kantonopou’s blog

  21 Δεκεμβρίου 2008

  Το Ευαγγέλιο και το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής

 και η απόδοσή τους στην νεοελληνική.

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο

Κεφ. 1, χωρία 1 έως 25 Γενεαλογ?α το? ?Ιησο? Χριστο? Γ?ννησις το? ?Ιησο? Χριστο? 

 ΑΠΟΔΟΣΗ

 ΒΙΒΛΟΣ γεν?σεως Ιησού Χριστού, υιού Δαυίδ, υιού Αβρα?μ???..Όλες λοιπόν οι γενεές από τον Αβραάμ μέχρι τον Δαβίδ είναι γενεές δεκατέσσερις και από τον Δαβίδ μέχρι τη μετοικε­σία στη Βαβυλώνα είναι γενεές δεκατέσσερις και από τη μετοι­κεσία στη Βαβυλώνα μέχρι τη γέννηση του Χριστού είναι γενε­ές δεκατέσσερις.

Του Ιησού Χρίστου η γέννηση ήταν έτσι. Η μητέρα του η Μα­ρία, όταν μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ, πριν να συγκατοικήσουν, βρέθηκε να είναι έγκυος από το Άγιο Πνεύμα. Και ο Ιωσήφ, ο μνηστήρας της, επειδή ήταν δί­καιος άνθρωπος και δεν ήθελε να την εκθέσει, θέλησε να την διώξει στα κρυφά. Και ενώ αυτός σκέφθηκε αυτά να και φαίνεται στον ύπνο του άγγελος Κυρίου και του λέγει· Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, να μη φοβηθείς να πάρεις μαζί σου τη γυναίκα σου Μαριάμ· γιατί το έμβρυο πού συνελήφθη μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα. θα γεννήσει λοιπόν παιδί και θα το ονομάσεις Ιησού· γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του. Και αυτό έγινε για να πραγματοποιηθεί ο λόγος του Κυρίου πού λέγει με το στόμα του Προφήτη.

 Να, η παρθένος θα μείνει έγκυος και θα γεννή­σει παιδί και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ, πού σημαίνει ο Θεός μαζί μας. Και σηκώθηκε ο Ιωσήφ από τον ύπνο του και έκαμε όπως τον πρόσταξε ο άγγελος Κυρίου. Πήρε μαζί του τη γυναίκα του και δεν την νυμ­φεύθηκε μέχρι πού γέννησε τον υιό της τον πρωτότοκο και του έδωσε το όνομα Ιησούς.

  Από την προς Εβραίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

 Κεφ. 11, χωρία 9 έως 10 & 32 έως 40

  ΑΠΟΔΟΣΗ

Αδελφοί, με πίστη ο Αβραάμ εγκαταστάθηκε στη γη πού του έταξε ο Θεός, σαν και να μην ήταν δική του, και κατοίκησε μέσα σε σκηνές, με τον Ισα­άκ και τον Ιακώβ, πού μαζί με αυτόν ήσαν κληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως του Θεού. Γιατί περίμενε και είχε την ελπίδα του στην πόλη με τα γερά θεμέλια, την πόλη εκείνη, πού τη σχεδίασε και την έφτιαξε ο Θεός.

Και τι να λέγω περισσότερα; Στα αλήθεια δεν θα με φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για το Γεδεών, για το Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ίεφθάε, για το Δαβίδ και το Σαμουήλ και για τους Προφήτες. Όλοι τους αυτοί με την πίστη νίκησαν βασίλεια, εργάστηκαν την αρετή, έλαβαν από τον θεό επαγγελίες, έκλεισαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, γλύτωσαν από το στόμα μαχαιριού, για­τρεύτηκαν από αρρώστιες, έγιναν δυνατοί στον πόλεμο, νίκησαν και κυ­νήγησαν εχθρικά στρατεύματα· γυναίκες πήραν πίσω αναστημένα τα πεθαμένα παιδιά τους, άλλοι δάρθηκαν και δεν έστερξαν να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν, γιατί σκοπός τους ήταν να δουν μια καλύτερη λύτρωση· άλλοι πάλι από αυτούς εμπαίχθηκαν και μαστιγώθηκαν και ακόμα δέθηκαν και φυλακίσθηκαν, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, δοκίμασαν πειρασμούς, τους έφαγε το μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι προβιές και γιδοτόμαρα, μέσα σε στέρηση και θλίψη και κακουχία, γυρίζοντας στις ερημιές και στα βουνά, στα σπήλαια και στις τρύπες της γης.

 Ο κόσμος δεν ήταν άξιος για τέτοιους ανθρώπους. Και όλοι ετούτοι, αν και έδωσαν τη μαρτυρία της πίστεως όμως δεν είδαν να εκπληρώνεται γι’ αυτούς η θεία υπόσχεση, γιατί ο Θεός πρόβλεψε κάτι καλύτερο για μας, να μη λάβουν δηλαδή εκείνοι χωρίς εμάς τον τέλειο μισθό τους