kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

(Λόγος Β΄, Περί απροσπαθείας)

Συγγραφέας: kantonopou στις 22 Φεβρουαρίου, 2009

Κανείς δεν πρόκειται να μπεί στεφανωμένος στα ουράνια γαμπριάτικα δωμάτια, και να παρουσιαστεί μπροστά στον Γαμπρό (των ψυχών μας) με τιμή και δόξα, άν δεν κάνει πρώτα τις εξής τρεις απαρνήσεις, από την καρδιά του:

1. Η πρώτη είναι να απαρνηθεί και να καταφρονήσει όλα τα γήινα (δηλ. εγκόσμια και ποταπά) πράγματα, τους ανθρώπους, τους γονείς· και να επιθυμεί μόνο τα θεϊκά και επουράνια.

2. Η δεύτερη είναι να απαρνηθεί και να κόψει  τελείως την δική του θέλησιν, και να αγαπά το να εφαρμόζει πάντοτε το θέλημα του Θεού.

3. Η τρίτη είναι να μισήσει την κενοδοξίαν, η οποία έρχεται σ’ εκείνον ο οποίος θα κρατήσει ακριβώς την απάρνησι και αποταγήν του κόσμου.

Και δι’αυτό, αφού κατορθώση τις δύο πρώτες απαρνήσεις τέλεια, για να μη τύχη ύστερα και υπερηφανευθή και τις χάση, πρέπει να φέρεη εις πέρας και την τρίτην απάρνησιν με γενναιότητα. Δηλαδή να ταπεινώνεται πάντοτε, και να λέγει τον εαυτόν του ότι είναι ο πιό αμαρτωλός και άχρηστος.

Από την Κλίμακα.

Αφήστε μια απάντηση