Ένα νέο άρθρο από την δασκάλα ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνη Νίτη με θέμα την αυτοεκτίμηση.

Ο «καθρέφτης» του εαυτού

Ένα νέο άρθρο από την δασκάλα ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνη Νίτη μπορείτε να διαβάσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο και αφορά την αγχωτική για τους μαθητές και γονείς περίοδο των εξετάσεων.

Εξετάσεις και άγχος

Ένα νέο άρθρο από την δασκάλα ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνη Νίτη μπορείτε να διαβάσετε από τον παρακάτω σύνδεσμο και αφορά στον θεσμό της οικογένειας.

Ο θεσμός της οικογένειας

10/04/2019

Διαδίκτυο: Το «δίχτυ» που ολοένα απλώνεται

            Το internet έχει διεισδύσει στην καθημερινή μας ζωή και επηρεάζει σταδιακά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Προκαλεί μεταβολές στην εργασία, αλλάζει τις αγοραστικές συνήθειες, αγγίζει την ψυχαγωγία, οδηγεί στη δημιουργία του «δικτυακού πολίτη» (Netizen), ο οποίος, χωρίς τη φυσική παρουσία του, συμμετέχει σε νέου τύπου κοινότητες, τις εικονικές κοινότητες (Virtual Communities), παρέχει στα άτομα τις δυνατότητες έκφρασης της προσωπικής άποψης για όλα τα πολιτικά ζητήματα, φέρνει σε επαφή πολλές ομάδες με διαφορετικές συνήθειες και κουλτούρες, δίνει στην εκπαίδευση νέες ευκαιρίες για τον εμπλουτισμό της διδακτικής διαδικασίας και την ενεργητική μάθηση.

            Συγχρόνως όμως, πολλοί χρήστες, όλων των ηλικιών, γονείς και παιδιά, ζουν την εικονική πραγματικότητα (Virtual Reality) ή εικονική ζωή (virtual life). Μεταφέρονται σε ένα συνθετικό, εικονικό και φτιαγμένο από υπολογιστή περιβάλλον, γεμάτο παγίδες, ιδιαιτέρως για τους εφήβους και τα παιδιά, αν δεν διατηρηθεί η υγιής ισορροπία ανάμεσα στην πραγματική και τη φανταστική ζωή.

            Το μεγάλο πρόβλημα του εθισμού, εκτός αυτών της θυματοποίησης, των αυτοκτονιών και της πορνογραφίας, έχει ήδη αρχίσει να εμφανίζει ανησυχητικά ποσοστά, γι’ αυτό και αναπτύσσονται, πλέον, αρκετές μονάδες στα νοσοκομεία, που σχετίζονται με τέτοιου είδους θέματα. Προσέγγιση του ίδιου προβλήματος προσπάθησε να κάνει και η Εταιρία Μελέτης της Διαταραχής Εθισμού στο Διαδίκτυο, διοργανώνοντας το 2009 το 1^ο Διεπιστημονικό Συνέδριο στη Λάρισα και τον Απρίλιο του 2011 το 2^ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο στη Θεσσαλονίκη.

            Τις περισσότερες φορές, ο εθισμός είναι η κορυφή του παγόβουνου, τονίζει ο κ. Λάππας, ψυχίατρος Παιδιών, Εφήβων και Οικογενειών. Το βαθύτερο πρόβλημα είναι οι διαταραχές στη συμπεριφορά, ίσως και καταθλιπτικά συναισθήματα, καθώς όλοι οι εθισμοί προκαλούν κοινωνική ψυχολογική και επαγγελματική έκπτωση.

            Είναι σημαντικό να εστιάζουν οι γονείς το βλέμμα τους στα παιδιά τους, που είναι πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, και αν παρατηρήσουν τα παρακάτω σημάδια, να ανησυχήσουν.

• Παραμονή on line (στο διαδίκτυο), όλο και περισσότερο χρόνο
• Πραγματική λαχτάρα για το internet και συχνά ψέματα, για να καλυφθεί ο αληθινός χρόνος χρήσης του
• Αδυναμία διαχείρισης των συναισθημάτων, κατάθλιψη, θυμός ή άγχος, σε περίπτωση απαγόρευσης της χρήσης
• Παραμέληση της οικογένειας, του σχολείου, των φίλων, των φλερτ, εξαιτίας της υπερβολικής χρήσης
• Κακές διατροφικές συνήθειες (πρόχειρο ή ελάχιστο φαγητό μπροστά στην οθόνη) και πλημμελής προσωπική υγιεινή
• Προβλήματα με τον ύπνο
• Παράπονα για πονοκεφάλους, ξηροφθαλμίες, πόνους στον αυχένα και στην πλάτη
• Η άποψη: «Ξέρω ότι με χαλάει κι όμως συνεχίζω».

            Στην πρόληψη τέτοιων εκδηλώσεων μπορεί να βοηθήσουν οι γονείς, αν φροντίσουν:

• Να εξετάσουν τις δικές τους συνήθειες, σχετικά με τη χρήση του internet
• Να έχει τοποθετηθεί ο υπολογιστής σε κοινόχρηστο και ελεγχόμενο χώρο
• Να συζητήσουν με τα παιδιά τους και, από κοινού, να φτιάξουν κανόνες
• Να έχουν στο μυαλό τους το ενδεχόμενο ότι τα παιδιά μπορεί να έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο, από σπίτια φίλων, βιβλιοθήκες, internet café, i-pod, το σχολείο τους
• Να τα ενημερώνουν για τα φαινόμενα εθισμού και τα κρούσματα παρενόχλησης
• Να ενισχύουν την κοινωνικότητα των παιδιών, με διάφορες εκδηλώσεις, ώστε να αυξηθεί η εξωστρέφειά τους
• Να συζητούν με τα παιδιά, προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις, αν οι δραστηριότητές τους στο internet τούς φαίνονται ακατάλληλες. Η απαγόρευση αποτελεί, συχνά, τη χειρότερη λύση
• Να τα ενημερώνουν και να επαναλαμβάνουν συχνά ότι δεν πρέπει να δίνουν προσωπικές πληροφορίες
• Να εξηγούν ότι δεν πρέπει να στέλνουν τις φωτογραφίες τους σε κανέναν, αν πρώτα δεν τους συμβουλευτούν
• Να τονίζουν ότι δεν πρέπει να συναντήσουν κανέναν, με τον οποίο μίλησαν στο διαδίκτυο, χωρίς να τους ρωτήσουν
• Να ελέγχουν μαζί τα θέματα που επιθυμούν να «κατεβάσουν».
• Να ενθαρρύνουν τα παιδιά να μοιράζονται μαζί τους προβλήματα, που αντιμετωπίζουν κατά την περιήγησή τους στο διαδίκτυο
• Να ανακαλύψουν ιστοσελίδες με ενημερωτικό, εκπαιδευτικό και ψυχαγωγικό περιεχόμενο, που ανταποκρίνονται στην ηλικία των παιδιών

Γίνεται καταφανές πως δεν μπορούν οι γονείς να μείνουν απλοί θεατές. Πρέπει να κατανοήσουν, όπως τονίζει ο κ. Λάππας, πως οι ίδιοι είναι ψηφιακοί μετανάστες – έχουν ολοκληρώσει την προσωπικότητά τους, πριν χτυπήσουν τα πλήκτρα του υπολογιστή – ενώ τα παιδιά τους είναι ψηφιακοί ιθαγενείς. Αν δεν μπορέσουν να πειστούν για τον ψηφιακούς ιθαγενείς, που μένουν στο σπίτι τους, θα μπορέσουν να βγουν από τον πανικό και να τους ζητήσουν να τους δείξουν κάτι.

            Έχοντας πάντα ανοιχτές τις οικογενειακές «γέφυρες» επικοινωνίας, μπορούν οι γονείς να ελπίζουν ότι δε θα «χάσουν» το δρόμο που ακολουθούν τα παιδιά τους.

Ειρήνη Νίτη

Δασκάλα στην Ειδική Αγωγή & Εκπ/ση – Λογοθεραπεύτρια – Συστημική Σύμβουλος – Θεραπεύτρια

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα άρθρο της δασκάλας ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνης Νίτη που μιλάει για το τι είναι τα εξειδικευμένα σχολεία για παιδιά με Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος.

Τι είναι τα Εξειδικευμένα Σχολεία για τον Αυτισμό

Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος

 «Ο Aυτισμός δεν είναι κάτι που ένα άτομο έχει, ή ένα «κέλυφος» μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένο… Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης» (Jim Sinclair). Η διακήρυξη, λοιπόν, των αυτιστικών ατόμων υποχρεώνει όλους μας να μην εκφραζόμαστε γι’ αυτά, σαν να ζουν με μια ασθένεια, «με Αυτισμό». Κατ’ αυτή, επομένως, την έννοια είναι αυτιστικά άτομα και όχι άτομα με Αυτισμό.

Ο όρος Αυτισμός προέρχεται από την ελληνική λέξη «εαυτός – εαυτισμός», που σημαίνει αποσύνδεση από το περιβάλλον και τους άλλους, στροφή, αναδίπλωση, κλείσιμο, απορρόφηση στον εαυτό.

            Χρησιμοποιήθηκε από τον Kanner το 1943, ο οποίος τη δανείστηκε από το λεξιλόγιο της σχιζοφρένειας, που αποτελούσε τότε ένα από τα παθογνωμονικά της συμπτώματα, για να περιγράψει τα παιδιά που παρουσίαζαν:

• σημάδια απομόνωσης
• ανικανότητα να επικοινωνήσουν με τους άλλους ανθρώπους
• εμμονή στην επιθυμία γι ομοιομορφία
• επιμονή σε επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες
• φτωχή γλωσσική ανάπτυξη.

Έχει χαρακτηριστεί ως διαταραχή «φάσματος», επειδή η κλινική του εικόνα δεν είναι ομοιογενής.

Ο Αυτισμός συνεπάγεται έκπτωση στους παρακάτω τομείς:

• Αμοιβαίες κοινωνικές συναλλαγές
• Επικοινωνία
• Γενική συμπεριφορά με στερεότυπες και διασπαστικές αντιδράσεις
• Ενδιαφέροντα
• Δραστηριότητες

Για πολλά χρόνια, ακόμη και μετά την κλινική διαφοροποίησή του, ένας μεγάλος αριθμός αυτιστικών παιδιών είχε ταξινομηθεί σε ομάδες παιδιών με Σχιζοφρένεια ή Νοητική Υστέρηση. Οι διαφορές όμως, που διαχωρίζουν τον Αυτισμό από τη Σχιζοφρένεια ή τη Νοητική Υστέρηση, είναι βασικές (Γ.Μ.Σπετσιώτης):

            Για να διαγνωστεί ο Αυτισμός, σύμφωνα με το DSM-V, πρέπει να υπάρχουν δύο τουλάχιστον γνωρίσματα από τις παρακάτω περιοχές, και να έχουν εμφανιστεί στο παιδί νωρίς στην νηπιακή ηλικία:

α) Κοινωνική αλληλεπίδραση:

• ελάχιστη ως ανύπαρκτη βλεμματική επαφή
• αδυναμία ανταπόκρισης σε κοινωνικές εκδηλώσεις, νοήματα, χειρονομίες (π.χ. χαιρετισμοί)
• αδυναμία να δημιουργήσει φιλίες
• φαίνεται απομονωμένο και αδιάφορο για τους ανθρώπους γύρω του
• χρησιμοποιεί τους άλλους σαν «εργαλεία», οδηγώντας τα χέρια τους, για να πάρει ένα αντικείμενο που επιθυμεί
• δεν μιμείται σε κανένα παιχνίδι

β) Επικοινωνία:

• ηχολαλεί
• έχει μονότονο λόγο, χωρίς τόνο και χρώμα στη φωνή
• παρουσιάζει έλλειψη μιμητικού παιχνιδιού και τυχαίο λόγο
• κάνει αντιστροφή των αντωνυμιών «εγώ»-«εσύ»
• δείχνει ανελαστικότητα στις διαδικασίες σκέψης
• 40% των αυτιστικών παιδιών δεν αναπτύσσει λόγο
• Κατά την ηλικία των 3-4 ετών το παιδί μπορεί να χάσει τις λέξεις, που είχε μάθει να λέει, όταν ήταν μικρότερο (έως 18 μηνών)

γ) Συμπεριφορά: Περιορισμένα, επαναληπτικά πρότυπα συμπεριφοράς και ενδιαφέροντα:

• κάνει στερεότυπες κινήσεις (π.χ. «φτερούγισμα» των χεριών και των δαχτύλων, χτύπημα κεφαλιού, δάγκωμα χεριού)
• κατά διαστήματα οι στερεοτυπίες μεταφέρονται και σε φράσεις(π.χ. Τι ώρα είναι; Πότε φεύγω; Σήμερα είναι…)
• αντιδρά υπερβολικά σε έντονους εξωτερικούς ήχους
• παρουσιάζει οσφρητικές και γευστικές υπερευαισθησίες
• έχει ανάγκη την επανάληψη της καθημερινής ρουτίνας
• ταυτίζεται υπερβολικά με κάποια αντικείμενα και δεν θέλει να τα αποχωρίζεται

Αν η διάγνωση του παιδικού Αυτισμού αποτυπωθεί σε ένα τρίγωνο, «Διαγνωστικό Τρίγωνο Αυτισμού»(Γ. Μ. Σπετσιώτης), στην πάνω κορυφή βρίσκεται η ποιοτική έκπτωση στις κοινωνικές σχέσεις, και οι διαταραχές στην ανάπτυξη της αμοιβαίας κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Στη μία κάτω κορυφή βρίσκονται οι ανεπάρκειες στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία, και στην ικανότητα για δραστηριότητες, που σχετίζονται με τη φαντασία. Στην άλλη κάτω κορυφή παρουσιάζεται το περιορισμένο και φτωχό περιεχόμενο δραστηριοτήτων, ενδιαφερόντων και συμπεριφορών.

Ειρήνη Νίτη

Δασκάλα στην Ειδική Αγωγή & Εκπ/ση – Λογοθεραπεύτρια – Συστημική Σύμβουλος – Θεραπεύτρια

Η πραότητα και η ειρήνη αποτελούν δύο σημαντικές αρετές, που στολίζουν τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα των ανθρώπων. Καθώς εκλείπουν σταδιακά, τα τελευταία, ιδιαίτερα, χρόνια, οδηγούν τους ανθρώπους σε συγκρούσεις και, συχνά, σε ψυχικές διαταραχές…

Ένα νέο άρθρο από την δασκάλα ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνη Νίτη.

Πραότητα και Ειρήνη 

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα άρθρο της δασκάλας ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνης Νίτη για το πόσο το internet έχει διεισδύσει στην καθημερινή μας ζωή ώστε να επηρεάζει σταδιακά κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.

Διαδίκτυο: Το «δίχτυ» που ολοένα απλώνεται

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα άρθρο της δασκάλας ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνης Νίτη για την

Βίαιη και επιθετική συμπεριφορά παιδιών

Στον παρακάτω σύνδεσμο θα βρείτε ένα άρθρο της δασκάλας ειδικής αγωγής του σχολείου μας κ. Ειρήνης Νίτη για την

Aντιμετώπιση του προβλήματος συμπεριφορών εξάρτησης