Τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου και ώρα 13:20 θα γίνει η επίδοση Ελέγχων Προόδου των μαθητών/τριών με τη βαθμολογία του Α΄Τριμήνου, από τον κάθε εκπαιδευτικό στην αίθουσα διδασκαλίας του.
Οι εκπαιδευτικοί των Α΄και Β΄τάξεων θα ενημερώσουν προφορικά για την πρόοδο και τη συμπεριφορά των μαθητών/τριών.
Οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων θα βρίσκονται στο γραφείο του Συλλόγου Διδασκόντων.
Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, του προγράμματος Νοιάζομαι και δρω και της ευαισθητοποίησης των μαθητών για τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ1 τάξης παρουσίασαν στους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες τους της Γ2 Τάξης με θεατρικό δρώμενο το παραμύθι του Σελ Σιλβερστάιν “Το δένδρο που έδινε”. Ένα παραμύθι με δυνατά μηνύματα, όπως την αγάπη, τη φιλία, τον εγωισμό, την προσφορά, τη γενναιοδωρία, την πλεονεξία, την ανικανοποίηση και τη διαρκή απαίτηση για περισσότερα, για τη χρήση των φυσικών πόρων από τον άνθρωπο, για τον κύκλο της ζωής και τον θάνατο.
Μια φορά ήταν μια μηλιά …και αγαπούσε ένα αγοράκι. Κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε τον βασιλιά του δάσους.
Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.
Παίζανε και κρυφτό..κι όταν το αγόρι κουραζότανε, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της. Το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά… πάρα πολύ κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα πέρασαν τα χρόνια και το αγόρι μεγάλωσε. Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.
Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά κι η μηλιά είπε: «Έλα αγόρι , έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να παίζεις στον ίσκιο μου από κάτω και να ‘σαι ευτυχισμένο»
«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω ν΄αγοράσω πράγματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;»
«Λυπάμαι» είπε η μηλιά, «μα εγώ δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Έτσι θα ‘χεις λεφτά και θα είσαι ευτυχισμένο.»
Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί… και η μηλιά ήταν λυπημένη.
Ώσπου το αγόρι μια μέρα ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε από τη χαρά της κι είπε: «¨Έλα αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο.».
«Δεν έχω πια χρόνο να σκαρφαλώνω», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να δίνει ζεστασιά», είπε. «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;» «Εγώ δεν έχω σπίτι» είπε η μηλιά.
«Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα είσαι ευτυχισμένο» Κι έτσι το αγόρι έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί.. Και όταν γύρισε η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά –δεν μπορούσε.
«Έλα, αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις».
«Είμαι πια πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω» είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;»
«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μια βάρκα», είπε η μηλιά. « ‘Ετσι, θα μπορέσεις να φύγεις μακριά..και να ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι έκοψε τον κορμό της έφτιαξε μια βάρκα κι έφυγε μακριά. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη…μα όχι πραγματικά. ΚΙ ύστερα από πολύ καιρό το αγόρι ξαναγύρισε.
«Λυπάμαι αγόρι», είπε η μηλιά, «μα δεν μου απόμεινε τίποτα πια να σου δώσω..Δεν έχω μήλα». «Τα δόντια μου δεν είναι πια για μήλα», είπε το αγόρι. «Δεν έχω κορμό», είπε η μηλιά. «Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις…»
¨Είμαι πολύ κουρασμένος πια για να σκαρφαλώνω¨, είπε το αγόρι. «Λυπάμαι», αναστέναξε η μηλιά. «Μακάρι να μπορούσα να σου δώσω κάτι..μα δεν μου απόμεινε τίποτα πια. Δεν είμαι παρά ένα γέρικο κούτσουρο. Λυπάμαι…»
«Δε θέλω και πολλά τώρα πια», είπε το αγόρι, «μονάχα ένα ήσυχο μέρος να κάτσω και να ξαποστάσω. Είμαι πολύ κουρασμένος».
«Τότε», είπε η μηλιά, κι ίσιωσε τον κορμό της, «τότε, ένα γέρικο κούτσουρο είναι ό,τι πρέπει να κάτσεις και να ξαποστάσεις. Έλα, αγόρι. Κάτσε και ξεκουράσου».
Και το αγόρι έκατσε και ξεκουράστηκε. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη».
Τα παιδιά ήταν υπέροχα. Τα απολαύσαμε πραγματικά. Στη συνέχεια έγινε επεξεργασία των μηνυμάτων που δίνει το παραμύθι και συζήτηση με τα παιδιά και των δύο τμημάτων. Ακολούθησε ομαδική δραστηριότητα απεικόνισης του δέντρου που δίνει. Η συζήτηση συνεχίστηκε στην τάξη με έμφαση στα συναισθήματα που βιώνει αυτός που δίνει, αλλά και στον άνθρωπο που ζητάει όλο και περισσότερα από τη φύση και στην ανάγκη μείωσης της χρήσης των πόρων με στόχο τη βιώσιμη κατανάλωση και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Υπεύθυνη εκπαιδευτικός για τη δράση: Παπαμιχαήλ Στεφανία ΠΕ91.01
Συνεργάστηκαν οι εκπαιδευτικοί: Αερανοπούλου Ευδοξία ΠΕ08, Βικοπούλου Κωνσταντίνα ΠΕ70, Δερβίση Δήμητρα ΠΕ71
Η μίμηση, η υποκριτική λειτουργία, η αφήγηση, η μουσική, ο χορός το τραγούδι, η κίνηση διαθέτουν κώδικες πλούσιους για να πάρει μορφή η όποια φαντασία και το όποιο όραμα μέσα στην τάξη. Παίζοντας, δρώντας, δημιουργώντας, βιώνοντας, μαθαίνουμε σε ένα κλίμα κεφιού, συνεργασίας και επικοινωνίας.
Η συγκεκριμένη δράση ευαισθητοποίησε με ευχάριστο τρόπο τα παιδιά και αποτέλεσε σημείο προβληματισμού και σκέψης για τη δική τους στάση ως καταναλωτές και καταναλώτριες, για την αλόγιστη κατανάλωση ενέργειας και πόρων και τους κινητοποίησε να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία εξοικονόμησης ενέργειας και ανακύκλωσης τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι.
Σαρρούδη Ιωάννα
Την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου επισκεφτήκαμε το Εκκλησιαστικό ίδρυμα «ΕΣΤΙΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ –ΣΤΕΓΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΑΤΟΜΩΝ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ Μ.Κ. ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΕΩΣ» σκοπός του οποίου είναι η παροχή φροντίδας και θαλπωρής σε υπερήλικες συνανθρώπους μας. Εκεί μας υποδέχτηκε ο πατέρας Γεώργιος ο οποίος μας μίλησε για τη λειτουργία του ιδρύματος και μας ξενάγησε στους χώρους του. Εντυπωσιαστήκαμε από την καθαριότητα και τη διακόσμηση των χώρων και από τα χαμόγελα του προσωπικού.
Στη συνέχεια, τα παιδιά πρόσφεραν στους ηλικιωμένους κάρτες που έφτιαξαν τα ίδια και μετά έψαλαν τα κάλαντα και γύρισαν τον χρόνο πίσω τραγουδώντας τραγούδια εποχής. Ας μην ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν ζήσει μια ζωή γεμάτη συγκινήσεις, λύπες και χαρές τις οποίες κρατούν στο μυαλό τους ως αναμνήσεις.
Οι νότες πλημμύρισαν τους διαδρόμους του ιδρύματος συμπαρασύροντας στο κέφι όχι μόνο τους ηλικιωμένους, αλλά και το προσωπικό του ιδρύματος που δίνει τον καλύτερό του εαυτό για να βελτιώσει την ποιότητα ζωής τους.
Όπως μας είπε ο πατέρας Γεώργιος στο γηροκομείο διαμένουν άτομα τα οποία αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας και έχουν ανάγκη συνεχούς επίβλεψης.
Να τονίσουμε ότι οι μαθητές και οι μαθήτριές μας έδειξαν ιδιαίτερη προθυμία να μάθουν τα τραγούδια τα οποία επιμελήθηκαν η μουσικός του σχολείου μας κα Αναστασία Ρουβολή και ο εκπαιδευτικός της Στ τάξης κος Καραγεώργος Δημήτριος.
Ας έχουμε κατά νου ότι για αρκετά άτομα της τρίτης ηλικίας οι εορταστικές περίοδοι προκαλούν έντονα συναισθήματα απομόνωσης και μοναξιάς, κυρίως, για όσους ζουν μόνοι και δεν έχουν υποστηρικτικό περιβάλλον ή βρίσκονται σε οίκο ευγηρίας.
Ας μείνουμε κοντά στα άτομα της τρίτης ηλικίας ιδιαίτερα αυτή την περίοδο.
Ευχαριστούμε τον πατέρα Γεώργιο για την υποδοχή που μας έκανε και την ευκαιρία που μας έδωσε να προσφέρουμε κάτι και εμείς στους συνανθρώπους μας.
Στην Ελλάδα οι ηλικιωμένοι που αντιμετωπίζουν κοινωνικά ή άλλα προβλήματα μπορούν να απευθύνονται στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή SOS1065
Η σχολική μας μονάδα σήμερα Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2019 θα είναι κλειστή λόγω προγραμματισμένης διακοπής ρεύματος για λόγους συντήρησης του δικτύου.
Συγχαρητήρια στη μαθήτρια της Στ τάξης, Μπαντή Μαρία που διακρίθηκε με έπαινο στον Μαθητικό Διαγωνισμό “Μικρός Ευκλείδης” που διοργανώνεται από την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία.
Συγχαρητήρια στη μαθήτρια της Στ΄τάξης, Μπίτη Σταυρούλα που διακρίθηκε με έπαινο στον 7ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Φυσικών Δημοτικού.
Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας ατόμων με αναπηρία σκεφτήκαμε να εξοικειώσουμε τους μαθητές μας με την οπτική αναπηρία. Φέραμε τα παιδιά σε επαφή με κείμενα της παιδικής λογοτεχνίας που εστιάζουν στη διαφορετικότητα και την αναπηρία. Διαβάσαμε το βιβλίο «Μια μαγική νύχτα» της Σταματοπούλου Ιωάννας . Προσεγγίσαμε έτσι την έννοια της αναπηρίας ενημερωθήκαμε για τις ιδιαιτερότητες των ατόμων αυτών, καταλάβαμε γιατί νιώθουν αμήχανοι οι άνθρωποι απέναντί τους και ευαισθητοποιηθήκαμε σε ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα με χαριτωμένο τρόπο.
Οι μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων διάβασαν «Το παραμύθι της μουσικής» της Βασιλικής Νευροκοπλή. Μια φορά κι έναν καιρό στη Μαρώνεια της Θράκης γεννιέται η Θεοδώρα, ένα κορίτσι διαφορετικό από τα άλλα. Η διαφορετικότητα της ξεκινά από το γεγονός ότι είναι τυφλή. Αυτό την κάνει να αισθάνεται τον κόσμο με τρόπο μοναδικό μέσα από τις άλλες της αισθήσεις και, κυρίως, από την ακοή. Δημιουργήθηκε κλίμα προβληματισμού στην τάξη, ακολούθησε συζήτηση και ζωγραφική.
Επειδή η επαφή με άτομα με αναπηρία είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος προκειμένου να μειωθούν οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα και να δημιουργηθούν θετικές στάσεις απέναντι στην αναπηρία, προσκαλέσαμε στο σχολείο μας τον Έλληνα Ολυμπιονίκη αθλητή του Τζούντο, Θεόκλητο Παπαχρήστο, και τον προπονητή του, Κωνσταντίν Ατανάσοβ-Σκούτα. Έτσι, δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές μας να έρθουν σε επαφή και να αλληλεπιδράσουν με άτομο που βιώνει το ίδιο στην καθημερινότητά του την τύφλωση.
Έγινε παρουσίαση του αθλήματος του τζούντο (σημαίνει: ευγενής δρόμος), της ιστορίας του και των τεχνικών του και ο προπονητής τόνισε ότι στο άθλημα αυτό δε γίνονται διαχωρισμός των αθλητών σε ΑμεΑ και μη, όπως συμβαίνει στα άλλα αθλήματα. Ο κος Θεόκλητος Παπαχρήστος μίλησε με απέραντη αγάπη και ενσυναίσθηση στα παιδιά και τροφοδότησε την ψυχή τους με αισιόδοξα μηνύματα, ωθώντας τα να ανακαλύψουν και να επανεκτιμήσουν τη σημαντικότητα του σεβασμού του προσώπου και της αλληλεγγύης.
Στη ζωή πρέπει πάντα να προσπαθούμε
Να μη μας νοιάζει η εθνικότητά του, το χρώμα του, το ύψος του…
Να είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε αυτόν που είναι δίπλα μας
Να δίνουμε χέρι βοήθειας σε όποιον το έχει ανάγκη
Να μην μένουμε στα λόγια, να κάνουμε έργα ανθρωπιάς
Όλοι οι άνθρωποι έχουν αξία και ομορφιά
Να αγαπούμε τον συνάνθρωπό μας όπως αγαπούμε τον εαυτό μας
Να μας αγαπήσουν και οι άλλοι
να κάνουμε τζούντο να αθληθούμε δηλαδή και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Στο τέλος έγινε ελεύθερη συζήτηση όπου οι μαθητές μπόρεσαν να εκφράσουν τις απορίες τους, τους προβληματισμούς, τις σκέψεις τους σχετικά με την αναπηρία της όρασης.
Ο κος Θεόκλητος Παπαχρήστος μάς ενέπνευσε όχι μόνο με το βιογραφικό του αλλά και με την ομιλία του όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς , μας έδωσε λόγο να προσπαθήσουμε, να αγωνιζόμαστε, να βάζουμε τα δυνατά μας.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ τάξης χωρισμένοι σε ζευγάρια, σε βλέποντες και μη, χόρεψαν ένα ταγκό το οποίο αφιέρωσαν στους προσκεκλημένους. Τον χορό επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής Ξενιδάκη Δωροθέα. Έτσι, τα παιδιά και εμείς κατανοήσαμε ότι και τα άτομα με αναπηρία μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά .
Πολλές φορές μάλιστα τόνισε ο κος Κλήμης τα άτομα αυτά καταφέρνουν ακόμη περισσότερα πράγματα γιατί έχουν ισχυρή θέληση.
Στη συνέχεια ακολούθησαν παιχνίδια γνωριμίας και εξοικείωσης με την αναπηρία της όρασης, αρκετές βιωματικές ομαδικές δραστηριότητες οι οποίες αναπτύσσουν σχέσεις εμπιστοσύνης και εξελίσσουν τις επικοινωνιακές δεξιότητες των μαθητών, καθώς οι ίδιοι αναλαμβάνουν να καθοδηγήσουν να περιγράψουν, αλλά και να εμπιστευτούν τους συμμαθητές τους.
Ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε τους γύρω μας και να άρουμε τα στερεότυπά μας είναι να μπούμε στη θέση τους και να αντιληφθούμε βιωματικά την τυφλότητα.
Σκοπός της δράσης η ευαισθητοποίηση των μαθητών, η πρόληψη του κοινωνικού αποκλεισμού και η άμβλυνση των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων σε σχέση με την αναπηρία.
Συμμετείχε όλη η σχολική κοινότητα, μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικοί.
Σαρρούδη Ιωάννα
Μπορώ να προσφέρω ό, τι κι εσύ
φτάνει να μου δώσεις τα εφόδια και την ευκαιρία…
ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ
Άρθρο 8
Ευαισθητοποίηση
α )Να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία, περιλαμβανομένων στο οικογενειακό επίπεδο, αναφορικά με τα άτομα με αναπηρίες και να ενισχύσουν τον σεβασμό για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των ατόμων με αναπηρίες.
β) Να καταπολεμήσουν στερεότυπα, προκαταλήψεις και επιβλαβείς πρακτικές σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες, περιλαμβανομένων εκείνων που βασίζονται στο φύλο και ηλικία, σε όλους τους τομείς της ζωής.
γ) Να προάγουν ευαισθητοποίηση για τις δυνατότητες και συνεισφορές των ατόμων με αναπηρίες.
(α)Έναρξη και διατήρηση αποτελεσματικών εκστρατειών δημόσιας ευαισθητοποίησης σχεδιασμένες για:
(i) Να ενσταλάξουν αποδοχή των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες
(ii) Να προάγουν θετικές αντιλήψεις και μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθητοποίηση σχετικά με τα άτομα με αναπηρίες
(iii) Να προάγουν αναγνώριση των δεξιοτήτων, αξίας και ικανοτήτων των ατόμων με αναπηρίες, και της συνεισφοράς τους στον χώρο εργασίας και την αγορά εργασίας
(β) Ενίσχυση σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού συστήματος, περιλαμβανομένων όλων των παιδιών από μικρή ηλικία, στάσης σεβασμού των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες.
(γ) Ενθάρρυνση όλων των οργάνων των μέσων μαζικής επικοινωνίας να περιγράφουν τα άτομα με αναπηρίες κατά τρόπο σύμφωνο με το σκοπό της παρούσας Σύμβασης.
(δ) Προώθηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων ευαισθητοποίησης όσον αφορά τα άτομα με αναπηρίες και τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες.
Κοντά μας ο κος Θεόκλητος Παπαχρήστος, Έλληνας αθλητής του τζούντο
|
|
Θεόκλητος (Κλήμης) Παπαχρήστος
Έλληνας Αθλητής του τζούντο
Για να μιλήσεις για τζούντο πρέπει να το κάνεις. Είναι πολύ δύσκολο να σας μεταφέρω όλα όσα έζησα και ζω μέσα και πέρα από το τζούντο. Από πολύ μικρός δοκίμασα ποδόσφαιρο, ποδηλασία, βόλεϋ, μπάσκετ, ταε κβον ντο, μποξ, καράτε. Όλα ήταν πολύ ενδιαφέροντα και μοναδικά υπέροχα. Το 1986 συνάντησα πρώτη φορά το Τζιου Τζίτσου. Εκεί είναι σαν να είδα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Δεν μου άρεσε το Τζιου Τζίτσου, ούτε ήταν το καλύτερο από όλα. Ήταν αυτό που ήρθε και σαν μία γλυκιά σκιά κύλησε στο μυαλό μου. Συνέχισα να κάνω κάτι από αυτά που σας ανέφερα όμως το Τζιου Τζίτσου μου έδειξε ένα δρόμο ο οποίος με έφερε στο κεντρικότερο σαλόνι που ονομάζεται τζούντο. Επειδή το τζούντο είναι πράξη και όλα στη ζωή αυτή κερδίζονται με έργα, θέλω λοιπόν να σας παραθέσω το φτωχό μου βιογραφικό για τρεις βασικούς λόγους:
1) Δεν είμαι τυχαία εδώ
2) Έχω έναν λόγο για να μπορώ να μιλήσω
3) Μπορείτε και εσείς ακόμη καλύτερα
Όταν διαβάσετε το απλό αυτό σημείωμα, σκεφτείτε πόσα πράγματα και εσείς μπορείτε να πράξετε. Είναι καιρός να μιλήσουν αυτοί που ξέρουν.
Βιογραφικό
Συμμετοχές και διακρίσεις σε τουρνουά τζούντο
Παραολυμπιακοί αγώνες
• Ρίο 2016, 9η θέση (η μόνη Ελληνική συμμετοχή)
• Πεκίνο 2008
• Αθήνα 2004, 7η θέση (η μόνη Ελληνική συμμετοχή)
• Σίδνεϊ 2000, 5η θέση (Η πρώτη Ελληνική συμμετοχή όλων των εποχών)
Παγκόσμια πρωταθλήματα IBSA
• Τασκένδη Ουζμπεκιστάν 2019, 5η θέση
Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα IBSA
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Ιταλία 2019, 5η θέση
Πανελλήνιοι αγώνες
Εθνικός πρωταθλητής στους μη βλέποντες από το 2000 μέχρι και το 2019
Διεθνή Τουρνουά
•Τουρκία 2017, 3η θέση
•Λιθουανία 2014, 3η θέση
•Λιθουανία 2010, 3η θέση
•Γερμανία 2010, 3η θέση
•Λιθουανία 2009, 2η θέση
•Γερμανία 2006, 2η θέση
•Γερμανία 2003, 1η θέση
•Γαλλία 2002, 3η θέση
•Αυστρία 1999, 3η θέση
Ιεραρχία Dan
•Ο Μόνος Παραολυμπιονίκης τζουντόκα με 3 Dan
•2013, προαγωγή στο 3rd Dan, Katame-no-Kata πιστοποίηση από τον Δάσκαλο Sensei Giuseppe de Berardinis
•2002, προαγωγή στο 2nd Dan, από τη Γαλλική επιτροπή (βλεπόντων)
•2000, προαγωγή στο 1 Dan, από την Ελληνική Ομοσπονδία τζούντο (βλέποντες), ο πρώτος Έλληνας με μειωμένη όρασης και μαύρη ζώνη
Σημαντικές στιγμές
•2013, Επίσημη προετοιμασία στο Ινστιτούτο Κόντοκαν στο Τόκιο, Ιαπωνία
•2013, Πιστοποιητικό πρώτων βοηθειών BLS/AED πιστοποιημένο από το Ευρωπαϊκό συμβούλιο αναζωογόνησης (ERC)
•2013, Πιστοποιητικό επείγοντος τραυματισμού στον αθλητισμό (SOFTE) από το ΕυρωπαΪκό Κολλέγιο Αθλητιάτρων (ECOSEP) (Ο πρώτος Έλληνας αθλητής με μειωμένη όραση)
•2013, Πτυχίο προπονητή Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας τζούντο EJU (Level 3) από το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Judospace (ο δεύτερος Έλληνας αθλητής και ο πρώτος με μειωμένη όραση ανά τον κόσμο)
•2012, Συμμετοχή στο διεθνές τζούντο Καμπ “Ηλίας Ηλιάδης” στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη
•2008, Επίσημη προετοιμασία αγώνων στο Ινστιτούτο Κόντοκαν της Οζάκα και του Τόκυο, στην Ιαπωνία
•2002, Ο πρώτος Έλληνας Αθλητής με μειωμένη όραση που ταξίδεψε και προπονήθηκε στο πανεπιστήμιο του Τσουκούμπα, Ιαπωνία κάτω από την επίβλεψη του γνωστού καθηγητή Ryozo Nakamura (8 Dan)
•1995, Τουρνουά Βόρειας Ελλάδος [Βλεπόντων] 3η θέση
•1992, Έναρξη του τζούντο κάτω από την επίβλεψη του Δασκάλου Jean-Rene Mapala, σε σύλλογο της Θεσσαλονίκης (βλεπόντων)
2019 Ετήσιο πλάνο στόχων-συμμετοχών
• Διεθνές Τουρνουά / Όπεν Γερμανίας – Φεβρουάριος 2019
Βασικός στόχος
Συμμετοχή στο Τόκυο το 2020, Παραολυμπιακοί αγώνες (5η συμμετοχή)
Στο πλαίσιο της ανάπτυξης της περιβαλλοντικής συνείδησης των μαθητών/τριών μας και της συνειδητοποίησης του ρόλου του πολίτη στην ανακύκλωση των υλικών οι μαθητές και οι μαθήτριες όλων των τάξεων του σχολείου παρακολούθησαν το πρόγραμμα «Ανακύκλωση-Αλλάζοντας συμπεριφορές… Αλλάζουμε το μέλλον» στις 27 και 28 Νοεμβρίου.Το πρόγραμμα παρουσίασε συνεργάτης της Αναπτυξιακής Ανώνυμης εταιρείας Ο.Τ.Α. Ανατολικής Θεσσαλονίκης «Ανατολική Α.Ε.»
Η εισήγηση ξεκίνησε με μια μικρή συζήτηση και έθεσε τη βάση για την παρακολούθηση ενός βίντεου. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στα υλικά που ανακυκλώνονται με την επισήμανση ότι δεν πρόκειται για σκουπίδια, αφού μπορούν να αρχίσουν ένα νέο κύκλο ζωής καθώς, επίσης, στο σωστό τρόπο ανακύκλωσης και τον τρόπο διαλογής τους. Τα παιδιά παρακολούθησαν με προσοχή και διατύπωσαν αρκετές ερωτήσεις οι οποίες απαντήθηκαν με απλό και κατανοητό τρόπο.
Ευελπιστούμε ότι θα σκέφτονται πιο πολύ πού θα πετάξουν τα απορρίμματα και θα γίνουν μεταφορείς της γνώσης που απέκτησαν στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Σαρρούδη Ιωάννα
