kantonopou’s blog

 ΕΡΩΤΗΣΗ: «Έπρεπε ακόμα ο Ιησούς να πάει στην Αίγυπτο αφού το είπε ο προφήτης Ωσηέ: “Κάλεσα το γιο μου από την Αίγυπτο” (11, 1) και ΜΘ. 2, 15). Μα και για τη σφαγή των νηπίν η παλιά παράδοση βρήκε ένα χωρίο στον Ιερεμία που λέει: “Φων? ?κο?σθη ?ν Ραμ?, θρ?νος, κλαυθμ?ς κα? ?δυρμ?ς? ? Ραχ?λ κλα?ουσα τ? τ?κνα α?τ?ς”. Εννοείται πως το χωρίο αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη σφαγή των νηπίων που τάχα έγινε στη Βηλθεέμ. Οι πρώτοι όμως χριστιανοί χρειάζονταν ντοκουμέντα, και τους φαίνονταν πως όσο πιο πολλά χωρία παίρνανε από την Π. Διαθήκη και τα συνδυάζανε με τη γέννηση του Ιησού, τόσο πιο πολύ στερεώνονταν η δαβιδική γενεαλογία του και η μεσσιακή του αποστολή» (Γ. Κορδάτου, Ιησούς Χριστός και Χριστιανισμός, εκδ. Μπουκουμάνης, τ. α?, σ. 246).

  ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχει κατηγορηθεί ο Χριστιανισμός ότι παραθέτει χωρία της Π.Δ. ως προφητική απόδειξη, τα οποία όμως είναι άσχετα με το κείμενο της Π.Δ. Στην πραγματικότητα ο Χριστιανισμός, οι Ευαγγελιστές εφάρμοζαν την ιουδαϊκή ερμηνεία της προτύπωσης ενός μελλοντικού γεγονότος σε ένα τωρινό γεγονός, ή ενός μελλοντικού σε ένα γεγονός που συνέβη στο παρελθόν. Ο Δαβίδ, για παράδειγμα είναι ο τύπος του Μεσσία? αυτό σημαίνει ότι ο Μεσσίας θα είναι πολύ ανώτερος του Δαβίδ, ισχυρός και διάσημος κατά τον ίδιο τρόπο (αλλά όχι το ίδιο) από το Δαβίδ. Δεν πρόκειται για αλληγορία, γιατί αυτό που μετράει είναι η ιστορικότητα του γεγονότος             Αντίθετα από την άποψη ότι πρώτος ο Χριστιανισμός εφηύρε αυτή τη μέθοδο ερμηνείας της Π.Δ., στα ιουδαϊκά συγγράμματα της εποχής (1^ος ? 2^ος αι. μ.Χ.) βλέπουμε επίσης να εφαρμόζουν οι ιουδαίοι συγγραφείς το σχήμα αυτό. Έτσι, ο Κατακλυσμός ήταν ο τύπος της τελικής κρίσης, το Σινά ο τύπος για τον τόπο της τελικής κρίσης, ο Μωυσής ή ο Δαβίδ ήταν ο τύπος (η προτύπωση) του Μεσσία, το Σάββατο ήταν η προτύπωση για τον κόσμο μετά την τελική κρίση, η παραμονή του Ισραήλ στην έρημο ήταν η προτύπωση για την μελλοντική διάσωση του Ισραήλ.             Αλλά και στην Π.Δ. υπάρχει το φαινόμενο αυτό. Οι συγγραφείς χρησιμοποιούν ορισμένα ονόματα ή συμβάντα ως τύπους (προτυπώσεις) για μελλοντικά ή παρόντα γεγονότα. Έτσι στο ΗΣΑΐΑ Α?, 10 διαβάζουμε «Το λόγο του Κυρίου ακούστε άρχοντες των Σοδόμων? μάθε το νόμο του Θεού μας, των Γομόρρων λαέ». Φυσικά ο Ησαΐας απευθύνονταν στους ισραηλίτες άρχοντες και στον ισραηλιτικό λαό. Τα Σόδομα ήταν ο τύπος των αμαρτωλών Ισραηλιτών. Ένα όνομα που είναι απ? το παρελθόν γίνεται προτύπωση του παρόντος. Το ίδιο ο προφήτης Ιερεμίας (ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΚΓ?, 14): «οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ είναι σαν τους κατοίκους των Γομόρρων». Στο ΙΕΡΕΜΙΑΣ Ζ?, 12-15 ο Θεός θυμίζει στους Ισραηλίτες την καταστροφή της Σιλώς και λέει «θα κάνω [σε σας] τα ίδια που έκανα και στη Σιλώ». Το ίδιο ο προφήτης Αμώς (ΑΜΩΣ Δ?, 10). Παρομοιάζει τις τιμωρίες του Θεού στους Ισραηλίτες με τις τιμωρίες των Αιγυπτίων και των Σοδόμων.             Ο Μωυσής είναι ένα είδος τύπου για τον Ιησού του Ναυή (ΙΗΣΟΥΣ ΝΑΥΗ Γ?, 7? Δ? 14? Δ? 22-24) και για τις πράξεις του δεύτερου (π.χ. διάβαση Ερυθράς από Μωυσή ? διάβαση Ιορδάνη από Ιησού). Ο Ψαλμός 113 επίσης συσχετίζει τη διάβαση της Ερυθράς με τη διάβαση του Ιορδάνη. Πιο πριν, στο ΕΞΟΔΟΣ ΙΕ?, 13 κ.ε. η λύτρωση από τους Αιγυπτίους είναι τύπος της καθοδήγησης του Ισραήλ προς την Χαναάν: «με την αγάπη σου οδήγησες το λαό τούτον που τον λύτρωσες? με την ισχύ σου τους κατεύθυνες στην ιερή σου γη». Η λύτρωση/διάβαση της Ερυθράς είναι τύπος (προτύπωση) της Κατάκτησης της Χαναάν. Όχι ότι είναι ίδια γεγονότα, αλλά είναι ένα παράδειγμα του πώς θα συμβεί κάτι στο μέλλον σύμφωνα με κάτι που έγινε ή γίνεται αυτή τη στιγμή.             Στον Ησαΐα (ΙΑ?, 15) η διάβαση της Ερυθράς θάλασσας (ΕΞΟΔΟΣ ΙΔ?) είναι ο τύπος για την επιστροφή του Ισραήλ από τη βαβυλωνιακή αιχμαλωσία, για ένα γεγονός που δεν είχε συμβεί ακόμη στα χρόνια του Ησαΐα. «Τότε θ? αποξηράνει ο Κύριος τον κόλπο της Αιγύπτου και θα υψώσει απιελητικά το χέρι του ενάντια στον ποταμό Ευφράτη… έτσι που να μπορεί κανείς να τον περάσει φορώντας τα σανδάλια του. Τότε θα ανοιχτεί ένας δρόμος για το υπόλοιπο του λαού μου που επέζησε στην Ασσυρία, όπως ο δρόμος που έγινε για τους Ισραηλίτες όταν έφευγαν από την Αίγυπτο». Η μελλοντική αποξήρανση του κόλπου της Αιγύπτου είναι φανταστική, αλλά είναι ? όντας τύπος ? προτύπωση της διάβασης του Ευφράτη, δηλαδή της λύτρωσης από την αιχμαλωσία. Την ίδια προτύπωση κάνουν και ο Ωησέ (β?, 15), ο Μιχαίας (ζ?, 13), ο Ιερεμίας (κγ?, 7 κ.ε.). Ένα γεγονός του παρελθόντος, η Έξοδος είναι τύπος για το μέλλον. Το ίδιο γεγονός ήταν προτύπωση της Κατάκτησης της Χαναάν απ? το Μωυσή, σύμφωνα με την Π.Δ.             Στο ΕΞΟΔΟΣ Κ? 8-11 η δημιουργία σε έξι μέρες και η ανάπαυση του Θεού την έβδομη είναι ο τύπος για την διακοπή κάθε εργασίας των Ισραηλιτών το Σάββατο.             Ο Μελχισεδέκ γίνεται τύπος του Μεσσία (Ψαλμός 109, 4), αφού ο τελευταίος είναι «ιερέας για πάντα όπως ο Μελχισεδέκ». Φυσικά ο Μελχισεδέκ ήταν πρόσωπο της Γένεσης, ιερέας του Θεού, έζησε και πέθανε? δεν ήταν ιερέας για πάντα! Αλλά επειδή ήταν πολύ πιστός, έγινε τύπος-προτύπωση της ιεροσύνης του Μεσσία.             Στο ΓΕΝΕΣΙΣ ΚΕ?, 23 τα δύο βρέφη που είναι στην κοιλιά της Ρεβέκκας είναι η προτύπωση των δύο εθνών, τα οποία θα προκύψουν από αυτά. Ο Θεός δεν της λέει απλώς «δύο μωρά είναι στην κοιλιά σου», αλλά «δύο έθνη είναι στην κοιλιά σου» πράγμα που είναι τύπος ενός μελλοντικού γεγονότος. Στον Ησαΐα να?, 3 η Εδέμ είναι ο τύπος της μελλοντικής Σιών.             Στον Ιεζεκιήλ λδ?, 23-24, λζ?, 24, ο Δαβίδ είναι ο τύπος του Μεσσία, στο Ιερεμία κγ?, 5 ο Μεσσίας είναι απόγονος του Δαβίδ, δηλαδή ο Δαβίδ είναι τύπος του Μεσσία. Παρελθόντα και παρόντα γεγονότα λοιπόν ερμηνεύονται ως τύποι για άλλα γεγονότα, μελλοντικά ή τωρινά, που ίσως να είναι άσχετα με τον τύπο τους (π.χ. άλλο η βαβυλώνεια αιχμαλωσία κι άλλο η καταστροφή των Σοδόμων) ωστόσο περικλείουν ένα κοινό νόημα. Αυτή ήταν τουλάχιστον η άποψη της Π.Δ. και των Ιουδαίων της εποχής που συγγράφτηκαν τα Ευαγγέλια. Δεν ήταν χριστιανική ερμηνεία μόνο.

            Άρα αυτά που λέει ο Ματθαίος και τα παίρνει απ? την Π.Δ. δεν είναι προφητείες επαληθευμένες (αφού τα χωρία αυτά της Π.Δ. αναφέρονται σε πραγματικά γεγονότα της Π.Δ.). Είναι προτυπώσεις, της επανόδου του Ιησού Χριστού στην Ιουδαία και της σφαγής επί Ηρώδη. 

        Πηγή :http://www.ierosolymitissa.org/arxaiopliksia.htm