kantonopou’s blog

«Ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών»

Κυριακή των Αγίων Πατέρων Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Ευαγ. ανάγν.: Ματθ. Ε΄, 14-19.

Οι άνθρωποι επιθυμούμε να διακριθούμε. Να ξεχωρίσουμε από τους άλλους. Να ανέβουμε ψηλά στην κοινωνία. Έτσι διακρίθηκαν μέσα στην διαδρομή των αιώνων πολλοί άνθρωποι και μπροστά στην ζωή και τα έργα τους στάθηκε με θαυμασμό η ιστορία. Σύγχρονοι και μεταγενέστεροι μέτρησαν την προσφορά τους και τους απένειμαν τον τίτλο του μεγάλου. Οι νεώτερες γενιές ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της ιστορίας, τους θαυμάζουμε και τους τιμούμε.

Όμως δεν υπάρχουν μόνο οι μεγάλοι της ιστορίας, οι μεγάλοι του κόσμου τούτου. Υπάρχουν και οι μεγάλοι στα μάτια του Θεού. Οι μεγάλοι με κριτήρια και μέτρα όχι ανθρώπινα, αλλά αυτά που καθορίζει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Οι μεγάλοι που το μεγαλείο τους επεκτείνεται μέσα στην αιώνια Βασιλεία του Θεού.

Για τους μεγάλους της δεύτερης αυτής κατηγορίας ομιλεί σήμερα ο Κύριος στο Ευαγγέλιο, που θα ακούσουμε στις εκκλησιές μας. Ο λόγος απλός. Σήμερα τιμά η Αγία Εκκλησία μας την μνήμη των 630 θεοφόρων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου που έγινε στην Χαλκηδόνα το 451 μ.Χ.

Διδάσκει ο Χριστός ότι, όποιος εφαρμόσει και διδάξει σε άλλους τις εντολές του Θεού, θα γίνει μέγας στην Βασιλεία των ουρανών. Θα ονομαστεί από ποιον άραγε; Από τον ίδιο τον Θεό. Τους μεγάλους της γης τους κρίνουν και ονομάζουν μεγάλους οι ίδιοι οι άνθρωποι. Είναι δυνατόν όμως να πλανηθούν και να αδικήσουν. Τους μεγάλους της ουράνιας Βασιλείας τους αναγνωρίζει ο αλάθητος Θεός του οποίου «η κρίσις δικαία εστί και αληθινή».

Τι κρίμα όμως! Πολλοί χριστιανοί συχνά επιδιώκουμε την ευμενή κρίση των ανθρώπων και δεν προσβλέπουμε στην δίκαιη κρίση του Θεού. Έτσι γινόμαστε ανθρωπάρεσκοι. Λησμονούμε το χρέος μας που είναι να αρέσουμε όχι στους ανθρώπους, αλλά στον Θεό.

Όσοι από τους ανθρώπους ονομάσθηκαν μεγάλοι στον παρόντα κόσμο, θα συντροφεύονται από τον επίζηλο τούτου τίτλο όσο θα διατηρείται ανοιχτή η αυλαία της εγκόσμιας ιστορίας. Εκείνος όμως που θα αναγνωρισθεί μεγάλος από τον ίδιο τον Θεό, θα είναι μέγας και στην αιωνιότητα.

Κανείς δεν μπορεί να γίνει μεγάλος και να μπει στην Βασιλεία των ουρανών χωρίς προϋποθέσεις. Ο Κύριος ήταν απόλυτα σαφής: «Ος δ’ αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών». Θέτει δηλαδή δύο βασικές προϋποθέσεις, «ποιήση» και «διδάξη». Όποιος θα κάνει πρώτα πράξη και ζωή τις θείες εντολές και δεύτερον τις διδάξει σε άλλους ανθρώπους θα ονομαστεί Μέγας.

Δεν είναι τυχαία η σειρά των ρημάτων «ποιήση» και «διδάξη». Υπογραμμίζει ο Χριστός την πρωταρχική σημασία της πράξεως έναντι της διδασκαλίας. Η τήρηση των ευαγγελικών εντολών αποτελεί την πρώτη θεμελιώδη προϋπόθεση και της εισόδου και του δοξασμού μας μέσα στη Θεία Βασιλεία. Δεν μπορούμε να διδάξουμε άλλους αν πρώτα εμείς δεν τηρούμε όσα επιχειρούμε να διδάξουμε.

Όμως δεν αρκεί μόνο να τηρούμε τις Ευαγγελικές εντολές. Έχουμε καθήκον και να τις διδάξουμε. Αν η πίστη μας είναι η αλήθεια, οφείλουμε να την κηρύξουμε. Αν είναι το φως, θα πρέπει να το ακτινοβολήσουμε. Αν είναι η γνήσια ζωή, χρειάζεται να την αποκαλύψουμε.

Αγαπητέ αναγνώστη,

Ο Κύριος σήμερα μας υποδεικνύει την ύψιστη διάκριση: να ονομαστούμε μεγάλοι στην Βασιλεία Του. Εναπόκειται σε μας, τηρώντας τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις που Εκείνος θέτει, να κατακτήσουμε τον ουράνιο τούτο τίτλο. Αμήν.

Διαλεχτός

http://www.panagiaepiskepsi.gr/index.php?option=com_content&view=frontpage&Itemid=1