kantonopou’s blog

ΕΡΩΤΗΣΗ:“«Έπρεπε ο Μεσσίας όχι μοναχά να είναι από σπέρμα θεϊκό μα κι από πατέρα (απόγονο) του Δαβίδ. Έτσι ο φουκαράς ο Ιωσήφ, ένας μαραγκός άσημος γίνηκε μονομιάς αριστοκράτης και γαλαζοαίματος. (…) οι κατοπινοί θεολόγοι δεν είχαν εμπιστοσύνη στο σπέρμα του Ιωσήφ. Ήταν μεν βασιλικό, μα ο Ιωσήφ ήταν ένας κοινός μαραγκός, ενώ η παράδοση ήθελε τον Μεσσίας ολότελα παιδί του θεού. Γι? αυτό ο τίτλος της γαλαζοαίματης καταγωγής του Ιωσήφ, που του δίνουν οι ευαγγελιστές, πάει χαμένος. Έχει και δεν έχει αξία. Ο Χριστός (Μεσσίας) έχει μεν πατέα τον απόγονο του Δαβίδ, αλλά μέσα στην κοιλιά της Μαρίας το σπέρμα στάλθηκε από το Θεό κατευθείαν. (…) Όλες οι αντιφάσεις και οι αλληλοσυγκρουόμενες πληροφορίες δε δείχνουν τίποτ? άλλο παρά πως η γενεαλογία του Ιησού είναι φτιαχτή. (…) Ο Παύλος αναφέρει πως ο Ιησούς Χριστός “γεννήθηκε από σπέρμα Δαυίδ (Ρωμ. 1, 3) κατά σάρκα και απεδείχθη υιός Θεού”. Η περικοπή όμως αυτή βρίσκεται σε σύγκρουση με τον ευαγγελικό μύθο για το ρόλο που έπαιξε το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην κοιλιά της Θεοτόκου. Αλλού πάλι ο ίδιος ο Παύλος μιλάει πως ο Χριστός (ο υιός του Θεού) είναι γέννημα γυναικός χωρίς ν? ανακατεύει κανένα Άγιο Πνεύμα» (Γ. Κορδάτου, Αρχαίες θρησκείες και Χριστιανισμός, εκδ. Μπουκουμάνη, σ. 251-4). Άρα ο Ιησούς δεν είναι από «σπέρμα Δαβίδ», αφού η Μαρία ήταν παρθένος, αλλά όχι απόγονος Δαβίδ η ίδια. Και πώς γίνεται να έχουμε δύο γενεαλογίες του Ιησού;” 

  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στην εποχή εκείνη ποτέ δεν έγραφαν γενεαλογίες γυναικών. Τα κληρονομικά δικαιώματα των Ισραηλιτών κληρονομούνταν μόνο από τον πατέρα όχι από την μητέρα. Ο Ιησούς, αν και προήλθε θαυματουργικά μόνο από την Παναγία, ωστόσο νομικά ήταν γιος του Ιωσήφ και συνεπώς είχε όλα τα κληρονομικά και νομικά δικαιώματα της διαδοχής του Ιωσήφ, απόγονου του Δαβίδ, σύμφωνα με το μωσαϊκό νόμο. Ο μωσαϊκός νόμος δεν ήταν φυλετικός, αλλά νομικός.           Ο Παύλος, όταν λέει ότι ο Χριστός είναι γέννημα γυναικός «χωρίς ν? ανακατεύει κανένα Άγιο Πνεύμα», δεν εννοεί ότι η γέννηση ήταν προϊόν συνουσίας. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο? δεν συνεπάγεται το ένα το άλλο. Συνεπώς ο Παύλος δεν πέφτει σε καμμία αντίφαση, ούτε και οι Ευαγγελιστές. Ο Ιησούς ήταν απόγονος Δαβίδ, εφόσον είχε, νομικά, πατέρα έναν απόγονο του Δαβίδ, αλλά ταυτόχρονα η μητέρα του ήταν παρθένα, σύμφωνα με την άλλη προφητεία.

Και την μία προφητεία (απόγονος Δαβίδ) και την άλλη (γιος παρθένας) εκπλήρωνε.

          Όσο για τη διπλή γενεαλογία ισχύει το εξής: στο παλαιοδιαθηκικό Ισραήλ, αν κάποιος παντρεμένος πέθαινε άτεκνος, έπρεπε ο κοντινότερος συγγενής του να παντρευτεί τη χήρα, ώστε να κάνει παιδί το οποίο θα συνέχιζε τη γενιά του πεθαμένου συγγενή. Το παιδί θεωρείτο γιος του πεθαμένου, όχι του συγγενή του. Υπήρχε δηλαδή ο ανδραδελφικός γάμος (Δευτερονόμιο κε?, 5-10). Ο ένας ευαγγελιστής παραθέτει την καταγωγή του Ιωσήφ βάσει των φυσικών πατέρων, ενώ ο άλλος Ευαγγελιστής με βάσει τους ανδραδελφικούς γάμους των προγόνων του Ιωσήφ.

  Πηγή :http://www.ierosolymitissa.org/arxaiopliksia.htm