kantonopou’s blog

ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΕ συχνά στους συνασκητές του ο Αββάς Καρίων, πως είχε κοπιάσει πολύ περισσότερο από το υιό του Ζαχαρία στην άσκηση, μα δεν είχε κατορθώσει ακόμη να φτάσει στα μέτρα εκείνου, που τον στόλιζαν δύο μεγάλες αρετές· η ταπεινοφροσύνη και η σιωπή.

Όταν ο Ζαχαρίας ήταν ακόμη πολύ νέος, σχεδόν παιδί, μία νύχτα που προσηύχετο, έπεσε σε έκσταση και είδε θεία οπτασία. Την άλλη μέρα το φανέρωσε στον πατέρα του. Εκείνος όμως, σαν πρακτικός που ήταν, τον μάλωσε και τον αποπήρε, λέγοντας του πως όλα αυτά ήσαν πλάνη και φαντασία δαιμονική. Αλλ? ο νέος εξακολουθούσε να γίνεται πιο θερμός στην προσευχή και να δέχεται θείες αποκαλύψεις. Αφού όμως ο πατέρας του δεν ήθελε με κανένα τρόπο να τον ακούσει, αποφάσισε να τα εμπιστευθεί στον Αββά Ποιμένα.

 Ο Όσιος τον άκουσε με προσοχή και βλέποντας τον να φλέγεται από θεϊκό έρωτα, κατάλαβε πως τον είχε επισκεφθεί η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, αλλά για μεγαλύτερη ασφάλεια τον έστειλε να συμβουλευθεί πιο έμπειρο σ? αυτά Γέροντα.Ο Ζαχαρίας έκανε όπως του είπε ο Αββάς Ποιμήν, προτού προλάβει όμως να εξομολογηθεί, ο Γέροντας εκείνος του φανέρωσε τους λογισμούς του.

– Σε έχει επισκεφθεί η θεία Χάρις, τέκνον μου, του είπε. Γύρισε όμως πίσω στον πατέρα σου και να υποτάσσεσαι ταπεινά σ? αυτόν για να παραμείνει στην καρδιά σου.

Ο νέος ακολούθησε πιστά την υπόδειξη του Αγίου και ωφελήθηκε.

***

ΚΑΠΟΤΕ ρώτησε ο Αββάς Μωϋσής το νεαρό Ζαχαρία:

– Τί να κάνω, παιδί μου, για να σωθώ;

– Εμένα τον ανίδεο ρωτάς, Αββά; του είπε εκείνος συνεσταλμένος.

– Πίστεψε με, Αδελφέ, είδα το Πνεύμα το Άγιον να σ? επισκιάζει κι αυτό μ? αναγκάζει να σε συμβουλευτώ, αποκρίθηκε ο Γέροντας.

Ο Ζαχαρίας τότε έβγαλε από το κεφάλι του τον καλογερικό σκούφο του, τον πέταξε κατά γης κι άρχισε να τον ποδοπατά λέγοντας:

– Αν ο καλόγερος δεν ποδοπατηθεί κατ? αυτόν τον τρόπο, Αββά, δεν βρίσκει σωτηρία.

      ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ?.