Α’ Οικουμενική Σύνοδος.
Συγγραφέας: kantonopou στις 14 Ιουνίου, 2014
Η Α’ Οικουμενική σύνοδος συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας επί Μ. Κων/νου το 325, «[..] κατά του Αρείου όστις εβλασφήμει, ότι ο Υιός και Λόγος του Θεού δεν είναι ομοούσιος με τον Πατέρα, και ακολούθως δεν είναι Θεός αληθινός, αλλά κτίσμα και ποίημα [..]». Ο Άρειος ήταν πρεσβύτερος στην Αλεξάνδρεια και δίδασκε ότι ο Λόγος του Θεού προϋπήρχε μεν «[..] της κατά σάρκα γεννήσεως, όχι όμως ως Θεός, αλλ’ ως εν εκ των κτισμάτων και ποιημάτων εν χρόνω παρά του Πατρός δημιουργηθείς». Στις Οικουμενικές Συνόδους, δεν διατυπώθηκαν νέες «αλήθειες», αλλά διατυπώθηκε η πίστη που άπαξ παραδόθηκε (επιστολή Ιούδα, 3), με τέτοιο τρόπο ώστε να απαντάει στις αμφιβολίες και στα ερωτηματικά που έθεταν κάποια από τα μέλη της Εκκλησίας που έπεφταν σε κακοδοξίες, και διαστρεβλώνοντας δυσκολονόητα σημεία των Αγίων Γραφών. Η Α’ Οικουμενική «[..] τον του Θεού Υιόν και Λόγον, Θεόν αληθινόν ανεκήρυξεν, ομοούσιον με τον Πατέρα, ήτοι την αυτήν ουσίαν και φύσιν με τον Πατέρα έχοντα, και επομένως την αυτήν δόξαν, και εξουσίαν, και κυριότητα, και αιδιότητα, και πάντα τα λοιπά θεοπρεπή της θείας φύσεως ιδιώματα [..]». Κατά την Α’ Οικουμενική, συντάχθηκαν τα επτά πρώτα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως:
«Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων˙ Φως εκ Φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο. Τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος άγιου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ήμερα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος».
Αυτό το Σύμβολο χαρακτηρίστηκε από τον Θεόδωρο Ιεροσολύμων «πίστεως ορθήν ομολογίαν», και από τον Ρώμης Δάμασο «τείχος υπεναντίον των όπλων του διαβόλου».
Οι Πατέρες στηρίχθηκαν στην αποκάλυψη του Χριστού όπως την παρέδωσε στους αγίους Αποστόλους και δι’ αυτών στην Εκκλησία, όπως μαρτυρείται στα κείμενα των αποστόλων και των ευαγγελιστών, αλλά και στα κείμενα των συνεχιστών των αποστόλων, όπως στον άγιο Ιππόλυτο κλπ, όπου διατυπώνεται αυτή η αλήθεια της Χριστιανικής Πίστεως.
Τέλος, η Α’ Οικουμενική θέσπισε είκοσι κανόνες, βάση των οποίων ρύθμιζε διάφορα άλλα θέματα σχετικά με τα προβλήματα της Εκκλησίας.
Οι Οικουμενικές Σύνοδοι ερμηνεύουν και επεξηγούν την Αποστολική Παράδοση που διέστρεφαν οι αιρετικοί στην διδασκαλία τους.
Πηγή:
Πηδάλιο αγίου Νικοδήμου του αγιορείτη, σελ. 118-122.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.