kantonopou’s blog

“Στην οικογένεια βρίσκεται μεγάλο μέρος από την ευθύνη για την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου”

 Η αγωγή των παιδιών αρχίζει από την ώρα της συλλήψεως τους. Το έμβρυο ακούει και αισθάνεται μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Ναι, ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας του. Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της παρ όλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί. Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό. Νευριάζει η μάνα, νευριάζει και αυτό. Ότι αισθάνεται η μητέρα, λύπη πόνο, φόβο, άγχος κ.λ.π. τα ζει και αυτό. Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο, άν δεν το αγαπάει, αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του που το συνοδεύουν σε όλη του τη ζωή. Το αντίθετο συμβαίνει με τα άγια συναισθήματα της μάνας. Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο, τα μεταδίδει σε αυτό μυστικά όπως συμβαίνει με τα γεννημένα παιδιά.Γι αυτό πρέπει η μητέρα να προσεύχεται πολύ κατά την περίοδο της κυήσεως και να αγαπάει το έμβρυο, να χαϊδεύει την κοιλιά της, να διαβάζει ψαλμούς να ψάλει τροπάριά, να ζει ζωή αγία. Αυτό είναι δική της ωφέλεια, αλλά κάνει θυσίες και για χάρη του εμβρύου για να γίνει και το παιδί πιο άγιο, να αποκτήσει από την αρχή άγιες καταβολές. Είδατε πόσο λεπτό πράγμα είναι για την γυναίκα να κυοφορεί παιδί; Πόση ευθύνη και πόση τιμή! Θα σας πω κάτι σχετικό και για άλλα έμψυχα και μη λογικά όντα και θα το καταλάβετε λίγο. Στην Αμερική εφαρμόζουν πειραματικά το εξής: Σε δύο αίθουσες, με ίδιες θερμοκρασίες, ίδιο πότισμα και ίδιο χώμα, φυτεύουν λουλούδια. Υπάρχει όμως μια διαφορά. Στην μια αίθουσα βάζουν απαλή κι ευχάριστη μουσική. Το αποτέλεσμα; Τι να σας πώ! Τα λουλούδια αυτής της αίθουσας παρουσιάζουν τεράστια διαφορά σε σχέση με τα άλλα. Έχουν άλλη ζωηράδα, το χρώμα τους είναι πιο ωραίο και η ανάπτυξή τους είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη.
(Απόσπασμα από το βιβλίο του γέροντος Πορφύριου, ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ