ΕΤΡΩΓΑΝ κάποτε μαζί σε κοινό τραπέζι όλοι οι Γέροντες της σκήτης. Ο Αββάς Αλώνιος, σαν νεότερος που ήταν, στεκόταν και τους υπηρετούσε. Οι Πατέρες είπαν γι? αυτόν λόγια επαινετικά. Εκείνος έσκυψε το κεφάλι ταπεινά, χωρίς ν? αποκριθεί καθόλου.   – Γιατί δεν μίλησες, Αββά, όταν σ? εγκωμίαζαν οι Γέροντες; τον ρώτησε ύστερα κάποιος αδελφός, που […]

ΑΠΟ τούτο διακρίνεις το δυνατό χαρακτήρα του ανθρώπου, έλεγε ο Όσιος Αντώνιος, όταν παραδέχεται τα σφάλματα του και υπομένει ως την τελευταία του πνοή τους πειρασμούς που τον βρίσκουν.   Άλλοτε πάλι έλεγε με στεναγμό:   Όλες οι αρετές μπήκαν σε τούτη την καλύβα εκτός από μία· αλλά χωρίς αυτή πώς να προκόψω ο δυστυχής; […]

ΟΤΑΝ μάθει ο άνθρωπος να μέμφεται τον εαυτό του, όπου κι αν βρεθεί, έχει δύναμη να υπομένει, έλεγε συχνά ο όσιος Ποιμήν. Και άλλοτε πάλι:   – Για να νοιώσει καλά το γραφικό ρητό, «πάντα καθαρά τοις καθαροίς» πρέπει να αισθάνεται ο άνθρωπος τον εαυτό του χειρότερο από όλα τα κτίσματα.   – Πώς μπορώ […]

Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΟΥ, έλεγε κάποτε ο Αββάς Ισίδωρος, βρίσκεται σε πιο πλεονεκτική θέση από μένα, γιατί και αγάπη έχει και απολογία για τις πράξεις του δεν έχει να δώσει.   ***  ΚΑΠΟΙΟΣ αδελφός ζήτησε να μάθει τι είναι η αυτοεξουθένωση. – Το να θεωρείς τον εαυτό σου, του εξήγησε ο Αββάς Αλώνιος, χειρότερο από τα […]

ΟΣΟ ΠΙΟ πολύ πλησιάζει τον Θεό ο άνθρωπος, τόσο πιο ελεεινό νοιώθει τον εαυτό του, έλεγε και ο Αββάς Ματόης. Ο Προφήτης Ησαίας, όταν αξιώθηκε να δει τον Κύριο της δόξης, ονόμασε τον εαυτό του ταλαίπωρο και ακάθαρτο.  Άλλη φορά πάλι έλεγε στους αδελφούς:Όταν ήμουν πιο νέος περνούσε πότε-πότε από το μυαλό μου η σκέψη […]

ΨΗΛΟΤΕΡΑ απ? όλες τις αρετές, συνήθιζε να λέγει ο Αββάς Ιωάννης ο Κολοβός, στέκονται ο φόβος του Θεού και η ταπεινοφροσύνη.   Κάποτε ρώτησε έναν από τους επισκέπτες του, ποιος νόμιζε πως πούλησε τον Ιωσήφ.   – Τ? αδέλφια του, αποκρίθηκε εκείνος.   – Όχι, είπε ο Γέροντας. Η μεγάλη ταπεινοφροσύνη. Δεν μπορούσε τάχα, τη […]

Η ΟΣΙΑ Θεοδώρα συνήθιζε να λέγει στις μαθήτριες της πολύ συχνά, πως ούτε η μεγάλη άσκησης, ούτε ο υπερβολικός κόπος, ούτε οποιαδήποτε άλλη κακοπάθεια μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, όσο η αληθινή ταπεινοφροσύνη της καρδιάς. Διηγείτο και το ακόλουθο ανέκδοτο:   Κάποιος Ερημίτης είχε χάρισμα από το Θεό να διώχνει τα πονηρά πνεύματα. Μια φορά […]

Την εκκλησία αυτή ίδρυσε ο Αμερικανός γαιοκτηματίας Γουλιέλμος Μύλλερ. Η διδασκαλία  της είναι όμοια με εκείνη των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» του Χιλιασμού.   Έχει σαν ημέρα αργίας αντί της Κυριακής το Σάββατο, προφητεύει τον ερχομό του Χριστού στη γη για χίλια χρόνια, δεν παραδέχεται τη θεότητα του Χριστού, διδάσκει ότι η ψυχή  του ανθρώπου πεθαίνει,  δεν […]

Να και ένας Έλληνας που ίδρυσε κι αυτός  «εκκλησία» και αυτός είναι ο Λεωνίδας Φέγγος, ιατρός καρδιολόγος. Αυτός είναι ο αρχηγός της εκκλησίας αυτής και την ίδρυσε το 1965. Είναι  σύγχρονη «εκκλησία»! Η διδασκαλία της; Η ίδια σχεδόν με τις προηγούμενες. Βάπτισμα με το «Άγιο Πνεύμα», γλωσολαλία,  χιλιετής βασιλεία του Χριστού πάνω στη γη. Απορρίπτει […]

Την εκκλησία αυτή ίδρυσε το 1917 στο Λος Άντζελες της Αμερικής ο Κάρολος Σεϋμούρ και στην Ελλάδα το 1938 ο Χαράλαμπος Μάμαλης.   Και οι οπαδοί της «εκκλησίας» αυτής «βαπτίζονται» στο Άγιο Πνεύμα και ύστερα δέχονται το χάρισμα της «γλωσσολαλίας».  Πιστεύει και αυτή η «εκκλησία» στη χιλιετή βασιλεία του Χριστού πάνω στη γη. Απορρίπτει την […]

Η «εκκλησία» αυτή προήλθε από την παπική. Πως προήλθε; Από αγανάκτηση επιφανών ιερέων και θεολόγων καθηγητών Πανεπιστημίου κατά του Πάπα, που πωλούσε συγχωροχάρτια με εντεταλμένους μοναχούς. Πρώτος αντέδρασε στο εμπόριο αυτό ο Λούθηρος (1517), ιερέας και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βυττεμβέργης. Και κάλεσε τους χριστιανούς σε μεταρρύθμιση.  Ο Πάπας Λέων ο 10ος  τον αφόρισε, αλλά […]

 Όπως είναι γνωστό, η δυτική Εκκλησία αποσχίστηκε από τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, επίσημα  το 1054 μ.Χ. και, χρόνο με το χρόνο, εξελίχτηκε σε παπική  Εκκλησία με το «πρωτείο» και το «αλάθητο» του Πάπα.  Η ιστορία αναφέρει ότι παλαιοί πάπες, με όσα δίδαξαν και έπραξαν  διέψευσαν το αλάθητο, π.χ. ο Πάπας […]

ΡΩΤΗΣΕ κάποιος αδελφός τον ίδιο Αββά Θεόδωρο τι έπρεπε να κάνει για να τηρεί πάντοτε τις θείες εντολές.   – Την ίδια ακριβώς επιθυμία είχε κι ο συνασκητής μου Αββάς Θεωνάς, αποκρίθηκε ο Γέροντας, και άκουσε τι έκανε: Πήγε στο φούρνο ένα πρωί να ψήσει τα ψωμιά του. Μόλις τα έβγαλε ζεστά-ζεστά, έτυχε να περάσουν […]

Ο ΘΕΟΣ κάλεσε γρήγορα κοντά Του τον επίγειο εκείνο Άγγελο. Στις τελευταίες του στιγμές τον είχαν περικυκλώσει πολλοί από τους μεγάλους Πατέρες της σκήτης. Ανάμεσα τους ήταν ο Αββάς Ισίδωρος, ο Πρεσβύτερος, ο Όσιος Ποιμήν κι ο Μωϋσής ο Αιθίοψ, που είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο με τον μακάριο Ζαχαρία.   Ο ετοιμοθάνατος είχε υψώσει τα […]

ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ συχνά στους συνασκητές του ο Αββάς Καρίων, πως είχε κοπιάσει πολύ περισσότερο από το υιό του Ζαχαρία στην άσκηση, μα δεν είχε κατορθώσει ακόμη να φτάσει στα μέτρα εκείνου, που τον στόλιζαν δύο μεγάλες αρετές· η ταπεινοφροσύνη και η σιωπή.   Όταν ο Ζαχαρίας ήταν ακόμη πολύ νέος, σχεδόν παιδί, μία νύχτα που προσηύχετο, […]

Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ κάποιου πλούσιου στην Αλεξάνδρεια κυριεύτηκε ξαφνικά από πονηρό πνεύμα και βασανιζόταν σκληρά. Ο πατέρας της ξόδεψε πολλά χρήματα για να την κάνη καλά. Ανώφελα όμως. Η κατάσταση της νέας όλο και χειροτέρευε. Κάποτε έμαθε πως ένας Ερημίτης, που ασκήτευε πάνω στο βουνό, είχε από τον Θεό το χάρισμα να διώχνει τα διαμόνια. Του […]

ΕΝΑΣ φιλόπονος νέος περπατούσε νηστικός στην έρημο αρκετές ημέρες για να συναντήσει τον Αββά Αμμώη να τον συμβουλευθεί. Ο Γέροντας τον κράτησε κοντά του μία ολόκληρη βδομάδα, αλλά δεν του είπε τίποτε στο διάστημα αυτό. Όταν πια ο νέος ετοιμάστηκε να φύγει, τον συνόδεψε ως την πόρτα ο αγαθός Αββάς και τότε του είπε αυτά […]

ΕΙΔΑ κάποτε, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, απλωμένες στη γη όλες τις παγίδες του διαβόλου και τρόμαξα.   – Ποιος τάχα μπορεί να τις ξεφύγει; Έλεγα στενάζοντας. Άκουσα τότε μυστηριώδη φωνή να μου αποκρίνεται:   – Ο ταπεινόφρων.    ***   ΝΕΟΣ Μοναχός ακόμη ο Αββάς Ποιμήν, ζήτησε να μάθει από τον Μέγα Αντώνιο τι έπρεπε […]

Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ κάποιας επαρχίας έπεσε μια φορά σε μεγάλη αμαρτία. Την άλλη μέρα ήταν γιορτή κι επρόκειτο να λειτουργήσει σε μιαν εκκλησία, που πανηγύριζε και που πήγαινε συνήθως ολόκληρη η πόλις. Μόλις μπήκε στην εκκλησία ο Επίσκοπος, ανέβηκε στον άμβωνα, φανέρωσε μπροστά στο πλήθος την αμαρτία του, έβγαλε το ωμοφόριο του, το έδωσε στο Διάκονο […]

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ Μοναχός πήγε στον Αββά Θεόδωρο της Φέρμης να του πει την στενοχώρια του.   – Στον κόσμο νήστευα πιο πολύ, Αββά, έκανα συχνές αγρυπνίες, είχα στην προσευχή μου κατάνυξη και δάκρυα κι? έκρυβα στην καρδιά μου πολλή φλόγα για κάθε θεάρεστο έργο. Εδώ στην έρημο τα έχασα όλα αυτά και φοβάμαι πως δε […]

ΟΤΑΝ παύουν τα πάθη να μας πολεμούν, λέγουν οι Πατέρες, τότε πρέπει να ταπεινοφρονούμε, για να μας σκεπάζει ο Θεός, που ξέρει την αδυναμία μας. Αν καυχηθούμε πως είμεθα νηφάλιοι, αφαιρεί παρευθύς τη χάρι Του και τότε κυριευόμεθα πάλι από τα πάθη.    ***  ΚΑΠΟΙΟΣ Ερημίτης, που συνήθιζε να φορεί μόνο ένα τρίχινο μανδύα, πήγε […]

ΡΩΤΗΣΑΝ κάποιο Γέροντα, πότε αποκτά ο άνθρωπος ταπείνωση.   Όταν θυμάται τις αμαρτίες του συνεχώς, αποκρίθηκε.     ***   ΑΛΗΘΙΝΗ ταπείνωση έχει εκείνος που βάζει πρώτος μετάνοια, ενώ του φταίει ο άλλος, λέγει άλλος Πατήρ.   ***  ΡΩΤΗΣΑΝ κάποιον από τους Πατέρας, ποια νομίζει πως είναι η αληθινή πρόοδος του ανθρώπου. – Η ταπεινοφροσύνη, αποκρίθηκε […]