουσίας και τον έλεγχο των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.

Από την άλλη πλευρά, το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας απειλείται με μηνύσεις για το γεγονός ότι επέτρεψε τη διείσδυση σε προσωπικούς υπολογιστές πολιτών καθώς οι κινήσεις αυτές ενισχύουν την άποψη ότι η κυβέρνηση προωθεί την επέκταση μιας «κοινωνίας επιτήρησης», η οποία απειλεί τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκφράζουν την ανησυχία της επέκτασης του ελέγχου και της διάβρωσης των αστικών δικαιωμάτων στη χώρα καθώς και για τα σχέδια δημιουργίας μιας τεράστιας βάσης δεδομένων τύπου Big Brother, η οποία θα αποθηκεύει στοιχεία από κάθε τηλεφωνική κλήση, μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή επίσκεψη στο ίντερνετ που πραγματοποιείται από κάθε πρόσωπο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Μόλις τον περασμένο μήνα, οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εσωτερικών συμφώνησαν να επιτραπεί στην Αστυνομία να πραγματοποιεί έρευνες σε ύποπτους υπολογιστές μέσα στην Ε.Ε. Οι λεπτομέρειες της πρότασης είναι ακόμα υπό συζήτηση, ενώ η κριτική που ασκήθηκε στο βρετανικό υπουργείο Εσωτερικών επισήμανε τον κίνδυνο της ευρείας επέκτασης της αστυνομικής επέμβασης στην προσωπική ζωή των πολιτών.