Θεολογική θεώρηση τῆς ἐννοίας τῶν Χριστουγέννων.
Συγγραφέας: kantonopou στις 26 Δεκεμβρίου, 2014
Ὅταν ἐπιθυμεῖς κάτι νά γνωρίσεις, αὐτό προϋποθέττειὅτι δέν τό ξέρεις
Ὁ ἄνθρωπος φύσει ὀρέγεται τοῦ εἰδέναι.
Ὅταν ἐπιθυμεῖς κάτι νά γνωρίσεις, αὐτό προϋποθέττει ὅτι δέν τό ξέρεις.
Ἀφοῦ δέν τό ξέρεις, πῶς τό ἀναζητᾶς;
Ἄρα:
Ὑπάρχει τό ἀρχέτυπο αὐτοῦ τοῦ ἀγνώστου ἐντυπωμένο στήν ὑπόστασή σου καί ἐσύ τό ἀγνοεῖς.
Στήν Ἑλληνική γλῶσσα:
ἀ-λήθεια = ἀ-λήθη = ὄχι λησμονιά. Δηλαδή δέν ξεχνῶ αὐτό πού ἐνυπάρχει μέσα μου καί ἐπιθυμῶ νά τό ἀνακαλέσω στήν μνήμη μου.
Χριστούγεννα λοιπόν εἶναι:
Ἡ ἐπαναφορά στήν μνήμη μου τῆς ἀρχέτυπης ἀνάμνησης τῆς σχέσης μου μέ τήν Ἀρχήν τῶν ὄντων.
Ἡ ἐπανασύνδεσή μου μέ τό θεῖον μέσα ἀπό τήν βιωματική ἀνάκληση τῆς μνήμης.
Ἡ ἐπαναγέννηση τοῦ Θεοῦ ἐντός μου.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.