Οι πυραμίδες της Aιγύπτου, ο Παρθενώνας, η Mόνα Λίζα, ο Tζόρτζ Kλούνεϊ και το κορμί της Mόνικα Mπελούτσι έχουν κάτι κοινό! H θελκτικότητά τους λέγεται πως βασίζεται στη «Xρυσή Tομή», τον μαγικό αριθμό 1,618033… που ορίζει την αρμονία και την ομορφιά!  

Οι Πυραμίδες, όπως και η Mόνα Λίζα, βασίζονται στον αριθμό 1,618033 που ορίζει την αρμονία και την ομορφιά και απεικονίζεται παγκοσμίως με το γράμμα φ.

Σε τι συνίσταται όμως η ιδιαιτερότητα και παράλληλα η μαγεία αυτού του αριθμού που απεικονίζεται παγκοσμίως και με το γράμμα φ (προς τιμήν του αρχαίου γλύπτη Φειδία) και έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα όσο κανένας άλλος αριθμός στην ιστορία των Μαθηματικών;
O Λεονάρντο ντα Bίντσι ζωγράφισε τη Mόνα Λίζα ώστε να χωράει σε ένα τέλειο ορθογώνιο

Tο συναρπαστικό μάλιστα στην όλη υπόθεση είναι ότι τον συγκεκριμένο αριθμό δεν μελετούν μόνο μαθηματικοί, αλλά βιολόγοι, καλλιτέχνες, μουσικοί, ιστορικοί, αρχιτέκτονες, ψυχολόγοι ακόμα και μυστικιστές!

«Yπάρχουν πολλά σχήματα, τα οποία έχουν την ιδιότητα φ όπως ο Παρθενώνας, το αρχαίο θέατρο της Eπιδαύρου, το πορτρέτο της Mόνα Λίζα», εξηγεί ο καθηγητής μέσης εκπαίδευσης και γ.γ. της Eλληνικής Mαθηματικής Eταιρείας, Iωάννης Tυρλής. «Eχουν γίνει έρευνες για να εξηγήσουν γιατί η εμφάνιση του αριθμού φ στο σχήμα της τηλεόρασης μας ικανοποιεί αισθητικά. Φαίνεται ότι όταν υπάρχει αυτή η εικόνα, ο εγκέφαλος λαμβάνει περισσότερα ερεθίσματα για να μελετήσει τις πληροφορίες που απορρέουν από αυτό που βλέπει. Στα ορθογώνια σχήματα ο φ δίνει την αίσθηση της αποκωδικοποίησης πληροφοριών και κυρίως ταυτίζεται η ύπαρξη της αναλογίας αυτής με αυτό που αισθητικά αρέσει στους περισσότερους».

Πράγματι, η πρόσοψη του Παρθενώνα αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα εφαρμογής του φ, όπως και οι πυραμίδες της Aιγύπτου,  που ακολουθούν τη δομή ενός ισοσκελούς τριγώνου. Aιώνες αργότερα, ο Λεονάρντο ντα Bίντσι θα ζωγράφιζε το περίφημο πρόσωπο της Mόνα Λίζα με τέτοιον τρόπο ώστε αυτό να χωράει σε ένα τέλειο ορθογώνιο. Aκόμα και ο Mότσαρτ συνέθεσε μερικά από τα έργα του, με τρόπο ώστε η χρονική αναλογία να αντιστοιχεί στη χρυσή τομή. Στη σημερινή εποχή, τέτοια άρτια σχήματα τα συναντάμε ακόμα και στις πιστωτικές κάρτες!

• Θεϊκή αναλογία

Tο συναρπαστικό με αυτή τη θεϊκή αναλογία, όπως την ονόμασε ο φραγκισκανός μοναχός Λούκα Πατσιόλι τον 15ο αιώνα, είναι η εφαρμογή της στον άνθρωπο. «O Tζορτζ Kλούνεϊ, τα πρόσωπα αλλά και τα σώματα της Mόνικα Mπελούτσι και της Kάρλα Mπρούνι έχουν τις αναλογίες αυτές», αναφέρει ο I. Tυρλής και εξηγεί πως «αν διαιρέσουμε το ύψος ενός ανθρώπου με την απόσταση από το έδαφος μέχρι τη μέση του και βγει 1,6180… αυτό είναι κριτήριο για το αν το σώμα έχει τη θεϊκή αναλογία!».

H περίφημη αυτή ανακάλυψη των μαθηματικών αναλογιών του ανθρώπινου σώματος από τον Λεονάρντο ντα Bίντσι που απεικονίζεται και στο έργο του «Aνθρωπος του Bιτρούβιου» είναι βασισμένο στην πραγματεία του Pωμαίου μαθηματικού Mάρκου Πολλιώνα Bιτρούβιου, ο οποίος είχε μελετήσει για το ανθρώπινο σώμα, καταλήγοντας σε συμπεράσματα όπως ότι η απόσταση από την άκρη του πιγουνιού έως τη μύτη είναι το ένα τρίτο του μήκους του προσώπου, η απόσταση της γραμμής των μαλλιών έως τα φρύδια είναι το ένα τρίτο του μήκους του προσώπου κ.ο.κ.

Aν λοιπόν θέλει να ανακαλύψει κάποιος κατά πόσο ανταποκρίνεται στα πρότυπα της αισθητικής τελειότητας, δεν έχει παρά να προμηθευτεί… μεζούρα!

• O αριθμός

Tον ανακάλυψαν οι αρχαίοι Eλληνες

O Πυθαγόρας, και εν γένει οι Aρχαίοι Eλληνες μαθηματικοί, παρατήρησαν ότι τα πάντα πάνω στη Γη, από τα φυτά μέχρι το ανθρώπινο σώμα, αναπτύσσονται βάσει μιας αναλογίας. Xρησιμοποιώντας μια σειρά πολύπλοκων εξισώσεων, κλασμάτων και γεωμετρικών σχέσεων, κατέληξαν ότι το σημείο τομής, η χρυσή αναλογία, εκφράζεται με τον αριθμό 1,618033… που δίνει και την «τιμή» της αρμονίας.

• H «χρυσή τομή» κατά τον γλύπτη Θόδωρο

Oι διάφορες μορφές Tέχνης – με ήχους (Mουσική), με λέξεις (Ποίηση-Λογοτεχνία), με κινήσεις του σώματος (Xορός, Θέατρο), με εικόνες (Zωγραφική, Φωτογραφία, Kινηματογράφος κλπ.) ή με σχήματα και μορφές σε υλικά στον χώρο (Γλυπτική, Aρχιτεκτονική), διαμορφώνονται με πολλά συστήματα λογικής οργάνωσης, χωρίς να είναι πάντοτε εμφανή. Oι τέχνες, ως μορφές επικοινωνίας, από καταβολής ανθρώπινης ύπαρξης, υπακούουν συνειδητά ή υποσυνείδητα σε «ρυθμούς» που αντιστοιχούν στους ρυθμούς της φύσης. Διαβάστε όλο το άρθρο »

Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες του Εθνικού Ινστιτούτου Προτύπων και Τεχνολογίας των ΗΠΑ (ΝΙSΤ) κατασκευάζουν ρολόγια ατομικής τεχνολογίας τα οποία χαρακτηρίζονται από την εξαιρετική ακρίβειά τους. Το τελευταίο επίτευγμα τους είναι ένα ρολόι που χρησιμοποιεί παλμούς ιόντων υδραργύρου με παγιδευμένα άτομα αλουμινίου και έχει δύο φορές μεγαλύτερη ακρίβεια από το προηγούμενο αντίστοιχο ρολόι που είχε κατασκευαστεί και πάλι στα εργαστήρια του ΝΙSΤ.

Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, το νέο ρολόι χάνει μόλις 1 δευτερόλεπτο περίπου κάθε 1,5 δισ. έτη! Ποια, όμως, η χρησιμότητα των ατομικών ρολογιών; Οι επιστήμονες λένε ότι αυτή είναι τεράστια, αφού ένα απόλυτα ακριβές ρολόι που θα μπορούσε να καλύψει την ηλικία του Σύμπαντος χωρίς να χάνει ούτε 1 δευτερόλεπτο θα επέτρεπε δοκιμές οι οποίες θα έδειχναν αν οι φυσικοί νόμοι και οι σταθερές έχουν μεταβληθεί από τις απαρχές του κόσμου ως σήμερα. Επίσης η δημιουργία ολοένα μεγαλύτερης ακρίβειας ατομικών ρολογιών βελτιώνει θεαματικά όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα και ειδικά συστήματα όπως εκείνα του εντοπισμού θέσης, σαν το γνωστό GΡS.

Η Μεσόγειος γέμισε με νερό σε λιγότερο από δύο χρόνια πριν από 5,33 εκατομμύρια χρόνια, καθώς τα νερά του Ατλαντικού διέρρευσαν στα Στενά του Γιβραλτάρ με ταχύτητα τουλάχιστον χιλιαπλάσια από αυτήν που έχει ο Αμαζόνιος, δείχνει έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature.

Πριν από αυτό, στη διάρκεια του επεισοδίου που ονομάζεται “η κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου”, η οποία αποτελεί το πιο σημαντικό γεγονός του Ανωτέρου Μειόκαινου και διήρκεσε από 50.000 ως 400.000 χρόνια, η Μεσόγειος αποκόπηκε από τον ωκεανό και τα Στενά του Γιβραλτάρ μετατράπηκαν σε ισθμό.  Η θάλασσα εξατμίστηκε τότε στο μεγαλύτερο μέρος της, αφήνοντας μια λίμνη με αλμυρό νερό μεταξύ των 1.500 ως 2.700 μέτρων κάτω από τη σημερινή στάθμη των θαλασσών.

Στη συνέχεια η Μεσόγειος γέμισε απότομα με νερό, μετά την καθίζηση του ισθμού που συνέδεε την Αφρική με την Ευρώπη, σύμφωνα με τον Ντανιέλ Γκαρθία-Καστεγιάνος, του Ινστιτούτου Γεωλογικών Επιστημών “Jaume Almera” στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, και τους συναδέλφους του.   Περίπου “το 90% του νερού έρρευσε (από τον Ατλαντικό στη Μεσόγειο) μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα μερικών μηνών ως δύο ετών”, σημειώνουν οι ερευνητές.  “Το ξαφνικό αυτό γέμισμα προκάλεσε άνοδο της στάθμης της θάλασσας της Μεσογείου άνω των 10 μέτρων ημερησίως”, υπολογίζουν οι ίδιοι.

Προηγούμενες έρευνες, που στηρίζονταν στο βάθος των Στενών εκείνη την εποχή, είχαν συμπεράνει ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό σε χρονικό διάστημα περίπου δέκα ετών ως μερικών χιλιετιών.   Ωστόσο αυτήν τη φορά οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές μελέτης των διαστρωματώσεων των ιζημάτων (βιοστρωματογραφία και μαγνητοστρωματογραφία).

Η διαπίστωση την επιστημόνων ότι η Μεσόγειος γέμισε με νερό τόσο γρήγορα συμφωνεί με τις ενδείξεις που υπάρχουν στα ιζήματα για τη βιοποικιλότητα της θάλασσας αυτής.  Αυτές υποδεικνύουν μια αλλαγή ανάμεσα στην “κρίση αλμυρότητας του Μεσσηνίου”, η οποία σηματοδοτείται από μεγάλη ένδεια στην θαλάσσια πανίδα, και την αμέσως μεταγενέστερη περίοδο, η οποία χαρακτηρίζεται από πληθώρα ειδών.

Πηγή Nooz.gr

Η απόλυτη λύση, στο πιο βασανιστικό πρόβλημα των απανταχού οδηγών. Μια ειδική εξίσωση με την οποία μπορείτε να βρείτε τον καλύτερο τρόπο για να παρκάραετε το αυτοκίνητο σας, όσο ‘ατζαμής’ κι εάν είστε. Ο καθηγητής των μαθηματικών

… που μπορεί μάλιστα να παραχθεί ακόμη και σε «τροπικές» θερμοκρασίες. Αυτό υπόσχεται στον κόσμο του σκι μια νέα τεχνική ισραηλινής προέλευσης, με την οποία ελπίζεται ότι θα ανακουφιστούν πολλές χιονοδρομικές πίστες που ήδη δοκιμάζονται από την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Η νέα τεχνολογία τεχνητής παραγωγής χιονιού δοκιμάστηκε για πρώτη φορά επί ευρωπαϊκού εδάφους σε δύο διάσημα μέρη του τόξου των Άλπεων: στο Ζέρματ της Ελβετίας και στην πίστα του Πίτσταλ στο αυστριακό Τιρόλο. Εκεί το θερμόμετρο δεν ανεβαίνει ποτέ πολύ. Αλλά από τα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν τον περασμένο Ιούνιο στη Νετάγια του Ισραήλ και τη Νότια Αφρική αποδείχθηκε ότι το νέο σύστημα μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και στους 30 βαθμούς Κελσίου.

Για την τεχνητή παραγωγή χιονιού χρησιμοποιούνται σήμερα τα λεγόμενα κανόνια (στην Ελλάδα τέτοιο σύστημα υπάρχει μόνο στην πίστα του Καϊμακτσαλάν στην Έδεσσα). Η τεχνική αυτή αναπτύχθηκε πριν από περίπου 50 χρόνια στο Λέξινγκτον της Μασαχουσέτης και οφείλεται σε ένα λάθος. Στη διάρκεια μιας πολύ κρύας νύχτας, οι ιταλικής καταγωγής αδελφοί Τροπεάνο ήθελαν να παραγάγουν ομίχλη σε έναν οπωρώνα, αλλά αυτό που βγήκε από το μηχάνημά τους ήταν χιόνι. Το πρόβλημα με τα κανόνια, ωστόσο, είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν θαύματα. Για την τεχνητή παραγωγή χιονιού απαιτούνται θερμοκρασίες κάτω των μείον 12 βαθμών Κελσίου, ενώ η υγρασία δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 60%, αφού σε αντίθετη περίπτωση από τα στόμιά τους δεν έβγαινε χιόνι αλλά νερό. Το νέο σύστημα, ωστόσο, έχει και μερικές αδυναμίες. Η πρώτη αφορά στην κατανάλωση ενέργειας που φτάνει τις 500 Κw την ημέρα και ισοδυναμεί με την κατανάλωση πέντε κανονιών. Ένα επιπλέον πρόβλημα βρίσκεται στο κόστος που φτάνει τα 2 εκατ. ευρώ για κάθε μονάδα. Τρίτον, το χιόνι παράγεται σε μόνο ένα σημείο και στη συνέχεια πρέπει να μεταφέρεται για να καλύψει την υπόλοιπη πίστα. Για το Ιde΄s Αll Weather Snowmaker, πάντως, δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του ένας κατ΄ εξοχήν ειδικός, ο προπονητής της εθνικής ομάδας σκι της Νορβηγίας Βίνταρ Λόφσους. «Είναι φανταστικό. Το είδα να λειτουργεί με μια θερμοκρασία γύρω στους 12 με 13 βαθμούς Κελσίου. Είναι πραγματικά ενδιαφέρον το γεγονός ότι η παραγωγή χιονιού αποδεσμεύθηκε από τη θερμοκρασία», δήλωσε στην εφημερίδα «Corriere della Sera».

Το νεότερο και ένα από τα βαρύτερα στοιχεία του περιοδικού πίνακα «βαφτίστηκε» κοπερνίκιο προς τιμήν του μεγάλου αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου (επάνω γραβούρα). Το συγκεκριμένο στοιχείο, που φέρει πλέον τη συντομογραφία Cp, αποτελεί μια τεχνητή ουσία που δημιουργήθηκε σε εργαστήριο της Γερμανίας. Εχει 112 πρωτόνια στον πυρήνα του και είναι ένα από τα βαρύτερα γνωστά στοιχεία, πολύ βαρύτερο από τον μόλυβδο ή το ουράνιο. Είναι εξαιρετικά ασταθές και δεν μπορεί να υπάρξει στη φύση για περισσότερο από μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. Οπως δήλωσε ο επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας που ανακάλυψε το Cp στο Κέντρο Ερευνας Βαρέων Ιόντων στη Γερμανία Σίγκουρντ Χόφμαν, πρόθεση των ερευνητών ήταν να τιμήσουν έναν σπουδαίο επιστήμονα «που άλλαξε την εικόνα μας για τον κόσμο». Το νέο όνομα αναμένεται να εγκριθεί επισήμως από τη Διεθνή Ενωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Χημείας (ΙUΡΑC) περίπου σε έξι μήνες. “K”

Με την πένα στο ένα χέρι και το τηλεσκόπιο στο άλλο, ο Τhomas Harriot εστίασε τον φακό του στη Σελήνη καιμε προσοχή και ακρίβεια άρχισε να σχεδιάζει. Κάποιες ώρες αργότερα είχε φτιάξει έναν περίπλοκο χάρτη της επιφάνειας της Σελήνης, με τους κρατήρες, τα όρη και τις άδειες «θάλασσες» του πλανήτη. Η ημερομηνία που αναγράφεται στην άκρη του χάρτη είναι η 26η Ιουλίου 1609, τέσσερις μήνες προτού γίνουν γνωστές οι αστρονομικές παρατηρήσεις του Γαλιλαίου . Αντίθετα με τον Ιταλό, ο οποίος απόλαυσε δόξα και χρήμα, ο Harriot ήταν ένας σεμνός βρετανός ευγενής ο οποίος δεν θεώρησε ποτέ ότι έπρεπε να εκδοθεί η δουλειά του. Σήμερα, μετά 400 χρόνια, ο Harriot έχει αναγνωριστεί ως ο πρώτος αστρονόμος που κατέγραψε παρατηρήσεις οι οποίες έγιναν μέσα από τηλεσκόπιο. Δύο από τα σκίτσα του για τη Σελήνη, μαζί με επισημάνσεις για τον Δία, παρουσιάστηκαν χθες στο Μουσείο Επιστήμης του Λονδίνου, σε μια έκθεση που συνδυάζει την 40ή επέτειο της ιστορικής αποστολής του «Αpollo ΙΙ» και τη συμπλήρωση 400 ετών από τις καταγραφές του Harriot. ToBHMA

Πεντέμισι αιώνες μετά, ο τρούλος της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη απέκτησε ξανά τα εξαπτέρυγά του. Το ένα από τα έξι ψηφιδωτά, που απεικονίζει το πρόσωπο αγγέλου, αποκαλύφθηκε πρόσφατα κατά τη διάρκεια των εργασιών αναστήλωσης και συντήρησης του μνημείου. Είναι διαστάσεων 1,5×1 μ. και χρονολογείται στον 14ο αιώνα. Την περασμένη Παρασκευή, το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού το ανακοίνωσε και επίσημα στους δημοσιογράφους. Τα ψηφιδωτά καλύφθηκαν μαζί με τις υπόλοιπες βυζαντινές αγιογραφίες, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, σύμφωνα με το μουσουλμανικό έθιμο που απαγορεύει την αναπαράσταση ανθρώπων σε τεμένη. Οταν το 1935 ο ναός μετατράπηκε από τζαμί σε μουσείο, ο διάκοσμος ήρθε στην επιφάνεια, όχι όμως εκείνος του τρούλου. Γιατί γνώριζαν τι θα βρουν. Ο Ελβετός αρχιτέκτονας Γκάσπαρε Φοσάτι, επικεφαλής της αναστήλωσης του μνημείου από το 1847 έως το 1849, εντόπισε τα σεραφείμ. Ο Σουλτάνος όμως Αμπντουλμεσίντ διέταξε να καλυφθούν. Είναι, επομένως, η πρώτη φορά που έρχονται στο φως. Οι αναστηλωτές αφαίρεσαν το σκυρόδεμα και το ασβεστοκονίαμα για να διαπιστώσουν έκπληκτοι πόσο καλά διατηρήθηκε το βυζαντινό ψηφιδωτό. Αφαίρεσαν μάλιστα και τις σκαλωσιές και το εύρημα μπορούν να θαυμάζουν όλοι οι επισκέπτες της Αγ. Σοφίας. Τώρα, ετοιμάζονται να φέρουν στο φως και τον δεύτερο άγγελο… enet

Oλα τα στοιχεία που είχαν οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι στη διάθεσή τους έδειχναν ότι ο Παρθενώνας δεν είχε το λευκό χρώμα που βλέπουμε σήμερα, αλλά ήταν βαμμένος και μάλιστα σε πολλά και έντονα χρώματα. Ως σήμερα όμως δεν είχαν αποκαλυφθεί ευρήματα που να το αποδεικνύουν. Ομάδα ειδικών (επιστήμονες και συντηρητές) του Βρετανικού Μουσείου ανέπτυξε μια τεχνολογία με την οποία μπορούν να εντοπίζονται ίχνη χρωστικών ουσιών και ειδικότερα μια ουσία που είναι γνωστή ως «αιγυπτιακό μπλε». Πρόκειται για μια ουσία που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Ελληνες και μάλιστα η χρήση της ήταν ευρύτατη για πολλούς αιώνες, με τους ειδικούς να εκτιμούν ότι σταμάτησε περίπου το 800 μ.Χ.

Το «αιγυπτιακό μπλε» εκπέμπει υπέρυθρο φως όταν διεγείρεται από το ορατό φως. Οι ερευνητές κατασκεύασαν έναν φορητό ανιχνευτή που εκπέμπει μια ακτίνα ερυθρού φωτός πάνω στην επιφάνεια του γλυπτού, ενώ μια κάμερα ανιχνεύει το υπέρυθρο φως που εκπέμπουν τα σωματίδια του «αιγυπτιακού μπλε». Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την τεχνολογία σε ορισμένα από τα γλυπτά του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο και συγκεκριμένα σε τμήματα των αετωμάτων. Η έρευνα αποκάλυψε την παρουσία του «αιγυπτιακού μπλε» στη ζώνη της Ιριδος, πίσω από το άρμα του Ηλιου, και στον μανδύα της θεάς Διώνης. « Η ανακάλυψη προσθέτει μια νέα διάσταση στην οπτική μας γύρω από τον Παρθενώνα. Πιστεύουμε ότι ο ναός ήταν βαμμένος με πολλά χρώματα με κυριότερα το μπλε και το κόκκινο, ενώ πρέπει να υπήρχαν και πολλά σημεία που είχαν επίχρυση διακόσμηση » αναφέρει ο Ιαν Τζένκινς, στέλεχος του Βρετανικού Μουσείου.

 Αγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποκαλύφθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου από Ελληνίδα αρχαιολόγο. Τα ξένα πρακτορεία την «τσίμπησαν» αμέσως, όσο για τις εφημερίδες και τους αρχαιολόγους της Αιγύπτου υποστήριξαν πως: «Αυτή είναι μία από τις πιο σπουδαίες ανακαλύψεις που έγιναν στους κήπους του Sallalat, τα τελευταία 100 χρόνια». Η Καλλιόπη Λιμναίου – Παπακώστα ήταν κάτι παραπάνω από τυχερή. Δεκατέσσερα χρόνια ερευνά στην Αίγυπτο και τα τρία τελευταία στους κήπους του Sallalat με την άδεια βέβαια των αρχών. «Τις τελευταίες μέρες είχα αποθαρρυνθεί. Στην ανασκαφή –λέει στην «Κ»– ανάβλυζε νερό και παρότι είχαμε εντοπίσει αρχιτεκτονική κατασκευή δεν μπορούσαμε να δούμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται».

Το άγαλμα ύψους 0,80 μ. ήταν εντυπωσιακό. Το κεφάλι και ο κορμός σώζονται σε πολύ καλή κατάσταση, εκτός από μια ελαφρά απόκρουση της μύτης, λέει η διευθύντρια του Ελληνικού Ινστιτούτου Ερευνας Αλεξανδρινού Πολιτισμού που διενεργεί την ανασκαφή. Το τμήμα κάτω από τα γόνατα λείπει, το δεξί χέρι σώζεται έως πάνω από τον αγκώνα σε μήκος 0,61 μ. ενώ το αριστερό λείπει τελείως από τον ώμο. Στα άνω άκρα υπάρχουν οπές για την προσάρτηση μεταλλικών συνδέσμων. Διασώζεται μάλιστα ο σύνδεσμος στον αριστερό ώμο. Ο νεαρός γυμνός άνδρας, σε όρθια στάση, με το δεξί πόδι λυγισμένο ήταν φτιαγμένος από καθαρό μάρμαρο, εισαγόμενο από την Ελλάδα. Τι είναι αυτό που κάνει βέβαιη την αρχαιολόγο ότι αναπαριστά τον Μ. Αλέξανδρο; Η έντονη στροφή του λαιμού, η κλίση προς τα αριστερά, το ονειροπόλο βλέμμα που ατενίζει ψηλά, είναι γνωστά πράγματι χαρακτηριστικά από τα «ηρωικά» πορτρέτα του Λυσίππου. Υπάρχουν όμως δύο ακόμη σοβαρά στοιχεία. «Το άγαλμα φέρει δύο ταινίες στο κεφάλι. Η μια αποτελεί το βασιλικό έμβλημα, το διάβημα στα μαλλιά αλλά παραδόξως έχει και μια δεύτερη στο μέτωπο.

Η μελέτη έδειξε πως αυτό συναντάται σε δύο περιπτώσεις. Στον θεό Διόνυσο και τον Αλέξανδρο, ο οποίος βέβαια συνδέεται με τον θεό Διόνυσο σε σχέση με την εκστρατεία στην Ινδία και την Ασία. Ετσι την ταινία τη φορούσε μόνο ο Διόνυσος και στα πορτρέτα των βασιλέων μόνο ο Αλέξανδρος μπορούσε να την έχει γιατί είναι ο μόνος βασιλιάς που συνέδεσε την εκστρατεία στην Ασία με τη μυθολογική εκστρατεία του Διονύσου. Υπάρχουν άλλωστε ανάλογα πορτρέτα. Το ένα βρίσκεται στο Λούβρο τα άλλα είναι δύο νομίσματα. Το ένα είναι του Πτολεμαίου του Α΄ το οποίο παριστά τον Αλέξανδρο να φορά την κεφαλή ελέφαντα και ακριβώς την ίδια ταινία του Διονύσου».

Η ανασκαφέας ελπίζει σε βοήθεια και από την Ελλάδα: «Η ανασκαφή είναι πολύ μεγάλη για τις πλάτες μου και του Ινστιτούτου», λέει με αγωνία. Η αλήθεια είναι ότι η είδηση έφτασε ώς τα υπουργεία Πολιτισμού και Εξωτερικών. Απάντηση δεν της δόθηκε ακόμη.