Προφητεία του Δαβίδ περί της επισκέψεως των μάγων στον Χριστό.
Συγγραφέας: kantonopou στις 24 Δεκεμβρίου, 2013
«Βασιλείς Θαρσίς και αι νήσοι δώρα προσοίσουσιν· Βασιλείς Αράβων και Σαβά δώρα προσάξουσιν και προσκυνήσουσιν Αυτώ πάντες οι βασιλείς, πάντα τα έθνη δουλεύσουσιν Αυτώ» (Ψαλμός 71: 10-11, κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα).
Όλος ο Ψαλμός 71 είναι προφητεία για τον Μεσσία, για τον Χριστό. Ανάμεσα σε αυτά που λέει,αναφέρεται και η επίσκεψη των μάγων, και η προσφορά των δώρων, που έχουν συμβολική σημασία αναφορικά με το πρόσωπο του Χριστού. Κατά τον Ζιγαβηνό, ο χρυσός είναι σύμβολο της Βασιλείας, ο λίβανος της θεότητας, και η σμύρνα της ανθρωπότητας του Χριστού.
Είναι συνηθισμένο στην Αγία Γραφή, κάτι να λέγεται μεν για κάποιο πρόσωπο της εποχής της συγκεκριμένης, αλλά ανάμεσα σε αυτά να λέγονται και πράγματα προφητικά, όχι πια για το συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά για άλλο. Στον Ψαλμό αυτό, αναγράφεται στην αρχή ότι είναι για τον Σολομώντα. Αλλά, από ένα σημείο και μετά, τα λόγια αυτά λειτουργούν προφητικά, για άλλο πρόσωπο. Αυτά που αναφέρει, δεν είναι δυνατόν να προσαρμόζονται στον Σολομώντα ή σε κάποιον άλλο από τους βασιλείς που πέρασαν.
Λέει ο Ψαλμός, ότι το πρόσωπο αυτό θα παραμένει στις γενεές των γενεών, όπως ο ήλιος. (εδ. 5).
Ότι θα έρθει «ως υετός επί πόκο», και «ως σταγόνες που στάζουν» (εδ. 6).
Ότι στις μέρες του, θα ανατείλει η Δικαιοσύνη και η ειρήνη αιώνια (εδ. 7).
Ότι θα κυριεύσει όλη την γη (εδ. 8). Ότι θα είναι ευλογημένο το όνομά του στους αιώνες, το όνομά του διαμένει προ του ηλίου, ότι θα ευλογηθούν «εν Αυτώ» όλες οι φυλές της γης, ότι όλα τα έθνη θα Τον μακαρίζουν (εδ. 17). Αυτά φυσικά, ποτέ δεν εφαρμόστηκαν στον Σολομώντα, ούτε στον Δαβίδ, ούτε σε κανέναν άλλο επίγειο βασιλιά.
Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, απευθύνει ένα ερώτημα προς τους Ιουδαίους, αλλά και προς όσους αμφισβητούν ότι αυτά είναι προφητικά για τον Χριστό:
«Αν επιμένουν, ότι αυτά έχουν ειπωθεί για τον Δαβίδ ή για τον Σολομώντα ή για κάποιον άλλο από τους επόμενους, ας μας δείξουν πως ο θρόνος εκείνου, που αυτοί προφητεύουν, είναι αιώνιος σαν τις ημέρες του ουρανού και σαν τον ήλιο μπροστά στο Θεό, και σαν τη σελήνη που δημιουργήθηκε για να φωτίζει αιώνια»
(7η Κατήχηση, Γ. Μαυρομάτης, Ά Τόμος, σελ. 194).
Στην 12η Κατήχηση (ίδιο έργο, σελ. 285), ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων αναφέρει περισσότερα πράγματα για τον Ψαλμό 71.
«‘’Καταβήσεται ως υετός επι πόκον’’. ‘’Απαλή βροχή’’ ως επουράνιος, ενώ το ‘’επάνω σε μαλλί’’, συμβολίζει την ανθρωπότητα. Διότι η βροχή που πέφτει επάνω στο μαλλί, πέφτει απαλά, ώστε, καθώς το μυστήριο της γεννήσεως ήταν άγνωστο να ρωτούν οι μάγοι· ‘’Που είναι ο νεογέννητος βασιλιάς των Ιουδαίων;’’. Και ο Ηρώδης ταραγμένος εξέταζε τα σχετικά με τον γεννημένο και έλεγε· ‘’Που έχει γεννηθεί ο Χριστός;’’. Ποιος όμως είναι αυτός που κατεβαίνει; Το λέει στην συνέχεια· ‘’συμπαραμένει τω ηλίω και προ της σελήνης γενεάς γενεών’’».
Αλλά, και ο Μ. Αθανάσιος, στον Ά λόγο του «Κατά των Αρειανών», ανάμεσα στα επιχειρήματα που αναπτύσσει για την ομοουσιότητα του Θεού Λόγου με τον Πατέρα, χρησιμοποιεί και τον συγκεκριμένο Ψαλμό (ΕΠΕ 2, σελ. 143).
Ο Μέγας και ιερός Φώτιος, ερμηνεύει: «Μία είναι λοιπόν η ανατολή, αλλά είναι πολλές οι ακτίνες της, ακτίνες φιλανθρωπίας, θεραπείας, ειρήνης, ακτίνες δικαιοσύνης και αμέτρητων άλλων. Γι αυτό και ο Δαβίδ προλέγοντας αυτά έψαλλε· ‘’ ανατέλει εν ταις ημέραις αυτού δικαιοσύνη και πλήθος ειρήνης έως ου ανταναιρεθή η σελήνη’’. Αυτή λοιπόν η ανατολή ανέτειλε από ψηλά και από τη γη· από ψηλά ως προς τη θεότητα, και από τη γη ως προς την κατά οικονομία φανέρωσή του με ανθρώπινη φύση» (ΕΠΕ 3, σελ. 111).
Κλείνουμε, με την ερμηνεία του αγίου Ιουστίνου του Μάρτυρα, ο οποίος στο έργο του«Διάλογος προς Τρύφωνα», αποδίδει και αυτός, τα προφητικά λόγια του Ψαλμού στον Χριστό.
«Και όπου έχει λεχθεί, ‘’εις Σαλωμών ο Θεός το κρίμα σου τω βασιλεί’’, επειδή ο Σολομών έγινε βασιλεύς, λέγετε ότι δι’ αυτόν έχει λεχθεί ο ψαλμός, ενώ τα λόγια του Ψαλμού σαφώς μαρτυρούν ότι έχει λεχθεί δια τον αιώνιον Βασιλέα, δηλαδή τον Χριστόν [..]» (ΕΠΕ 1,σελ. 353).
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.