kantonopou’s blog

Η Karen Long (ψευδώνυμο), από νεαρή ηλικία είχε στραφεί προς το διαλογισμό, προκειμένου να αισθάνεται συνδεδεμένη. «Ήθελα να νοιώθω αυτή τη μοναδικότητα με το σύμπαν» είπε χαρακτηριστικά. Σ? ένα ανώνυμο ναό του Σαν Φρανσίσκο, συναντιόταν με ομάδα γυναικών και όλες μαζί προέβαιναν σε χαλαρωτικές τεχνικές, παρμένες από βιβλία και συζητήσεις. Τα τελευταία δέκα χρόνια διαλογιζόταν μια με δυο ώρες την ημέρα. «Αργότερα άρχισα να άκουω φωνές» ανέφερε. «Άκουγα καθαρά μηνύματα. Οι άλλοι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν ένδειξη φώτισης. Μερικοί άνθρωποι στο ναό, μου είπαν, ότι, επικοινωνούσε μ? ένα πνευματικό οδηγό. «Κατά τη διάρκεια των ωρών που δεν κοιμόμουνα, ένοιωθα μερικές φορές ένα κενό». Η Long δεν πίστευε, ότι, οι ακουστικές παραισθήσεις ήταν σημάδι από το Θεό και έτσι παράτησε το διαλογισμό. Οι φωνές τότε σταμάτησαν.
Η εμπειρία της Long δεν είναι μοναδική. Ερευνητές έχουν ανακαλύψει εδώ και 30 χρόνια, ότι, ο διαλογισμός προκαλεί αντίθετες επιδράσεις στην υγεία ορισμένων ανθρώπων, όπως ψυχικά και σωματικά προβλήματα, σπασμούς των μυών μέχρι και παραισθήσεις. Αλλά στην περιοχή του Bay, κλείνουν τα μάτια μπροστά σε αυτές τις πληροφορίες.
Όπως μερικοί άνθρωποι είναι αλλεργικοί στην πενικιλίνη, έτσι και μερικοί άνθρωποι αντιδρούν άσχημα στο διαλογισμό. Ως τεχνική όπου «ένα μέγεθος ταιριάζει σε όλους» για βελτίωση ακόμη και για θεραπεία, ο διαλογισμός διδάσκεται με εκατό διαφορετικούς τρόπους. Οι διαλογιστές Mantra ψάλλουν μια φράση με μουδιασμένη επανάληψη. Άλλοι εφαρμόζουν το διαλογισμό περπατώντας, ή το διαλογισμό του κενού μυαλού, καθαρίζοντας το μυαλό από σκέψεις. Τα επιβλαβή αποτελέσματα δεν περιορίζονται σε μια συγκεκριμένη τεχνική ή ακόμη και σε μακροχρόνιες απομονώσεις, αλλά μπορεί να προκληθούν από όλες τις μεθόδους.
Αυτά τα αποτελέσματα συμπεριλαμβάνουν σπασμούς στο πρόσωπο, αϋπνία, ακόμη και ψυχωτικούς νευρικούς κλονισμούς. Η γιατρός Margaret Singer, κλινικός ψυχολόγος στο Berkley, με συνεργάτη στην έρευνα της τη γιατρό Janja Lalich, κατέγραψε το ιστορικό 70 πελατών της, που αναζητούσαν τη θεραπεία στα προβλήματα τους που προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της πρακτικής του διαλογισμού. Σύμφωνα με την έρευνα, πριν το διαλογισμό, κανένας από τους πελάτες δεν είχε προσωπική ή οικογενειακή ιστορία διανοητικών παθήσεων.
Ένας 36χρονος ανώτερος υπάλληλος επιχείρησης, ζει τώρα απομονωμένος μετά από κρίσεις ανησυχίας και λιποθυμιών που υπέφερε μετά το διαλογισμό. «Όλα περνούν μέσα από τις αισθήσεις μου» είπε ο Singer.
-Νεαρή γυναίκα έβλεπε δωμάτια γεμάτα από ομίχλη, χρώματος πορτοκαλί, όταν πάθαινε σπασμούς.
-Ένας άνδρας 26 χρόνων, οργιζόταν έντονα ενώ είχε έντονη επιθυμία για σεξ όταν βρισκόταν σε δημόσιους χώρους, έτσι αναγκάστηκε να κλειστεί στο σπίτι του, προκειμένου ν? αποφεύγει αυτά τα επεισόδια.
Ένας πρώην mantra διαλογιστής, που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του, το αποκάλεσε «στραγγαλισμό ιδεών». Μετά από αυξανόμενες και επανειλημμένες προσβολές πανικού, εγκατέλειψε το διαλογισμό. Τον τελευταίο χρόνο ο γιατρός Andrew Newberg του πανεπιστημίου της Pennsylvania εξέτασε προσεκτικά τον εγκέφαλο οκτώ ατόμων που διαλογίζονταν για πολύ καιρό. Φωτογράφιζε τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο ενώ αυτοί διαλογίζονταν και τα συνέκρινε με εικόνες όταν δεν διαλογίζονταν. Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, παρατηρήθηκε ανίχνευση αυξανόμενης ροής αίματος στο μετωπιαίο λοβό-ο οποίος χρησιμοποιείται για συγκέντρωση και επικέντρωση. Αλλά η ροή αίματος στον πλευρικό λοβό, ο οποίος υπολογίζει τα όρια του σώματος σε σχέση με το περιβάλλον, όπως -«δεν είσαι καρέκλα, κάθεσαι στην καρέκλα και η καρέκλα βρίσκεται στο πάτωμα»-μειωνόταν. Άλλα μέρη του εγκεφάλου επίσης ενεργοποιούνται κατά τη διάρκεια του διαλογισμού- όπως το limbic system το οποίο είναι η καρδιά του αισθήματος και της μνήμης, καθώς και κύριες περιοχές οι οποίες ελέγχουν το ρυθμό της καρδίας, την πίεση του αίματος και το ξύπνημα.
Αυτά τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν τα πορίσματα άλλων ερευνητών σε σχέση με τα επιβλαβή αποτελέσματα που μπορεί να προκαλέσει ο διαλογισμός. Ο Δρ. Michael Persinger, ψυχολόγος στο πανεπιστήμιο Laurentian του Καναδά, ανακάλυψε το 1993, ότι, ο διαλογισμός προκαλεί επιληπτικές εγκεφαλικές προσβολές. Μελετώντας περισσότερους από χιλίους μαθητές αποφάνθηκε, ότι, 221 άτομα που διαλογίζονταν, είχαν υψηλότερο βαθμό παραισθήσεων με αναλαμπές φωτός, ακουστικές φωνές και την αίσθηση ότι το πάτωμα κουνιέται. Άλλες έρευνες κατέδειξαν, ότι, τα άτομα που διαλογίζονταν, παραπονέθηκαν, ότι, ένοιωθαν ότι ήταν νεκροί και έβλεπαν το περιβάλλον ότι ήταν ανύπαρκτο, δυσδιάστατο και άμορφο. Αυτά τα αποτελέσματα δεν εκπλήσσουν εάν ο διαλογισμός περιορίζει την ροή του αίματος στο πλευρικό λοβό. Σε αυτούς που διαλογίζονταν για πολύ καιρό, η αίσθηση της μη πραγματικότητας μπορεί να εμφανιστεί αυθόρμητα. Ο Singer την περιγράφει σαν «μη εκούσιο διαλογισμό».
Ένας ασθενής χρειάστηκε 25 χρόνια, αφού παράτησε την πρακτική του διαλογισμού, για να επανακτήσει τον έλεγχο του μυαλού του. Άλλες αρνητικές επιδράσεις προέρχονται από το παράδοξο «η χαλάρωση περιορίζει την ανησυχία» (RIA). Αντί να χαλαρώνεις κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, αυτοί που υποφέρουν από το RIA νοιώθουν κατάθλιψη. Ψυχολόγοι στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνιας παρακολούθησαν 30 χρόνιους ανήσυχους ανθρώπους κατά τη διάρκεια καθοδηγημένου διαλογισμού. Το 17% έδειξε ότι η ανησυχία τους χειροτέρευε. Μια προηγούμενη έρευνα την οποία επιμελήθηκε ο γιατρός Frederick Heide στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Πελσυλβανίας, κατέδειξε, ότι, το ίδιο συνέβηκε και στο 54% των δειγμάτων του. Συμπτώματα του RIA περιλαμβάνουν προσβολές πανικού, ίδρωμα, σπασμούς, ξέσπασμα σε ανεξέλεγκτο γέλιο και κλάμα, ταχυπαλμία και παράξενο μυρμήγκιασμα των αισθήσεων. Το RIA μπορεί επίσης να επιδεινώσει καταστάσεις όπως η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη, το άσθμα και αιμορραγία στο έλκος, το οποίο προηγουμένως ήταν σταθερό.
Ποιες ψυχολογικές αλλαγές εξηγούν το RIA; Κατά την διάρκεια του διαλογισμού, ο εγκέφαλος απελευθερώνει σεροτονίνη. Οι άνθρωποι με ελαφριάς μορφής κατάθλιψη, μπορεί ν? απολαμβάνουν τα αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης, επειδή ο νευροδιαβιβαστής βελτιώνει τη διάθεση τους. Φάρμακα όπως το Prozac μιμούνται αυτό το αποτέλεσμα. Παρ? όλα αυτά, μεγάλη ποσότητα σεροτονίνης μπορεί να προκαλέσει όλα τα συμπτώματα του RIA, σύμφωνα με το γιατρό Solomon Snyder, επικεφαλής της Νευρολογικής Επιστήμης στο πανεπιστήμιο του John Hopkins. Σε μερικές περιπτώσεις σχιζοφρένειας, μια υπερβολική απελευθέρωση σεροτονίνης, συνδυασμένη με το διαλογισμό, μπορεί να οδηγήσει κάποιο άτομο στη ψύχωση.
Ο διαλογισμός είναι μια τεράστια επιχείρηση στο Σαν Φρανσίσκο. Ρωτήθηκαν 14 εκπαιδευτές στην περιοχή Bay, που επιλέγηκαν τυχαία από διάφορους κλάδους του διαλογισμού, εάν πληροφορούσαν τους μαθητές τους για τα πιθανά αρνητικά αποτελέσματα. Μόνο τρεις από τους δασκάλους γνώριζαν σε τι αναφερόμασταν. Από τους υπόλοιπους 11, ο Sam Geppi του S.F.yoga έδωσε μια τυπική απάντηση:
«Αρνητικά αποτελέσματα από το διαλογισμό; Δεν υπάρχουν. Ο διαλογισμός είναι απλά για να μπαίνεις πιο βαθιά, προς αυτό που είναι αληθινό. Ο Lalich, ο οποίος τώρα είναι κοινωνιολόγος και ειδικεύεται στον τομέα της ψυχολογικής εκμετάλλευσης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, λεει: «Το πρόβλημα είναι, ότι, όλοι πιστεύουν ότι ο διαλογισμός είναι καταπληκτικός για όλους και οι άνθρωποι πάντα εκπλήσσονται όταν μαθαίνουν ότι μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Ο Lalich ελπίζει ότι τα 30 χρόνια μελέτης τελικά θα ανοίξουν τα μάτια μας. «Εάν πρόκειται ν? αγοράσεις ένα αυτοκίνητο θα κοιτάξεις τα δικαιώματα του καταναλωτή. Είναι το ίδιο πράγμα (ο διαλογισμός)?αναφέρεσαι στο σώμα σου και στο μυαλό σου, πρέπει να είσαι το ίδιο επιφυλακτικός».

Cultic Studies Review
Article, CSR: Vol 02, No. 01, 2003, By Sandy Brundage