kantonopou’s blog

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ

Από την ψευτοέκπληξη… …στο ψευτοσυναίσθημα

Συγγραφέας: kantonopou στις 18 Φεβρουαρίου, 2009

Με αφορμή τη σύλληψη μοντέλου για διακίνηση κοκαΐνης, ξέσπασε το καθιερωμένο όργιο των ενημερωτικών κλισέ


«Στενοί του φίλοι, συνεργάτες, άνθρωποι που τον συναντούσαν συχνά φαίνεται ότι τίποτε δεν γνώριζαν», λέει η ρεπόρτερ («Πρωινή Μελέτη», Star) για το μοντέλο που συνελήφθη ως εγκέφαλος της διακίνησης τεσσάρων κιλών κοκαΐνης.

Ένα παράδειγμα μόνο από το όργιο ανόητων κλισέ- που επαναλήφθηκαν μάλιστα εις διπλούν- και για την ηθοποιό, η οποία συνελήφθη για εκβιασμό, από δελτία ειδήσεων και παντός είδους κουτσομπολίστικες εκπομπές.

Στο δελτίο του Αlpha (βράδυ Δευτέρας) ακούγονται δηλώσεις ηθοποιών που είχαν συνεργαστεί με τη συλληφθείσα για εκβιασμό: «Χαρούμενο κορίτσι…Πολύ καλό κορίτσι…Πολύ καλή συνεργάτις, γελούσαμε πάρα πολύ…κ.λπ.».

Φαντάζεται κανείς ότι οι άνθρωποι κυκλοφορούν με ταμπέλες στο μέτωπο; Ή μήπως ο έχων τάση για οποιεσδήποτε παραβάσεις κρύβει ουρά κάτω από τα σκέλια του και κέρατα μέσα στην πλούσια κόμη;

Ωστόσο, αυτό το τετριμμένο τελετουργικό της ενημέρωσης, είτε πρόκειται για ανθυποσταρλετίτσα που συνελήφθη με την κατηγορία του εκβιασμού είτε για άλλου είδους διασημότητα που αποκαλύπτεται ότι παρανομεί, σκηνοθετεί κλίμα έκπληξης, το οποίο δίνει μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα στην εκάστοτε περίπτωση. Διευκολύνει μάλιστα την έκλυση εκείνων των ιδιαιτέρως γαστριμαργικών ανθρώπινων ουσιών, στις οποίες έχει εθιστεί μέσω των ριάλιτι το τηλεοπτικό κοινό και που είναι από την έκπληξη των φίλων μέχρι τον συγκλονισμό της οικογένειας, ίσως και την αποκάλυψη ενός δράματος το οποίο ζούσε ο παρανομών. «Εμείς από την τηλεόραση το μάθαμε, από εσάς δηλαδή», λέει ο πατέρας του μοντέλου στη ρεπόρτερ του Αlpha, που είχε σπεύσει στο χωριό του συλληφθέντος. Συγκλονιστικό; Μπα, συνηθίσαμε. Ζουν ανάμεσά μας. Σαν τους Νεφελίμ του Λιακόπουλου. Μήπως τις προάλλες δεν παρουσιάστηκε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών της νύχτας, με έναν κινηματογραφικό φόνο, αυτόν του Μπάμπη Λαζαρίδη, σαν υπόθεση που αφορά το μεγάλο τηλεοπτικό κοινό; Γιατί σημασία έχει η προβολή του ακραίου που εντυπωσιάζει, αλλά πλαισιωμένο με στοιχεία συναισθήματος, ώστε να μην ξενίζει, να αφομοιώνεται σαν να είναι μια ανθρώπινη κανονικότητα.

Φόνοι, παιδεραστίες, εμπόριο ουσιών, εκβιασμοί αναδεικνύονται σαν οι φυσιολογικές εκφάνσεις ενός διεστραμμένου κοσμοπολιτισμού (ενισχύεται μάλιστα, όταν πρωταγωνιστές των ακραίων συμπεριφορών και γεγονότων είναι πρόσωπα της σοουμπίζνες), όπου τα ανθρώπινα συστατικά χρησιμεύουν στις παντός είδους κουτσομπολίστικες εκπομπές σαν γέφυρες με το φιλοθέαμον κοινό.

«Φωτίζονται» τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, χάρη στη συλλογή των κλισέ της γαστριμαργικής ενημέρωσης, που ενεργοποιούνται σε κάθε παρόμοια περίσταση «μυθιστορηματικής» παρανομίας ή εγκλήματος. Έτσι πρόσωπα απίθανα, με ζωές που ισορροπούν στην κόψη του ξυραφιού, γίνονται «κοντινά», σαν να είναι συγγενείς ή γείτονες του φιλοθεάμονος πλήθους.

Και σαν, εν τέλει, το οποιοδήποτε σκάνδαλο να είναι κοινός τόπος και η καθημερινότητα μια αλληλουχία από τερατωδίες, οι οποίες παρουσιάζονται σαν απλά συμβάντα, απογυμνωμένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και το νόημά τους, συνδεδεμένα όλα με το κοινό «νήμα» του συναισθήματος.


Δεν έχει σημασία το ποιος, κάτω από ποιες συνθήκες. Δεν έχει σημασία για ποιου είδους ζωές πρόκειται. Σημασία έχει μόνον ότι μπορεί να αξιοποιηθεί το στοιχείο ακόμη και της ελάχιστης δημοσιότητας, για να προβληθούν σαν «δικοί μας» άνθρωποι και έτσι να παραχθεί το συναισθηματολαγνικό υπερθέαμα.

…στο ψευτοσυναίσθημα


Όλο αυτό το ζήσαμε με αφορμή την τραγική υπόθεση Σεργιανόπουλου.

Ήταν τέτοια η υπερπαραγωγή συναισθήματος, που ακόμη τροφοδοτεί απογευματινά ριάλιτι, τα οποία αναμοχλεύουν την υπόθεση με κάθε ευκαιρία και ψευτοάλλοθι εκμεταλλευόμενα τη μνήμη του εκλιπόντος- όχι την πραγματική, αυτή που αφορά τη μάνα, τους συγγενείς, αλλά τη μιντιακή, αυτή που κατασκευάστηκε από διάφορες εκπομπές, με μοναδικό σκοπό να καταναλωθεί από τις ίδιες.


Η συγκίνηση πάνω απ΄ όλα. Και όσο περισσότερο μιλάνε οι κουτσομπολίστικες εκπομπές και τα ριάλιτι για ένα θέμα, τόσο περισσότερο πείθονται ότι αυτό είναι σημαντικό και, φυσικά, παρασύρουν το φιλοθέαμον πλήθος να πιστέψει ότι πραγματικά έτσι συμβαίνει.

  Πηγή http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4502863&ct=4

Αφήστε μια απάντηση