Πρόλογος από Μίλτο: Όταν παρέλαβα το άρθρο του Παντελή και το διάβασα πρώτη φορά στα γρήγορα … μπερδεύτηκα.  Το βρήκα αρκετά συγκεχυμένο, μπλέκοντας μέσα του πολλά θέματα για συζήτηση, μεταπηδώντας από το ένα θέμα στο άλλο, χωρίς να ολοκληρώνει την σκέψη του σε αρκετά από τα λεγόμενά του.

Διαβάζοντας το για δεύτερη φορά, παρατηρώ τον τίτλο «Αδιέξοδο;», αρχίζω να κατανοώ το κείμενο και με συνεπαίρνει. Τι φανταστικό! Ένας νέος που μόλις έχει τελειώσει το λύκειο, αρχίζει να αναρωτιέται … προβληματίζεται … αναλύει … βλέπει την αδιέξοδο … αλλά της βάζει ερωτηματικό και ελπίζει … ότι στο βάθος της αδιεξόδου υπάρχει ένα φως … ένα φως που μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο … «το καλό», «η αγάπη».

Πράγματι … όλο το κείμενο οδηγεί σε αδιέξοδο, αλλά ταυτόχρονα αναδεικνύει την αδιέξοδο που έχει απέλθει η ανθρωπότητα, και αριστοτεχνικά υποδεικνύει τον τρόπο, την λειτουργία, το σύστημα που μας έφερε σε αυτή την αδιέξοδο. Μας δείχνει ο Παντελής ότι έχει καταλάβει την μηχανιστική λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου και έμμεσα μας λέει να απαλλαχθούμε από αυτή. Σκεφτείτε με την καρδιά, με το συναίσθημα, μας λέει … πετάξτε τον εγκέφαλο και αγαπήστε … κάντε το καλό … «δείτε».

Απολαύστε το κείμενο, λοιπόν, και παραθέστε τα σχόλιά σας …

Αδιέξοδος;

Παντελής Αγκιστριώτης

Φοιτητής στο «Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης»

Πανεπιστήμιο Μακεδονίας

Τέως μαθητής 2ου Γυμνασίου Κορίνθου

Ο άνθρωπος από μικρή ηλικία απορροφά ερεθίσματα, από τους γονείς τους πρώτα, και ύστερα από την υπόλοιπη κοινωνία. Κάθε πράξη του, σημαίνει και απόκτηση μιας εμπειρίας. Τα ερεθίσματα και οι εμπειρίες είναι τα συστατικά της διαμόρφωσης της νοητικής λειτουργίας του ανθρώπου. Ο νοητικός και ο συναισθηματικός κόσμος συγκρούονται μεταξύ τους εσαεί και από τη σύγκρουση αυτή προκύπτει κάτι πιο ισχυρό, αυτό που λέμε αρχή ηθική. Οι ηθικές αρχές επηρεάζουν τις αποφάσεις μας και τις πράξεις μας. Για παράδειγμα, ένα παιδί όταν είναι πολύ νεαρό για να βγει έξω από το σπίτι του, δέχεται τις νουθετήσεις των γονιών του και του συγγενικού του περιβάλλοντος. Όταν θα βγει έξω θα δεχθεί πληθώρα ερεθισμάτων από άλλους ανθρώπους, από πράγματα που θα δει, από πράγματα που θα κάνει , από μία απλή συμβουλή έως την ανάγνωση ενός βιβλίου. Αυτές οι εμπειρίες , ύστερα από την πορεία τους μέσα από το συναισθηματικό και νοητικό κόσμο του ανθρώπου, θα φτιάξουν την ηθική αρχή, η οποία διέπει κάθε κίνηση και πράξη μας.

Στην ηλικία των 17-23, ο άνθρωπος αρχίζει να ασχολείται με πολιτικές και, ελαφρά, φιλοσοφικές αναζητήσεις . Οι ηθικές αρχές του λοιπόν σε συνδυασμό με τις γνώσεις και τις εμπειρίες του, τον καθοδηγούν στο τι ιδεολογία θα ασπαστεί, τι τρόπο ζωής θέλει να ακολουθήσει, αν θα δογματιστεί ή όχι και γιατί, και πολλά άλλα. Έτσι , με τις καινούριες εμπειρίες, αποκτούμε περισσότερη πείρα ζωής και είναι φυσικό να ορίσουμε και κάποιους σκοπούς. Οι σκοποί αυτοί χωρίζονται σε αυτούς που μας αφορούν προσωπικά και σε αυτούς που αφορούν τη κοινωνική μας συμπεριφορά. Προσωπικός σκοπός για παράδειγμα είναι η υγιεινή διατροφή και κοινωνικός σκοπός είναι η πολιτική δράση. Θέλω να εμμείνω στο δεύτερο.

Άνθρωπος που δεν ασχολείται με πολιτική, είναι μισός (λέγανε κάποτε). Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα έχουν έστω μια στοιχειώδη πολιτική άποψη , η οποία διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα παραπάνω, την συντονισμένη μείξη εμπειριών και αρχών. Η πολιτική άποψη είναι ένας σκοπός , τον οποίο, ο άνθρωπος, υποσυνείδητα και ενσυνείδητα προβάλλει, διαδίδει , καλλιεργεί, και σύμφωνα με τον οποίο γίνεται μέλος κόμματος, μέλος ακτιβιστικής, εξωκοινοβουλευτικής, συνδικαλιστικής ομάδας και άλλα. Έτσι, είτε ο κάθε άνθρωπος μεμονωμένα, είτε μια ομάδα ομοϊδεατών , προσπαθούν να διαδώσουν την άποψή τους πρώτα, και ύστερα, την εμφυτέψουν ασυνείδητα στον υπόλοιπο κόσμο, ή προσπαθούν να την επιβάλλουν.

Είναι γνωστό, ότι ο κάθε άνθρωπος, ως ξεχωριστό υποκείμενο έχει ιδιαίτερη προσωπικότητα , την οποία μπορεί να μοιραστεί με άλλους. Οπότε, στον κόσμο έχουμε διάφορες ομάδες ανθρώπων με κοινούς στόχους , λόγω της κοινής τους ιδεολογίας. Έχουμε ομάδες καταρχάς πολιτικές, ομάδες αλτρουιστικού χαρακτήρα, ομάδες με σκοπό την απόκτηση πλούτου, ομάδες με επιθετική διάθεση κα. Οι ομάδες αυτές, χρησιμοποιούν μέσα για την διάδοση της ιδέας τους, και το πρώτο μέσο είναι ο λόγος. Βλέπουμε πολιτικούς να αγορεύουν, ποδοσφαιρικούς ομίλους και σωματεία να υποστηρίζονται και να αυτοπροβάλλονται, ιστορικούς, επιστήμονες να διαμηνύουν τι πιστεύουν.

Ωστόσο, ο λόγος, είναι μέσο ξεπερασμένο πλέον και μη πρακτικό , γιατί δεν έχει άμεση λειτουργία ως προς τη σχέση πομπού-δέκτη. Γι’ αυτό υπάρχουν μέσα ευρείας ενημέρωσης όπως η τηλεόραση, το διαδίκτυο, το ραδιόφωνο, οι αφίσες, οι πινακίδες, τα φυλλάδια, αντικείμενα με προστιθέμενη διαφήμιση  και πολλά άλλα. Κυρίως αυτά τα μέσα έχουν την γιγάντια δύναμη να λειτουργούν , προσβάλλοντας το υποσυνείδητο του ανθρώπου, και ο κόσμος δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό έγκαιρα , ιδίως όταν είναι απαίδευτος. Αυτό που κάνει η κοινή μάζα έναντι σε μία διαφήμιση σκοπού είναι ή να την αποδέχεται βλακωδώς (χωρίς εξέταση) ή να την απορρίπτει ή να εναντιώνεται.

Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν σκοποί ομάδων, οι οποίοι με καμία δύναμη δεν γίνονται αποδεκτοί από όλους, αλλά υπάρχουν και σκοποί ομάδων, οι οποίοι απορροφώνται από τεράστιο μέρος της λαϊκής μάζας στην οποία απευθύνονται και καρποφορούν. Έτσι δημιουργείται ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση και αντιπαλότητα ανάμεσα στις ομάδες στόχων, που μπορούν να μετατραπούν σε χάος!

Ως συμπέρασμα, και μελετώντας ένα συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο στη γη, την Ελλάδα (πχ), καταλαβαίνουμε ότι :

• Οι Έλληνες είναι διαφορετικοί μεταξύ τους ως προς την προσωπικότητά τους.
• Ομάδες ελλήνων όμως έχουν κοινά ενδιαφέροντα ή κοινή ιδεολογία.
• Οι ομάδες αυτές έχουν σκοπό να προβάλλουν τις ιδέες τους.
• Για την διάδοση ιδεών, άλλοι χρησιμοποιούν απλά μέσα και άλλοι μέσα που προσβάλλουν την νοητική λειτουργία το ανθρώπου.
• Μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας δογματίζεται με τις ιδέες μιας ομάδας και τις υπηρετεί.
• Δημιουργείται, λοιπόν αντιπαλότητα μεταξύ των ομάδων.

Το χάος λοιπόν που δημιουργείται στην ελληνική κοινωνίας, εξαιτίας της σύγκρουσης των ομάδων αυτών, είναι υπεύθυνο για την ασυνεννοησία σε πολλούς τομείς, όπως παιδεία, δικαιοσύνη, κοινωνικά έργα, ΚΡΑΤΟΣ ή ΠΟΛΙΤΕΙΑ.

• Να σημειωθεί ότι οι άνθρωποι εκ φύσεως έχουν την τάση του θυμού και της αδιαλλαξίας, του εγωισμού και της αλαζονείας. Παρατηρείται ότι η ελληνική κοινωνία (ίσως και λόγω περιβαλλοντικού παράγοντα) παρουσιάζει αυτά τα στοιχεία σε μεγαλύτερο βαθμό.

Οπότε, είμαστε μια κοινωνία, η οποία αποδεδειγμένα δεν μπορεί να συνεννοηθεί. Αποδεδειγμένα οι άνθρωποι και οι ομάδες ορίζουν σκοπούς που αφορούν το προσωπικό τους συμφέρον και αποδεδειγμένα τα μέσα για την διάδοση των σκοπών τους βλάπτουν!

Αυτό , από μία άποψη είναι ένας φυσιολογικός κύκλος, γιατί όποιος το καταδικάζει αυτό, έχει κι αυτός ιδεολογικό σκοπό (πχ μια πνευματική φυσιογνωμία καταδικάζει την ασυνεννοησία της ελληνικής κοινωνίας επειδή πιστεύει στις αρχές της συλλογικής ωφέλειας) …

Από άλλη άποψη δεν ξέρουμε να φροντίσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς και πέφτουμε θύματα εκμετάλλευσης άλλων ισχυρών αλλοδαπών ομάδων…

Οφείλουμε όμως να σεβαστούμε την ιστορία και όσους έδωσαν τη ζωή τους για το κράτος, το οποίο ζούμε τώρα, άρα πρέπει να νοιαστούμε όλοι για το καλό του τόπου με κάθε κόστος…

Μήπως όμως θα ήταν καλύτερο να διαιρεθούμε σε μικρότερες διοικητικές μονάδες ενθυμούμενοι τις πόλεις -κράτη, αλλά οι πόλεις-κράτη να βρίσκονται κι αυτές υπό κάποια ευρύτερη διοίκηση … ;

Και εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα γιατί ομάδες αλλοδαπών έχουν στόχο την πρόκληση βλάβης στο ελληνικό κράτος …

Γιατί, ποιος θα αναλάβει να εξορθολογήσει το ελληνικό Κράτος και με τι κόστος… ;

Οι πόλεις-κράτη θα λειτουργήσουν σωστά υπό τη διοίκηση ενός νέου ελληνικού κρατικού θεσμού… ;

Και που ξέρουμε ότι δεν θα υπάρχουν εχθρικές κινήσεις από άλλα κράτη … ;

Καταλήγω στο: κάνε το <<καλό>>, προσέφερε περισσότερη πνευματική βοήθεια, αν την έχεις. Ζήσε λίγο για τον εαυτό σου ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ, και τότε θα καταλάβεις ότι θα πρέπει να ζεις και για τους άλλους καθοδηγώντας τους. Και η μελέτη σε κάνει να καταλάβεις την έννοια και της μεσότητας και της δικαιοσύνης και άλλων αρχών …

Να πούμε ότι το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η έλλειψη μόρφωσης; Για άλλους είναι η έλλειψη ΑΓΑΠΗΣ, πράγμα αποδεδειγμένα πολύ σίγουρο!

10.000.000 Έλληνες κάτοικοι έχουν και μία διαφορετική άποψη…

Δεν ξέρω πως να τελειώσω… Απλά πρόσφερε ΚΑΛΟ και θα νιώσεις ωραία… Ίσως βοηθήσεις κάποια στιγμή να γίνουν τα πράγματα καλύτερα…