kantonopou’s blog

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

«Ο δε ιερεύς… έρχεται επί τα δώρα και ανελόμενος επί της κεφαλής μάλα κοσμίως έξεισι· και ούτως αυτά κομίζων, επί το θυσιαστήριον άγει περιάγων επίτηδες εν τω ναώ δια του πλήθους σχολή και βάδην».

«Ο ιερέας παίρνει τα δώρα και κρατώντας τα στο ύψος της κεφαλής, βγαίνει με πολλή προσοχή· και φέρνοντά τα έτσι τα πηγαίνει στην αγία Τράπεζα, περνώντας μέσα από το ναό με αργό ιερατικό βήμα».

Η Μικρή Είσοδος, αγαπητοί αδελφοί, είναι όταν μεταφέρεται το Ευαγγέλιο από το Σκευοφυλάκιο στην αγία Τράπεζα και συγχρόνως μπαίνει ο επίσκοπος στη σύναξη της Εκκλησίας, όπως είχαμε πει γι’ αυτά στα προηγούμενα. Η Μεγάλη Είσοδος τώρα είναι όταν μεταφέρονται τα τίμια δώρα από την πρόθεση στην αγία Τράπεζα για την αναίμακτη θυσία. Η Μεγάλη Είσοδος στη γλώσσα του λαού λέγεται «Άγια».

Ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, όταν κάνει λόγο για τη Μεγάλη Είσοδο, λέει τα εξής: «Ταύτα δε γίνεται κατά χρείαν… δύνανται δε ταύτα και σημασίαν έχειν της εσχάτης του Χριστού αναδείξεως». Δηλαδή η Μεγάλη Είσοδος γίνεται από μία πρακτική ανάγκη, να μεταφερθούν και να αποτεθούν τα τίμια δώρα στην αγία Τράπεζα. Και η μεταφορά αυτή γίνεται με κάθε εκκλησιαστική τάξη και ιερατική ευπρέπεια, «σεμνώς ως έξεστι και κοσμίως». Αλλά και συγχρόνως η Μεγάλη Είσοδος συμβολίζει και έχει τη σημασία «της εσχάτης του Χριστού αναδείξεως», ότι δηλαδή είναι η τελευταία φανέρωση του Χριστού στο λαό, όταν πήγαινε από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα για το εκούσιο πάθος.

Στην περιγραφή της Μεγάλης Εισόδου πάλι ο Καβάσιλας λέει πως ο ιερέας, κρατώντας τα τίμια δώρα στο ύψος της κεφαλής του, «μάλα κοσμίως έξεισι», βγαίνει και περνάει μέσ’ από το λαό με πολλή κοσμιότητα. Δυστυχώς αυτό μπορούμε να το βεβαιώσουμε σήμερα, γιατί πολλοί διάκονοι και ιερείς βγαίνοντας με τα Άγια, αρχίζουν να διαλαλούν με όλη τους τη δύναμη «Πάντων υμών μνησθείη Κύριος ο θεός…». Αυτό δεν υπάρχει πουθενά στις παλιές λειτουργικές φυλλάδες.  Η Μεγάλη Είσοδος γινόταν σιωπηλά.

Η Μεγάλη Είσοδος είναι από τις πιο επίσημες στιγμές της θείας Λειτουργίας. Οι πιστοί καθώς περνάει ο λειτουργός, προσκυνούν κάνοντας το σημείο του Σταυρού. Από παλιά εποχή εδώ συμβαίνει κάποια παρεξήγηση για την οποία γράφει και ο Καβάσιλας. Πολλοί προσκυνούν και γονατίζουν στη Μεγάλη Είσοδο, γιατί νομίζουν πως οι λειτουργοί κρατούν το σώμα και το αίμα του Κυρίου. Όμως άλλη σημασία έχει η Μεγάλη Είσοδος στη Λειτουργία των Προηγιασμένων και άλλη στη Λειτουργία του αγίου Χρυσοστόμου. Εκεί οι λειτουργοί  κρατούν στα χέρια τους μέσα στα άγια σκεύη το σώμα και το αίμα του Κυρίου, ενώ εδώ ο άρτος και ο οίνος δεν αγιάσθηκαν ακόμη.

Η ιερή πομπή, αφού περάσει, όπως είπαμε, ανάμεσα από το λαό καταλήγει στην αγία Τράπεζα. Τα δώρα σκεπάζονται με το κάλυμμα που λέγεται «αέρας». Αυτά τα τίμια δώρα, αγαπητοί αδελφοί, ο άρτος και ο οίνος δηλαδή, είναι ο άνθρωπος και ο κόσμος που δια του Χριστού επιστρέφουν στο Θεό. Αυτή η επιστροφή του ανθρώπου και του κόσμου προς το Θεό πραγματοποιείται με τη Μεγάλη Είσοδο. Αυτή την ιερή στιγμή, λοιπόν, ας εμπιστευθούμε τη ζωή μας στο Χριστό, ο Οποίος με χαρά τη δέχεται για να την οδηγήσει δια του θανάτου Του στην Ανάσταση. Αμήν.

Ιερά Μητρόπολη Κοζάνης

Κ. Μ.

–Ο Χερουβικός ύμνος και η ευχή αυτού

–Οι ευχές των πιστών
–Τα Κατηχούμενα
–Η διακονία του λόγου
–Το ευαγγελικό ανάγνωσμα
–Το αποστολικό ανάγνωσμα
–Τα Λειτουργικά Αναγνώσματα (γενικά)
«Όσοι εις Χριστόν…», «Τον σταυρόν σου προσκυνούμεν…»
–Ο Τρισάγιος ύμνος
–Η Μικρή Είσοδος
–Το τρίτο αντίφωνο
–Το δεύτερο Αντίφωνο
–Το πρώτο αντίφωνο