Διατροφή

Την Τετάρτη 16 Οκτωβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, υποδεχτήκαμε στο σχολείο μας την κλινική διατροφολόγο Ειρήνη Τσικαλάκη η οποία  μας μετέφερε  γνώσεις και μας έδωσε συμβουλές για την υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. 

Παίξαμε σχετικά παιχνίδια και φτιάξαμε μαζί της υγιεινά και δυναμωτικά μπισκοτάκια με μέλι, βρώμη και καρύδια που μοσχοβόλησαν το χώρο καθώς ψηνόταν! Πόσο νόστιμα μας φάνηκαν… τα απολαύσαμε πραγματικά!

Αποχαιρετώντας την κυρία Τσικαλάκη την ευχαριστήσαμε για την πρόθυμη ανταπόκρισή της στο κάλεσμά μας όπως και για τα τόσο ενδιαφέροντα και σημαντικά που μάθαμε κοντά της ώστε να έχουμε ευεξία και ενέργεια!

Συνεχίσαμε την ενασχόλησή μας με το θέμα διαβάζοντας σχετικά βιβλία…

 …αναγνωρίζοντας και ταξινομώντας τροφές σε «υγιεινές» και «ανθυγιεινές». Παίξαμε, ακόμη, παιχνίδια εισαγωγής στον προγραμματισμό βασισμένα στην κίνηση των ίδιων των παιδιών, τα οποία καθοδηγούμενα από συμμαθητές τους μετακινούνταν στο χώρο, με προορισμό τις υγιεινές τροφές που κάθε φορά ορίζαμε, προσέχοντας να αποφύγουν στη διαδρομή τους τις ανθυγιεινές τροφές «παγίδες».

Γνωρίσαμε τις «οικογένειες» των τροφών και χρησιμοποιήσαμε κύβους που εικόνιζαν τροφές για να «χτίσουμε» την πυραμίδα της μεσογειακής διατροφής.  Κατόπιν τα παιδιά έφτιαξαν τη δική τους πυραμίδα σε μορφή σουπλά , την οποία πήραν στο σπίτι τους, μαζί με ένα φυλλάδιο με διατροφικές συμβουλές για όλη την οικογένεια.

Τέλος, εντυπωσιασμένα από τα έργα του διάσημου ζωγράφου Τζουζέπε Αρτσιμπόλντο (Giuseppe Arcimboldo 1527- 1593),ο οποίος χρησιμοποιούσε φρούτα και λαχανικά για να συνθέσει τις προσωπογραφίες του, τα παιδιά έγιναν μικροί καλλιτέχνες, φιλοτεχνώντας τις δικές τους προσωπογραφίες με την ίδια τεχνική.

Αυτό που κρατήσαμε στο νου από τη σύντομη ενασχόλησή μας με το θέμα είναι πως… είμαστε ό,τι τρώμε! Όταν τρώμε σωστά και υγιεινά, χτίζουμε σώμα γερό και αισθανόμαστε καλά!

«Είμαστε ό,τι τρώμε» είπε ο πατέρας της Ιατρικής Ιπποκράτης πριν 2500 χρόνια. Φράση που δηλώνει τη σημασία  που έχει  η τροφή για τον οργανισμό μας, η οποία είναι  υπεύθυνη τόσο για τη σωματική, όσο και  για την ψυχική μας υγεία. Καθώς τα θεμέλια για τη σωστή διατροφή μπαίνουν από την παιδική ηλικία, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής έγιναν σχετικές συζητήσεις.

Τα παιδιά παρακινήθηκαν να μιλήσουν για τις διατροφικές τους συνήθειες, ενώ με τη βοήθεια βιβλίων τονίσαμε τη σημασία της ποιοτικής/ισορροπημένης διατροφής, που περιλαμβάνει καθημερινά ποικιλία τροφών πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, διαχωρίζοντάς τις από τις ανθυγιεινές τροφές. Παράλληλα, τονίσαμε πόσο σημαντικό είναι να πίνουμε νερό.

Έγινε λόγος για την «πυραμίδα της διατροφής» και για τη λογική της και έπειτα ένας ένας τοποθετούσαμε με τη σωστή σειρά τους κύβους που εικόνιζαν τροφές, συμμετέχοντας έτσι στο “χτίσιμό της”!

Παίξαμε κι άλλο με τις τροφές ταξινομώντας τις στο στεφάνι που έγραφε την κατηγορία τους, ενώ διασκεδάσαμε γυρίζοντας τον «τροχό της διατροφής» και απαντώντας τις ερωτήσεις που μας τύχαιναν.

Καθώς η ροδιά στον κήπο μας ήταν φορτωμένη με καρπούς, στο διάλειμμα με πολλή χαρά κόψαμε τα ρόδια της και κεραστήκαμε το χυμό τους!

Ακόμη μια υγιεινή συνταγή απολαύσαμε όμως… «σοκολατένια μους» από αβοκάντο, χωρίς ζάχαρη! Χωρίσαμε αρμοδιότητες, υπολογίσαμε ποσότητες με ζυγαριά, κόψαμε, ανακατέψαμε τα υλικά και στο τέλος τοποθετήσαμε την μους στο ποτηράκι της βάζοντάς την στο  ψυγείο για να παγώσει.

Κλείνοντας η μέρα, τα παιδιά πήραν μαζί τους τα αναμνηστικά πλαστικοποιημένα σουπλά με υγιεινές τροφές της επιλογής τους κολλημένες στο πιάτο, όπως και το φυλλάδιο που δημιουργήσαμε με προτάσεις/συμβουλές για τη βελτίωση των διατροφικών συνηθειών τους.

Αυτό που όλοι κρατήσαμε στο νου μας είναι πως… χτίζουμε το σώμα μας γερά, όταν τρεφόμαστε υγιεινά!»

Οι ντοματιές μας με τη φροντίδα μας ολοένα μεγάλωναν! Όταν ζέστανε ο καιρός μεταφέραμε έξω από το θερμοκήπιο τη ζαρντινιέρα όπου ήταν φυτεμένες και βάλαμε ξύλινα στηρίγματα για να μπορούν να σκαρφαλώσουν και να αναπτυχθούν καλύτερα τα φυτά τους.

Πόση χαρά κάναμε όταν ανακαλύψαμε τους πρώτους τους καρπούς! Καθημερινά παρακολουθούσαμε την εξέλιξή τους ανυπομονώντας να ωριμάσουν τα ντοματίνια που κρεμόταν στα κλαδιά τους! Η πολυπόθητη στιγμή ήρθε όταν τα είδαμε να είναι κατακόκκινα και τότε πια τα κόψαμε συγκεντρώνοντάς τα σε μια λεκάνη.

Αφού τα πλύναμε, τα κόψαμε, ενώ προσθέτοντας αλάτι και λαδάκι έγιναν μια λαχταριστή σαλάτα που συνόδευσε το μεσημεριανό φαγητό. Πεντανόστιμη τη βρήκαν όλοι!