kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ

Συγγραφέας: kantonopou στις 6 Ιανουαρίου, 2009

Ο ΘΕΟΣ κάλεσε γρήγορα κοντά Του τον επίγειο εκείνο Άγγελο. Στις τελευταίες του στιγμές τον είχαν περικυκλώσει πολλοί από τους μεγάλους Πατέρες της σκήτης. Ανάμεσα τους ήταν ο Αββάς Ισίδωρος, ο Πρεσβύτερος, ο Όσιος Ποιμήν κι ο Μωϋσής ο Αιθίοψ, που είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο με τον μακάριο Ζαχαρία.

 

Ο ετοιμοθάνατος είχε υψώσει τα μάτια στον Ουρανό. Ήταν φανερό πως έβλεπε μόνο τον άϋλο κόσμο.

 – Τι κοιτάζεις τόσο επίμονα, τέκνον; τον ρωτούσε κάθε τόσο ο Αββάς Μωϋσής, που μόλις μπορούσε να συγκρατήση τα δάκρυα για τη στέρηση του μικρού του φίλου.

Δεν είναι προτιμότερο να σωπαίνω, Αββά; ψιθύρισε εκείνος.

 

– Ναι, παιδί μου. Εσύ πάντα προτιμούσες την ταπεινή σιωπή.

 

Όταν πια ξεψύχησε το πρόσωπο του άστραψε, λες κι έβλεπες μορφή Αγγέλου. Τότε ο Αββάς Ισίδωρος, που στεκόταν αμίλητος παράμερα, σήκωσε τα δακρυσμένα μάτια του στον Ουρανό και ψιθύρισε:

 

– Ευφραίνου, τέκνον Ζαχαρία. Ανοίγονται τώρα για σένα οι πύλες της αιωνιότητος.

  

***

 

ΞΕΚΙΝΗΣΕ κάποτε να πάει να επισκεφθεί τους ασκητάς της Νιτρίας ο Πατριάρχης της Αλεξανδρείας Θεόφιλος. Στο δρόμο του συνάντησε ένα γέροντα Ασκητή.

 

– Τι κέρδισες, Αββά ζώντας σ? αυτή τη μοναξιά; ρώτησε ο Πατριάρχης.

 – Γνώρισα καλά τον εαυτό μου, αποκρίθηκε ο Γέροντας, κι έμαθα να τον μέμφομαι.

Μεγαλύτερο κέρδος απ? αυτό είναι αδύνατο ν? αποκτήσει στη ζωή του ο άνθρωπος, παραδέχτηκε ο Πατριάρχης.

 Σαν έφθασε στη σκήτη, βγήκαν οι Πατέρες να τον υποδεχτούν κι ο καθένας έβρισκε κάποιο καλό λόγο να του ειπή. Μόνο ο Όσιος Παμβώ στεκόταν παράμερα αμίλητος.

– Δεν θα πεις κι εσύ τίποτε στον Πατριάρχη για να τον ωφελήσεις; τον ρώτησαν οι Γέροντες.

 

– Αν δεν ωφεληθεί από τη σιωπή μου, Αδελφοί, ούτε ο λόγος μου πρόκειται να τον ωφελήσει, αποκρίθηκε ο σοφός Πατήρ.

  

***

 

ΑΡΧΗ σωτηρίας του ανθρώπου, γράφει ο Ευάγριος, είναι η ακριβής γνώσις του εαυτού του.

 

***

 ΚΑΘΙΣΕ κάποτε να φάγη με τους αδελφούς ο Αββάς Θεόδωρος της Φέρμης και πρόσεξε πως έπιναν νερό χωρίς να ειπούν προηγουμένως το «ευλόγησον», όπως ήταν παλιά συνήθεια στους Μοναχούς. Αναστέναξε τότε βαθειά ο Γέροντας και είπε:

– Έχασαν οι σημερινοί Καλόγεροι την ευγένεια τους.

       ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ?.

Αφήστε μια απάντηση