Το «π» εκτός από το 16ο γράμμα της ελληνικής αλφάβητου, είναι το πιο γνωστό μαθηματικό σύμβολο στον κόσμο από το 2000 π.Χ. Το «π» αντιπροσωπεύει ένα μυστήριο, πώς κάτι τόσο βασικό και τόσο θεμελιώδες για τα μαθηματικά και την επιστήμη, δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Και αυτή είναι η γοητεία του!

Δύο σαΐνια στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ένας Ιάπωνας και ένας Αμερικανός, ισχυρίζονται, τώρα, ότι κατάφεραν να υπολογίσουν 5 τρισεκατομμύρια δεκαδικά ψηφία πίσω από την υποδιαστολή του «π», της περιφέρειας του κύκλου που τείνει στο άπειρο και ισούται πάντα με 3,14.

Oι δύο ερευνητές συνεργάστηκαν επικοινωνώντας με e-mail μεταξύ Ιαπωνίας και ΗΠΑ. Χρειάστηκαν τρεις μήνες για να επιτευχθεί το νέο ρεκόρ που αναμένεται να κατοχυρωθεί και το κατόρθωσαν με έναν απλό υπολογιστή ο οποίος ήταν συνδεδεμένος με 20 εξωτερικούς σκληρούς δίσκους και «έτρεχε» το λειτουργικό σύστημα Windows Server 2008R2.

Τι είναι το «π»

Σε κάθε κύκλο, το μήκος του συμβολίζεται με «Κ» και η διάμετρός του με «δ».

Εάν διαιρέσουμε το μήκος με τη διάμετρο βρίσκουμε την περιφέρεια, δηλαδή το «π».

Το μήκος του κύκλου και η διάμετρός του είναι ποσά ανάλογα, επομένως ο λόγος τους είναι πάντα ανάλογος και αριθμός είναι ο ίδιος, 3,14.

Εν τούτοις, για λόγους πρακτικής εφαρμογής και συντομίας σταματάμε στα δύο ψηφία μετά την υποδιαστολή και λέμε πως τείνει στο άπειρο.

Επιπλέον, δεν έχει καταφέρει κανείς μέχρι σήμερα να βρει ολόκληρο τον αριθμό που προκύπτει από αυτή τη διαίρεση.

Εάν κάποιος τα καταφέρει, θα εμφανιστεί αριθμός ψηφίων… άγνωστος και εντυπωσιακός!

Το ρεκόρ μέχρι σήμερα κατέχει ο Γάλλος Fabrice Bellard, ο οποίος έχει καταμετρήσει περίπου 2,7 τρισεκατομμύρια δεκαδικά ψηφία.

Συμπτώσεις

Η ημέρα εορτασμού του αριθμού «π» αποφασίστηκε από αμερικανούς να είναι η 14η Μαρτίου, επειδή αυτοί όταν γράφουν ημερομηνίες αναγράφουν πρώτα το μήνα και μετά την ημέρα (3/14) και έτσι το εμπνεύστηκαν να κάνουν το 3,14 3/14. Επιπλέον, η ημερομηνία συμπίπτει και με την ημερομηνία γέννησης του Άλμπερτ Άινσταϊν, που είναι 14/3/1879!

Εκτός από τη 14η Μαρτίου,  εξίσου διάσημη ημέρα εορτασμού του στην Ευρώπη είναι η 22α Ιουλίου, 22/7, αφού διαιρώντας το 22 με το 7 προκύπτει ο αριθμός π.

Το «π» μέσα από την ιστορία

Ο υπολογισμός του π απασχόλησε τον άνθρωπο εδώ και 4.000 χρόνια, όταν αρχικά χρησιμοποιήθηκε από τους Βαβυλώνιους και τους Αιγύπτιους, ενώ τον 3ο και 4ο αιώνα π.Χ. αρχαίοι Έλληνες μαθηματικοί και φιλόσοφοι διατύπωσαν τα δικά τους θεωρήματα για τον αριθμό.

2000 π.Χ
Οι Βαβυλώνιοι χρησιμοποιούν π=3 1/8.
Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούν π=(256/81)=3,1605

1100 π.Χ
Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν π=3.

550π.Χ
Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει πως το π=3.

434π.Χ
Ο Αναξαγόρας επιχειρεί να τετραγωνίσει τον κύκλο.

430π.Χ
Ο Αντιφών και ο Βρύσων διατυπώνουν την αρχή της εξάντλησης.

335π.Χ
Ο Δεινόστρατος προσπαθεί κατασκευαστικά να «τετραγωνίσει τον κύκλο»

3ος π.Χ αιώνας
Ο Αρχιμήδης χρησιμοποιεί ένα πολύγωνο με 96 πλευρές για να αποδείξει ότι
310/71<π<31/7. Επίσης χρησιμοποιεί έναν έλικα για να τετραγωνίσει τον κύκλο.

2ος μ.Χ αιώνας
Ο Κλαύδιος ο Πτολεμαίος χρησιμοποιούν π=3 8? 30”=377/120=3,14166…

3ος μ.Χ αιώνας
Ο Γουάνγκ Φάου χρησιμοποιεί π=157/50=3,14.

263 μ.Χ
Ο Λίου Χούι χρησιμοποιεί π=157/50=3,14.

450 μ.Χ
Ο Τσου Τσουνγκ-τσιχ καθιερώνει το 355/113.

530 μ.Χ
Ο Αριαμπάτα χρησιμοποιεί π=62,832/20.000=3,1416.

650 μ.Χ
Ο Βραχμαγκούπτα χρησιμοποιεί π=sqrt10=3,162…

1220 μ.Χ
Ο Λεονάρντο Πιζάνο Φιμπονάτσι βρίσκει ότι π=3,141818…

1593
Ο Φρανσουά Βιέτ βρίσκει πρώτος το άπειρο γινόμενο για να περιγράψει το π. Ο Αντριάν Ρομάνους υπολογίζει 15 δεκαδικά ψηφία του π.

1596
Ο Λούντολφ φαν Σόιλεν υπολογίζει 32 ψηφία του π.

1610
Ο φαν Σόιλεν επεκτείνει τον υπολογισμό στα 35 δεκαδικά ψηφία.

1621
Ο Βίλεμπροντ Σνελ τελειοποιεί την αρχιμήδεια μέθοδο.

1654
Ο Χόιγκενς αποδεικνύει την εγκυρότητα της εργασίας του Σνελ.

1655
Ο Τζον Ουόλις βρίσκει ένα άπειρο ρητό γινόμενο για το π. Ο Μπρούνγκερ το μετατρέπει σε συνεχές κλάσμα.

1663
Ο Μουραμάτου Σιγκεκίγιο υπολογίζει επτά ακριβή ψηφία στην Ιαπωνία.

1665-1666
Ο Ισαάκ Νεύτων ανακαλύπτει το λογισμό και υπολογίζει τουλάχιστον 16 δεκαδικά ψηφία του π. Δεν δημοσιεύονται μέχρι το 1737 (μετά το θάνατό του).

1671
Ο Τζέιμς Γκρέγκορι ανακαλύπτει τη σειρά του τόξου εφαπτομένης.

1674
Ο Γκότφριντ Βίλχελμ φον Λάιμπνιτς ανακαλύπτει τη σειρά τόξου εφαπτομένης για το π.

1699
Ο Ιμπραμαχ Σαρπ υπολογίζει 72 δεκαδικά ψηφία του π.

1706
Ο Τζον Μάτσιν υπολογίζει 100 ψηφία του π. Ο Ουίλιαμ Τζόουνς χρησιμοποιεί το σύμβολο π για να περιγράψει το λόγο του κύκλου.

1713
Οι Κινέζοι αυλικοί δημοσιεύουν το Σου-λι-Τσινγκ-γιουν, το οποίο περιέχει 19 ψηφία του π.

1719
Ο Τομά Φαντέ ντε Λανί υπολογίζει 127 ψηφία του π.

1722
Ο Τατέμπε Κένκο υπολογίζει 40 ψηφία στην Ιαπωνία.

1748
Ο Λέοναρντ Όιλερ δημοσιεύει το Introductio in Analysin Infinitorum που περιλαμβάνει το θεώρημα του Όιλερ και πολλές σειρές για το π και το π2.

1755
Ο Όιλερ συνάγει μια ταχέως συγκλίνουσα σειρά τόξου εφαπτομένης.

1761
Ο Γιόχαν Λάμπερτ αποδεικνύει ότι το π είναι άρρητος.

1775
Ο Όιλερ εισηγείται ότι το π είναι υπερβατικός αριθμός.

1794
Ο Γκέοργκ Βέγκα υπολογίζει 140 δεκαδικά ψηφία του π. Ο Α.Μ Λεζάντρ αποδεικνύει ότι το π και το π2 είναι άρρητοι.

1844
Ο Λ.Κ Σουλτς φον Στασνίτσκι και ο Γιόχαν Ντάζε υπολογίζουν 200 ψηφία του π σε λιγότερο από δύο μήνες.

1855
Ο Ρίχτερ υπολογίζει 500 δεκαδικά ψηφία του π.

1873
Ο Σαρλ Ερμίτ αποδεικνύει ότι το e είναι υπερβατικός αριθμός.

1873-1874
Ο Ουίλιαμ Σανκς δημοσιεύει 707 δεκαδικά ψηφία του π.

1874
Ο Τσενγκ Τσι-χουνγκ βρίσκει 100 ψηφία στην Κίνα.

1882
Ο Φέρντιναντ φον Λίντεμαν αποδεικνύει ότι το π είναι υπερβατικός αριθμός.

1945
Ο Ντ. Φ. Φέργκιουσον βρίσκει λάθος στους υπολογισμούς του Σανκς από το 527ο ψηφίο και μετά.

1947
Ο Φέργκιουσον υπολογίζει 808 ψηφία, χρησιμοποιώντας έναν επιτραπέζιο υπολογιστή, επίτευγμα που του πήρε περίπου ένα χρόνο.

1949
Ο ΕΝΙΑC υπολογίζει 2.037 δεκαδικά ψηφία σε εβδομήντα ώρες.

1955
Ο NORC υπολογίζει 3.089 δεκαδικά ψηφία σε δεκατρία λεπτά.

1959
Ο IBM 704 (Παρίσι) υπολογίζει 16.167 δεκαδικά ψηφία.

1961
Ο Ντάνιελ Σανκς και ο Τζον Ρεντς χρησιμοποιούν IBM 7090 (Νέα Υόρκη) για τον υπολογισμό 100.200 δεκαδικών ψηφίψν σε 8,72 ώρες.

1966
Ο IBM 7030 (Παρίσι) υπολογίζει 250.000 δεκαδικά ψηφία.

1967
Ο CDC 6600 (Παρίσι) υπολογίζει 500.000 δεκαδικά ψηφία.

1973
Ο Ζαν Γκιγιού και ο Μ. Μπουγιέ χρησιμοποιούν ένα CDC 7600 (Παρίσι) για τον υπολογισμό ενός εκατομμυρίου δεκαδικών ψηφίων σε 23,3 ώρες.

1983
Ο Γ. Ταμούρα και ο Γ. Κάναντα χρησιμοποιούν ένα HITAC M-280H για τον υπολογισμό 16 εκατομμυρίων δεκαδικών ψηφίων σε λιγότερο από 30 ώρες.

1988
Ο Κάναντα υπολογίζει 201.326.000 ψηφία με ένα Hitachi S-820 σε έξι ώρες.

1989
Οι αδελφοί Τσουντνόφσκι υπολογίζουν 480 εκατομμύρια ψηφία. Ο Κάναντα υπολογίζει 536 εκατομμύρια ψηφία. Οι αδελφοί Τσουντνόφσκι υπολογίζουν ένα δισεκατομμύριο ψηφία.

1995
Ο Κάναντα υπολογίζει 6 δισεκατομμύρια ψηφία.

1996
Οι αδελφοί Τσουντνόφσκι υπολογίζουν πάνω από 8 δισεκατομμύρια ψηφία.

1997
Ο Κάναντα και ο Τακαχάστ υπολόγισαν 51,5 δισεκατομμύρια (3?234) ψηφία με ένα Hitachi SR2201 σε λίγο περοσσότερο από 29 ώρες.

Τα ΝΕΑ

τα μαθηματικά στην αρχαία Κίνα μέχρι το 500 μ.Χ. του Χ. Τζελέπη

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η εξίσωσή τους θα βοηθήσει στον καλύτερο σχεδιασμό των μελλοντικών ποδηλάτων, διευκολύνοντας τους κατασκευαστές να προσαρμόσουν τα σχέδια τους έτσι ώστε τα ποδήλατά τους να είναι πιο σταθερά

Όταν τα παιδιά διδάσκονται στο σχολείο μαθηματικά, μπορούν να προσεγγίσουν την ομορφιά τους μόνο με αφηρημένο και θεωρητικό τρόπο. Σίγουρα όχι με χρώμα και εικόνες. 

Η έκθεση «Ιmaginary» έρχεται να ανατρέψει αυτόν τον κανόνα, δίνοντας σε όλους μας τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε εικόνες τέχνης με ένα ανέλπιστο εργαλείο: την αλγεβρική γεωμετρία

Oταν οι αδαείς περί τα μαθηματικά ακούνε κάποιον να λέει πόσο όμορφη είναι μια εξίσωση, συνήθως τον κοιτάζουν με δυσπιστία. Τώρα ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουν. Σε αυτό θα τους βοηθήσει η έκθεση «Ιmaginary». Δίνοντας μορφή και χρώμα στους αφηρημένους αλγεβρικούς τύπους η πρωτότυπη πρωτοβουλία του γερμανικού μαθηματικού ινστιτούτου Μathematische Forschungsinstitut Οberwolfach φιλοδοξεί να κάνει ακόμη και όσους μισούν τα μαθηματικά να τα αγαπήσουν. Ή τουλάχιστον- και αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό- να τα κατανοήσουν.

Λεμόνια και καρδιές 

Η εξίσωση x2+z2=y3 (1-y)3 είναι ένα πράσινο λεμόνι, η (x2+9/4y +z21)3-x z3=0- μια ενδιαφέρουσα για τους μαθηματικούς «κορυφή» ή «παραδοξότητα»- είναι μια κατακόκκινη ζουμερή καρδιά. Πώς κάτι τόσο «στεγνό» όσο ένας μαθηματικός τύπος μπορεί να μετατραπεί σε έργο τέχνης; «Η όλη ιδέα ξεκίνησε από το γεγονός ότι τα μαθηματικά είναι πολύ αφηρημένα,κάτι το οποίο πραγματικά συμβαίνει μέσα στο μυαλό μας και απέχει πολύ από τον πραγματικό κόσμο» λέει μιλώντας στο «Βήμα» ο Αντρέας Ματ, διδάκτωρ μαθηματικός και συντονιστής της έκθεσης. «Θελήσαμε να τα κάνουμε πιο “χειροπιαστά” για το ευρύ κοινό και διαλέξαμε αυτή την κάπως διαφορετική προσέγγιση, την καλλιτεχνική οπτικοποίησή τους». 

Συνεχίστε να διαβάζετε »

Επαναληπτικά θέματα της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας      2010_gl_1-12.pdf      2010_gl_13-24.pdf        2010_gl_25-36.pdf         καλό διάβασμα

Nature by Numbers from Cristóbal Vila on Vimeo.

παραδείγματα εφαρμογής των μαθηματικών σχέσεων στη φύση, όπως είναι η ακολουθία Fibonacci, η χρυσή αναλογία και η τριγωνοποίηση Delaunay.

Σήμερα, ώρα 7 μ.μ., στη σειρά των εκδηλώσεων Μegaron-Ρlus είναι προγραμματισμένη η ομιλία του Μάρκους ντι Σότοϊ, ενός Αγγλου με πολλά ταλέντα, όχι μόνο στα μαθηματικά αλλά και στη μουσική, στο θέατρο, ακόμη και στο ποδόσφαιρο. Το πάθος του για τους πρώτους αριθμούς, τη συμμετρία και την εκλαΐκευση της επιστήμης μοιράστηκε μαζί μας ο σημαντικός αυτός μαθηματικός

Αν ρωτήσεις τον κ. Ντι Σότοϊ, έναν από τους γνωστότερους μαθηματικούς της Αγγλίας, για τον Μπέκαμ ή την Αρσεναλ, δεν θα θυμώσει ούτε θα σνομπάρει. Εχει πολλά να σου πει και μιλάει πρόθυμα γι΄ αυτά. Επίσης, μπορείς να ανοίξεις μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του για τον Θεό. Μην αρχίσεις μόνο να τον ρωτάς τι χρειάζεται η επιστήμη στους ανθρώπους, όπως έκανε κάποιος παρουσιαστής σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα και τον έκανε κυριολεκτικά… βαπόρι. «Υπάρχει μια όρεξη μεγάλη εκεί έξω στο κοινό για επιστήμη, ο κόσμος θέλει να βγει από τα συνηθισμένα που του δίνουν τα τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά προγράμματα, θέλει να του κινήσεις το ενδιαφέρον. Πρέπει και η επιστημονική κοινότητα να παρακινηθεί για να εξηγήσει στην κοινωνία τι είναι το σημαντικό με την επιστήμη» δηλώνει μετά την τρομερή επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς που επιμελήθηκε σχετικά με την ιστορία των μαθηματικών. Και προς αυτή την κατεύθυνση έχει κάνει μεγάλες προσπάθειες όχι μόνο με τις αρκετά θεαματικές ομιλίες του αλλά και με την ομάδα φοιτητών που έχει δημιουργήσει και ονομάσει Μarcus Μathemagicians, μαθητές του και στην επιστήμη αλλά και στο να κάνουν τα παιδιά να τους παρακολουθούν με ανοικτό το στόμα όταν τους παρουσιάζουν τα μαθηματικά σαν να είναι το πιο ωραίο παιχνίδι. Οι παραστάσεις των Μathemagicians στα σχολεία είναι δωρεάν και αυτός που προσκαλεί έχει να πληρώσει μόνο για τα ναύλα και το φαγητό.  Συνεχίστε να διαβάζετε »

http://www.walter-fendt.de/ph14gr/                                 

 Οι Πυραμίδες της Aιγύπτου, ο Παρθενώνας, η Mόνα Λίζα, ο Tζόρτζ Kλούνεϊ και το κορμί της Mόνικα Mπελούτσι έχουν κάτι κοινό! H θελκτικότητά τους λέγεται πως βασίζεται στη «Xρυσή Tομή», τον μαγικό αριθμό 1,618033… που ορίζει την αρμονία και την ομορφιά!

Σε τι συνίσταται όμως η ιδιαιτερότητα και παράλληλα η μαγεία αυτού του αριθμού που απεικονίζεται παγκοσμίως και με το γράμμα φ (προς τιμήν του αρχαίου γλύπτη Φειδία) και έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα όσο κανένας άλλος αριθμός στην ιστορία των Μαθηματικών;

O Λεονάρντο ντα Bίντσι ζωγράφισε τη Mόνα Λίζα ώστε να χωράει σε ένα τέλειο ορθογώνιο

Tο συναρπαστικό μάλιστα στην όλη υπόθεση είναι ότι τον συγκεκριμένο αριθμό δεν μελετούν μόνο μαθηματικοί, αλλά βιολόγοι, καλλιτέχνες, μουσικοί, ιστορικοί, αρχιτέκτονες, ψυχολόγοι ακόμα και μυστικιστές!

«Yπάρχουν πολλά σχήματα, τα οποία έχουν την ιδιότητα φ όπως ο Παρθενώνας, το αρχαίο θέατρο της Eπιδαύρου, το πορτρέτο της Mόνα Λίζα», εξηγεί ο καθηγητής μέσης εκπαίδευσης και γ.γ. της Eλληνικής Mαθηματικής Eταιρείας, Iωάννης Tυρλής. «Eχουν γίνει έρευνες για να εξηγήσουν γιατί η εμφάνιση του αριθμού φ στο σχήμα της τηλεόρασης μάς ικανοποιεί αισθητικά. Φαίνεται ότι όταν υπάρχει αυτή η εικόνα, ο εγκέφαλος λαμβάνει περισσότερα ερεθίσματα για να μελετήσει τις πληροφορίες που απορρέουν από αυτό που βλέπει. Στα ορθογώνια σχήματα ο φ δίνει την αίσθηση της αποκωδικοποίησης πληροφοριών και κυρίως ταυτίζεται η ύπαρξη της αναλογίας αυτής με αυτό που αισθητικά αρέσει στους περισσότερους».

Πράγματι, η πρόσοψη του Παρθενώνα αποτελεί κορυφαίο παράδειγμα εφαρμογής του φ, όπως και οι πυραμίδες της Aιγύπτου που ακολουθούν τη δομή ενός ισοσκελούς τριγώνου. Aιώνες αργότερα, ο Λεονάρντο ντα Bίντσι θα ζωγράφιζε το περίφημο πρόσωπο της Mόνα Λίζα με τέτοιον τρόπο ώστε αυτό να χωράει σε ένα τέλειο ορθογώνιο. Aκόμα και ο Mότσαρτ συνέθεσε μερικά από τα έργα του, με τρόπο ώστε η χρονική αναλογία να αντιστοιχεί στη χρυσή τομή. Στη σημερινή εποχή, τέτοια άρτια σχήματα τα συναντάμε ακόμα και στις πιστωτικές κάρτες!

Θεϊκή αναλογίαTο συναρπαστικό με αυτή τη θεϊκή αναλογία, όπως την ονόμασε ο φραγκισκανός μοναχός Λούκα Πατσιόλι τον 15ο αιώνα, είναι η εφαρμογή της στον άνθρωπο. «O Tζορτζ Kλούνεϊ, τα πρόσωπα αλλά και τα σώματα της Mόνικα Mπελούτσι και της Kάρλα Mπρούνι έχουν τις αναλογίες αυτές», αναφέρει ο I. Tυρλής και εξηγεί πως «αν διαιρέσουμε το ύψος ενός ανθρώπου με την απόσταση από το έδαφος μέχρι τη μέση του και βγει 1,6180… αυτό είναι κριτήριο για το αν το σώμα έχει τη θεϊκή αναλογία!». Συνεχίστε να διαβάζετε »

Με σχεδόν 2,7 τρισεκατομμύρια ψηφία. (η φράση απομνημόνευσης των πρώτων ψηφίων του στο τέλος…)

Ένας επιστήμονας της πληροφορικής έσπασε το ρεκόρ υπολογισμού των ψηφίων μιας διάσημης μαθηματικής σταθεράς, του αριθμού «π», υπολογίζοντας σχεδόν 2,7 τρισεκατομμύρια ψηφία που ακολουθούν μετά το 3,14, κάπου 123 δισεκατομμύρια περισσότερα ψηφία σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ.

Ο Φαμπρίς Μπελάρντ, σύμφωνα με το BBC, χρησιμοποίησε έναν απλό επιτραπέζιο υπολογιστή για να κάνει το νέο υπολογισμό, που του πήρε 131 μέρες συνολικά. Ο νέος αριθμός-ρεκόρ του «π» χρειάζεται πάνω από ένα terabyte για να αποθηκευτεί σε σκληρό δίσκο.

Τα προηγούμενα ψηφία-ρεκόρ του «π» είχαν βρεθεί με τη βοήθεια τεράστιων υπερ-υπολογιστών, όμως ο Μπελάρντ υποστηρίζει ότι η δική του μέθοδος υπολογισμού είναι 20 φορές πιο αποτελεσματική.

Το προηγούμενο ρεκόρ με περίπου 2,6 τρισ. ψηφία κατείχε, από τον Αύγουστο του 2009, ο Νταϊσούκε Τακαχάσι του πανεπιστημίου Τσουκούμπα της Ιαπωνίας και του είχε πάρει 29 ώρες, αλλά με την υποστήριξη ενός σούπερ-κομπιούτερ 2.000 φορές πιο γρήγορου και χιλιάδες φορές πιο ακριβού από τον κοινό υπολογιστή που χρησιμοποίησε ο Μπελάρντ.

Εκτιμάται ότι αν χρειάζεται περίπου ένα δευτερόλεπτο για να εκφωνηθεί ένας αριθμός, η πλήρης απαρίθμηση φωναχτά όλων των ψηφίων του «π» θα απαιτούσε πάνω από 49.000 χρόνια!

Ο Μπελάρντ δήλωσε ότι διάβασε το πρώτο του βιβλίο του για τον αριθμό «π» όταν ήταν 14 ετών και έκτοτε παρακολουθούσε ανελλιπώς τις προσπάθειες υπολογισμού όλο και περισσότερων ψηφίων του. Όπως είπε, τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η πρακτική πλευρά του ζητήματος, καθώς ορισμένοι από τους αλγόριθμους που απαιτούνται για τον υπολογισμό του «π», είναι χρήσιμοι για άλλα πράγματα στους υπολογιστές.

Όπως ανέφερε, σχεδιάζει να δημοσιοποιήσει μια έκδοση του προγράμματος που χρησιμοποίησε για τον υπολογισμό του «π», ενώ δεν απέκλεισε να επιμείνει για την ανακάλυψη και άλλων ψηφίων στο μέλλον.

Όπως δήλωσε ο Άιβαρς Πίτερσον, διευθυντής της Μαθηματικής Ένωσης της Αμερικής, το νέο αποτέλεσμα αποτελεί τον τελευταίο κρίκο σε μια μακρά αλυσίδα προσπαθειών να διευρυνθεί το μήκος των γνωστών ψηφίων του «π» . Μεταξύ άλλων, ο Νεύτων είχε περάσει αρκετό χρόνο προσπαθώντας να βρει και άλλα ψηφία.

Στην εποχή μας, πέρα από το γόητρο, τη διασκέδαση και την καθαρή περιέργεια, η αναζήτηση του «π» έχει χρησιμοποιηθεί ως «όχημα» για τον έλεγχο αλγορίθμων και υπολογιστών.

Συνεχίστε να διαβάζετε »

Mετά από ένα αναπάντεχο μπέστ-σέλερ με θέμα ένα άλυτο μαθηματικό έγκλημα, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης επιστρέφει με ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στην Αρχαία Αίγυπτο. Το θέμα; Το πρώτο ενυπόγραφο έντυπο μαθηματικών στην ιστορία.

 Στην εποχή του εκχυδαϊσμού της πολιτικής και της κυριαρχίας του ψευδούς μηνύματος, ένας λόγος, ο οποίος δεν θεωρείται έγκυρος παρά μονάχα εάν υπάρχει μια απόδειξη την οποία κανείς δεν αμφισβητεί, ασκεί μια γοητεία ακόμα και σε ανθρώπους που θα σου πούνε «εγώ με τα μαθηματικά δεν έχω καμία σχέση».

Ο Τεύκρος Μιχαηλίδης δίδασκε μαθηματικά σε σχολείο, αφηγούνταν ιστορίες μεγάλων μαθηματικών κι έγραφε σχολικά βιβλία. Ούτε ο ίδιος όμως δεν φανταζόταν ότι μια μαθηματική «φάρσα», που του τριβέλιζε το μυαλό απ’ όταν ήταν έφηβος, θα γινόταν το πρώτο του μυθιστόρημα. Πόσο μάλλον μπεστ-σέλερ. Τα Πυθαγόρεια Εγκλήματα, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που διηγείται την ιστορία δυο φίλων μαθηματικών στις αρχές του αιώνα με αφορμή ένα έγκλημα, σημείωσε αναπάντεχη επιτυχία, πουλώντας 30.000 αντίτυπα και μεταφράστηκε σε τρεις γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά). Στο νέο του μυθιστόρημα, Αχμές, ο γιος του φεγγαριού που κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα, ο Μιχαηλίδης έχει προσπαθήσει να ζωντανέψει τη ζωή του συγγραφέα του παπύρου του Αχμές, του πρώτου ενυπόγραφου εντύπου μαθηματικών στην ιστορία που ανακαλύφθηκε το 1850 στην Αίγυπτο.

Από την Ευρώπη των αρχών του 20^ου αιώνα στο καινούργιο σας βιβλίο βρεθήκατε στην Αρχαία Aίγυπτο και τον πάπυρο του Αχμές.

Συνεχίστε να διαβάζετε »

Για την επιστημονική εμβέλεια και την πνευματική ευρύτητα του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή έχουν γραφτεί αρκετά και μάλιστα από επιστήμονες που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στην ανάδειξη ενός επιστήμονα παγκοσμίου κύρους.

Ωστόσο, η ζωή και το έργο του μεγάλου Έλληνα μαθηματικού ευτύχησε πρόσφατα να αποκτήσει «στέγη» σ’ έναν μουσειακό χώρο στην Κομοτηνή και να γίνει ευρύτερα γνωστός στο ελληνικό κοινό. Συνεχίστε να διαβάζετε »

ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΓΛΥΠΤΗΣ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ, ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ, ΑΝΑΤΟΜΟΣ, ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΣ, ΖΩΟΛΟΓΟΣ, ΦΥΣΙΚΟΣ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ, ΓΕΩΓΡΑΦΟΣ, ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΣ, ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ.

Ο ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ ΗΤΑΝ «ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΣΧΟΛΗΣ». Η ΛΕΞΗ ΜΕΓΑΛΟΦΥΪΑ ΤΟΥ ΠΕΦΤΕΙ ΛΙΓΟ ΣΤΕΝΗ

«Όσο για το κατά πόσον εγώ διαθέτω όλα αυτά τα προσόντα, αυτό θα το κρίνουν τα εκατόν είκοσι βιβλία που έχω γράψει: ναι ή όχι. Το μόνο εμπόδιο που συνάντησα σε αυτά δεν ήταν ούτε η φιλαργυρία ούτε η αμέλεια, αλλά μόνο η έλλειψη χρόνου. Αντίο». Τάδε έφη Λεονάρντο ντα Βίντσι στα σημειωματάριά του. Άλογο κούρσας. Σαρωτική προσωπικότητα. Τρομοκρατικά ευφυής. Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι έζησε στον Μεσαίωνα και ασχολήθηκε επιτυχώς με τα πάντα. Θεωρητικός στοχασμός και πρακτική εφαρμογή, επιστήμη και τέχνη.

Συνεχίστε να διαβάζετε »

 top 10 – λίστες καλύπτοντας πληθώρα θεμάτων από πολιτική μέχρι μουσική και χιούμορ www.time.com