PEekpaid

Ιουνίου 12, 2014

Ένας στους τρεις μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχει πέσει θύμα από συμμαθητές του και ένας στους δυο γίνεται μάρτυρας τέτοιων περιστατικών.

Αυτά τα αρνητικά στοιχεία παρουσιάστηκαν στο πρώτο επιστημονικό συνέδριο του Ευρωπαϊκού Δικτύου κατά του Σχολικού Εκφοβισμού που διοργανώνεται στην Ελλάδα σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού».

«Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί μια απαράδεκτη παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών. Δημιουργεί άγχος και πόνο στα παιδιά – θύματα που μπορεί να έχουν πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην σωματική και ψυχική τους υγεία όπως και στην ψυχολογική και κοινωνική τους ανάπτυξη» σημείωσε ο δήλωσε ο Π.Καρβούνης, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, μιλώντας στο πλαίσιο του πρώτου επιστημονικού συνεδρίου του Ευρωπαϊκού δικτύου κατά του φαινομένου που διοργανώνεται στη χώρα μας σε συνεργασία με το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Το 2013 η εθνική γραμμή SOS 1056 δέχθηκε 500 κλήσεις και 31 ηλεκτρονικά μηνύματα για θέματα σχολικού εκφοβισμού. Παράλληλα οι άνθρωποι του «Χαμόγελου» πραγματοποίησαν διαδραστικές παρεμβάσεις πρόληψης σε 10.720 παιδιά στο πλαίσιο 378 επισκέψεων σε όλη την Ελλάδα με το κινητό εργαστήριο ενημέρωσης εκπαίδευσης και τεχνολογίας «Οδυσσέας».

Ο σχολικός εκφοβισμός όλων των μορφών αποτελεί, σύμφωνα με τους ειδικούς, ένα ιδιαίτερο φαινόμενο το οποίο απαιτεί εξειδικευμένη αντιμετώπιση. Ειδικά όταν σήμερα, με την ραγδαία είσοδο μαθητών όλων των ηλικιών στο χώρο του Διαδικτύου, ο εκφοβισμός μπορεί πλέον να συνεχίζεται και εκτός σχολείου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των σοβαρών αρνητικών επιπτώσεων του φαινομένου είναι η υπόθεση του 11χρονου Άλεξ Μεσχισβίλι τον Φεβρουάριο του 2006. Μια υπόθεση που είχε συγκλονίσει την ελληνική κοινή γνώμη καθώς αρχικά είχε χαρακτηρισθεί ως εξαφάνιση. Κατά την διάρκεια των ερευνών τα στοιχεία αποκάλυψαν ότι το παιδί έπεσε θύμα εκφοβισμού από συμμαθητές του.

Η σορός του 11χρονου δεν βρέθηκε ποτέ, οι συμμαθητές – δράστες ομολόγησαν την δολοφονία του. «Η υπόθεση αυτή αποτέλεσε την αρχή για να συνειδητοποιήσουμε όλοι την πραγματική διάσταση του φαινομένου» σχολίασε ο πρόεδρος του Οργανισμού «Το Χαμόγελο του παιδιού» κ. Κώστας Γιαννόπουλος.

«Το θέμα του bullying ενάντια σε παιδιά και εφήβους είναι ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Όμως με την σωστή ενημέρωση και έρευνα είναι εφικτό να περιορισθεί» τόνισε ο κ. Dan Olweus, καθηγητής ψυχολογίας και επίτιμος πρόεδρος της επιστημονικής επιτροπής του συνεδρίου.

Ερευνα σε έξι ευρωπαϊκές χώρες

Με σκοπό την αντιμετώπιση του φαινομένου, έξι μη κυβερνητικές οργανώσεις από την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Βουλγαρία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία, με συντονιστή το «Χαμόγελο του Παιδιού» προχώρησαν στη δημιουργία της ευρωπαϊκής εκστρατείας κατά του Σχολικού Εκφοβισμού με το σύνθημα: «Κάνε τη διαφορά. Μίλα τώρα».

Σύμφωνα με την έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012 σε 16.227 μαθητές από τις έξι χώρες, ένας στους τρεις μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δήλωσε πως έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού, ενώ ένας στους δύο μαθητές υπήρξε μάρτυρας τέτοιων περιστατικών.

Επειδή όμως δεν αρκεί μόνο η καταγραφή και παρουσίαση του φαινομένου το «Χαμόγελο» μαζί με 17 εταίρους από 12 ευρωπαϊκά κράτη προχώρησαν στην σύσταση του Ευρωπαϊκού δικτύου κατά του εκφοβισμού, το οποίο χρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Daphne III.

Σκοπός του δικτύου είναι η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των υφιστάμενων εργαλείων και πρακτικών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς επίσης η ενημέρωση και η κινητοποίηση των πολιτών εναντίον του φαινομένου και η ανάπτυξη μιας κοινής στρατηγικής για την αντιμετώπισή του. «Το αναφέρουμε συνέχεια: πρέπει να υπάρξει μια Ευρωπαϊκή ημέρα κατά του ενδοσχολικού εκφοβισμού. Μια ημέρα απολογισμού και ενημέρωσης» σημείωσε ο κ. Γιαννόπουλος.

Χρήσιμες πληροφορίες

Το «Χαμόγελο» εκτός από την ψυχολογική και κοινωνική στήριξη που παρέχει σε γονείς, παιδιά και μαθητές, δίνει βήμα στους νέους μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας yousmile.gr. Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να ενημερωθούν περαιτέρω μέσω στην ιστοσελίδα της καμπάνιας (www.antibullying.eu), όπου θα βρουν χρήσιμες πληροφορίες στην ψηφιακή βιβλιοθήκη, αλλά και το συνολικό κείμενο της έρευνας που διενεργήθηκε στις έξι ευρωπαϊκές χώρες το 2012.

Πηγή: in.gr

Στο φως δυο νέα ποιήματα της σημαντικότερης λυρικής ποιήτριας της αρχαιότητας

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  30/01/2014 , www.tovima.gr

Σύμφωνα με τα αγγλοσαξονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Guardian, BBC News κ.α.) ένα ποίημα της ποιήτριας Σαπφούς αναφερόμενο στον Χάραξο και στον Λάριχο και ένα που είναι Ύμνος στην Αφροδίτη ανακαλύφθηκαν προσφάτως στο Λονδίνο.

Για την αυθεντικότητα των δυο ποιημάτων ζητήθηκε η γνώμη του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, παπυρολόγο Ντερκ Ομπινκ από τον κάτοχο του αρχαίου παπύρου με τα δυο ποιήματα. Η ταυτότητα του ιδιώτη συλλέκτη δεν έχει δημοσιοποιηθεί.

Ο κ. Ομπινκ ταυτοποίησε τα ποιήματα της Σαπφούς βρίσκοντας συγγένεια με άλλα αποσπάσματα ποιημάτων της.

Η κατάσταση στην οποία έχει διατηρηθεί ο Υμνος στην Αφροδίτη δεν είναι καλή.

Σύμφωνα με τιs αρχαίες πηγές ο Χάραξος και ο Λάριχος είναι δύο από τα αδέλφια της Σαπφούς. Τον Χάραξο τον συναντάμε στις αρχαίες πηγές, στις οποίες αναφέρεται αυτός, η ερωτική του περιπέτεια με μια σκλάβα, η μετανάστευσή του στην Αίγυπτο χωρίς τη νόμιμη σύζυγό του και η αντίδραση της ποιήτριας.

Γνωστή και ως Σαπφώ η Λεσβία λόγω του τόπου καταγωγής της (Ερεσός Λέσβου), η Σαπφώ _της οποίας το όνομα έχει συνδεθεί με τον λεσβιακό έρωτα_ θεωρείται η σημαντικότερη λυρική ποιήτρια της αρχαιότητας.

Για τον Πλάτωνα η Σπαφώ ήταν η «δέκατη Μούσα», για τον Ανακρέοντα  «ηδυμελής» και ο Οράτιος στη δεύτερη ωδή του λέει ότι ακόμα και οι νεκροί στον κάτω κόσμο ακούν τα τραγούδια της με θαυμασμό σε ιερή σιγή.

Να σημειωθεί τέλος ότι την Ανοιξη του 2014 ο κ. Ομπινκ θα δημοσιεύσει  σχετικό με την ανακάλυψη άρθρο του.

Η δημοσίευση θα γίνει στο ειδικό γερμανικό περιοδικό Παπυρολογίας και Επιγραφικής Zeitschrift fur Papyrologie und Epigraphik.

Τι ισχύει για την κάρτα ελεύθερης εισόδου σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους | www.kathigitis.org.

ΑΘΗΝΑ 16/09/2013

Μια νέα γενετική βρετανική επιστημονική έρευνα εντόπισε ορισμένα γονίδια που παίζουν ρόλο στο να γίνει κάποιος δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας.

Οι ερευνητές από τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Σεν ‘Αντριους και του Μπρίστολ, με επικεφαλής τον Ουίλιαμ Μπράντλερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής “PLoS Genetics“, έκαναν ανάλυση γονιδιώματος σε πάνω από 3.000 άτομα και βρήκαν γονίδια που εμπλέκονται στην αριστερή-δεξιά συμμετρία, κατά την ανάπτυξη του εμβρύου.

«Τα γονίδια αυτά επηρεάζουν τη βιολογική διαδικασία μέσω της οποίας ένα πρώιμο έμβρυο εξελίσσεται από μια αρχική μπάλα κυττάρων και γίνεται ένας αναπτυσσόμενος οργανισμός με προσδιορισμένη αριστερή και δεξιά πλευρά» δήλωσε ο Ου. Μπράντλερ.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα εν λόγω γονίδια βοηθούν στο να δημιουργηθούν οι αριστερές-δεξιές διαφορές στον εγκέφαλο, οι οποίες με τη σειρά τους τους καθορίζουν αν κάποιος θα είναι δεξιόχειρας ή αριστερόχειρας.

Οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος που έχει τόσο ισχυρή αριστερόστροφη ή δεξιόστροφη τάση, πράγμα που παραμένει μυστήριο σε μεγάλο βαθμό. Υπολογίζεται ότι το 90% των ανθρώπων είναι δεξιόχειρες και οι υπόλοιποι αριστερόχειρες (πλήρως ή μερικώς).

Το γονίδιο που φαίνεται να παίζει τον σημαντικότερο ρόλο εν προκειμένω, είναι το PCSK6. Πειράματα έδειξαν ότι η σκόπιμη δυσλειτουργία του σε ποντίκια προκάλεσε ανωμαλίες αριστερής-δεξιάς ασυμμετρίας, όπως την αφύσικη ανάπτυξη των οργάνων μέσα στο σώμα. Για παράδειγμα, τα ζώα είχαν καρδιά και στομάχι στη δεξιά πλευρά και ήπαρ στην αριστερή.

Πάντως, ο Ουίλιαμ Μπράντλερ διευκρίνισε πως τα γονίδια που εντοπίσθηκαν, δεν εξηγούν πλήρως τη διαφοροποίηση των ανθρώπων σε αριστερόχειρες και δεξιόχειρες. Όπως είπε, αυτή «προκύπτει από ένα μείγμα γονιδίων, περιβάλλοντος και πολιτισμικών πιέσεων προκειμένου να συμμορφωθεί κανείς με την πλειοψηφία των δεξιοχείρων».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Παύλος Δρακόπουλος

Σκέψεις να εξετάζεται στις Πανελλαδικές η Πληροφορική – Ελλάδα – Επικαιρότητα – Τα Νέα Οnline – Τα Νέα Οnline.

Πρώτο ΘΕΜΑ online : Αλλάζουν όλα στο Λύκειο από τον Σεπτέμβριο.

Ενσυναίσθηση είναι η συναισθηματική ταύτιση με ένα άλλο άτομο. Η αναγνώριση και η κατανόηση της θέσης, του συναισθήματος, των σκέψεων ή της κατάστασης κάποιου άλλου. Ένα άτομο που χρησιμοποιεί την ενσυναίσθηση μπορεί να αναγνωρίσει, να αντιληφθεί και να αισθανθεί αυτό που αισθάνεται ένα άλλο άτομο. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου, να κατανοήσει τη συμπεριφορά του και να αναγνωρίσει τα κίνητρά της. Να δει δηλαδή τον κόσμο μέσα από τα μάτια του. Πρόκειται, εν ολίγοις, για ένα εξαιρετικά ισχυρό εργαλείο επικοινωνίας. Για μια ικανότητα που, αν και όλοι διαθέτουμε, την αγνοούμε. Γι’ αυτό και παραμένει αναξιοποίητη.

Εργαλείο της επιστήμης

Η ενσυναίσθηση αρχικά αναπτύχθηκε ως εργαλείο της Ψυχοθεραπείας. Σύντομα όμως οι δυνατότητές της αναγνωρίστηκαν σε όλες τις μορφές των διαπροσωπικών σχέσεων, σε κάθε κατάσταση στην οποία ένας άνθρωπος προσπαθεί να καταλάβει αυτόν που βρίσκεται απέναντί του.

Η έννοια της ενσυναίσθησης αρχίζει με την αντίληψη των συναισθημάτων των άλλων. Θα ήταν πιο εύκολο να αντιληφθούμε τα συναισθήματα των άλλων αν εκείνοι απλά μας τα έλεγαν, αν βέβαια τα γνώριζαν. Επειδή όμως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το κάνουν, πρέπει εμείς να τους ρωτήσουμε, να καταλάβουμε τα υπονοούμενά τους, να μαντέψουμε και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τη μη λεκτική επικοινωνία τους. Οι εκφραστικοί άνθρωποι γίνονται κατανοητοί πιο εύκολα, επειδή τα μάτια και οι εκφράσεις του προσώπου τους μας βοηθούν να καταλάβουμε πώς αισθάνονται.

Πλεονεκτήματα

Η ενσυναίσθηση φέρνει τους ανθρώπους κοντά, τους βοηθά να καταλάβουν ο ένας τον άλλον. Με αυτό τον τρόπο αναπτύσσεται αμοιβαίος σεβασμός. Όταν κάποιος ακούει με ενσυναίσθηση δεν ακούει απλά το συνομιλητή του. Κάνει κάτι περισσότερο: αντιδρά σε αυτόν με τρόπο με τον οποίο αναπτύσσει αμοιβαία κατανόηση και εμπιστοσύνη. Μπορεί έτσι να αντιληφθεί και να ερμηνεύσει το μήνυμα του συνομιλητή του, δίνοντας συνάμα την πιο κατάλληλη απάντηση. Η απάντηση αυτή μπορεί να αποτελέσει βασικό στοιχείο της επικοινωνίας.

Ενεργοποίηση

Ακούγοντας με ενσυναίσθηση, ο ακροατής λέει στο συνομιλητή του «Καταλαβαίνω το πρόβλημά σας και πώς αισθάνεστε γι’ αυτό, με ενδιαφέρει αυτό που λέτε και δεν σας κρίνω». Ο ακροατής μεταφέρει αυτό το μήνυμα μέσω λεκτικής αλλά και μη λεκτικής επικοινωνίας. Με αυτό τον τρόπο ο ακροατής ενθαρρύνει το συνομιλητή του να εκφραστεί ελεύθερα, χωρίς να φοβάται ότι εκείνος θα τον διακόψει, θα τον κρίνει ή θα του υποδείξει τι να κάνει. Δεν είναι ούτε απαραίτητο αλλά, και σε μερικές περιπτώσεις, ούτε και επιθυμητό ο ακροατής να συμφωνεί με το συνομιλητή του. Είναι αρκετό να μεταφερθεί στο συνομιλητή το μήνυμα «Σας καταλαβαίνω και θέλω να σας βοηθήσω να βρείτε λύση στο πρόβλημά σας». Η πρακτική χρήση μιας τόσο σύνθετης έννοιας απαιτεί την ανάλυσή της στα πιο απλά στοιχεία της.

Για να είναι κάποιος καλός ακροατής, πρέπει να αφήνει το συνομιλητή του να καθοδηγεί τη συζήτηση. Να τον ακούει με προσοχή και να μην τον διακόπτει, προσφέροντας παράλληλα λεκτικές και μη λεκτικές ενδείξεις ότι τον παρακολουθεί.

Ο ακροατής πρέπει πρώτα να εντοπίσει τη συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο συνομιλητής του. Στη συνέχεια, χρειάζεται να παρατηρεί προσεκτικά τις μικρές αλλαγές της συμπεριφοράς του. Οι πιο προφανείς βρίσκονται στην έκφραση του προσώπου. Όσον αφορά στη λεκτική επικοινωνία, η συναισθηματική κατάσταση φαίνεται όχι μόνο από το περιεχόμενο των λόγων αλλά και από την ένταση της φωνής και τη χρήση συγκεκριμένων λέξεων, ιδίως εκείνων που είναι φορτισμένες συναισθηματικά.

Οι πολλές ερωτήσεις από την πλευρά του ακροατή δεν βοηθούν, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος η συμπεριφορά αυτή να εκληφθεί σαν ανάκριση από το συνομιλητή του. Οι τυποποιημένες φράσεις επίσης, όπως «δεν πειράζει» ή «όλα θα περάσουν», δεν προάγουν την επικοινωνία. Τελείως άχρηστες επίσης είναι οι αυτοαναφορικές περιγραφές όπως «θυμάμαι που αυτό συνέβη και σ’ εμένα» ή «κάτι παρόμοιο έχει συμβεί σε ένα συγγενή μου», καθώς και η αλλαγή του θέματος.

Για να μην πνιγεί από το συναίσθημα του συνομιλητή του, ο ακροατής πρέπει να απομακρύνεται περιοδικά από το συναισθηματικό επίπεδο της επικοινωνίας. Σαν να μπαίνει μέσα στο νερό, να δοκιμάζει τη θερμοκρασία και μετά να βγαίνει έξω για να μπορέσει να σκεφτεί λογικά. Όλοι χρειαζόμαστε το χρόνο μας. Ο ακροατής μας, εν προκειμένω, οφείλει λίγο χρόνο στον εαυτό του, για να φανταστεί πώς αισθάνεται ο συνομιλητής του.

Είναι χρήσιμο να μεταφέρει ο ακροατής στο συνομιλητή του τα μηνύματα που παίρνει από αυτόν. Πρέπει να αναγνωρίσει τα ισχυρά συναισθήματα που αντιλαμβάνεται, όπως φόβο, θυμό, πένθος, απογοήτευση. Στη συνέχεια, πρέπει να τα μεταφέρει στο συνομιλητή του με ανοιχτές φράσεις όπως «φαντάζομαι ότι είστε…» ή «μου ακούγεται ότι έχετε θυμώσει για…». Με αυτό τον τρόπο μπορεί να βεβαιωθεί ότι δεν έχει παρερμηνεύσει τα μηνύματα που πήρε και παράλληλα εμπνέει εμπιστοσύνη στο συνομιλητή του ως προς το γεγονός ότι έχει γίνει κατανοητός και ότι ο ίδιος (ο ακροατής) καταβάλλει ειλικρινή προσπάθεια να τον κα τανοήσει. Αυτό αυξάνει την εμπιστοσύνη του συνομιλητή προς τον ακροατή του.

Στη συνέχεια, ο ακροατής μπορεί να εξηγήσει το λόγο που δημιουργήθηκε αυτό το συναίσθημα, όπως «αισθάνεστε έτσι επειδή πιστεύετε ότι σας φέρθηκαν χωρίς σεβασμό». Διαπίστωση που δεν συνεπάγεται αναγκαστικά συμφωνία με το συμπέρασμα του συνομιλητή του. Σε αυτό το στάδιο ο ακροατής πρέπει να αποφύγει με κάθε τρόπο να κρίνει το συνομιλητή του. Αν το πιστεύει, μπορεί να προσφέρει την υποστήριξη και τη συνεργασία του.

Η ενσυναίσθηση παρέχει την ικανή και αναγκαία συνθήκη για: