Άγνωστο Κείμενο Αρχαίων : Ξενοφῶντα , Κύρου Ἀνάβαση 3,2 10-11

1. Ξενοφῶντα , Κύρου Ἀνάβαση 3,2 10-11

Λέγω ὅτι πολλαί καί καλαί ἐλπίδες ἡμῖν εἰσί σωτηρίας. Πρῶτον μέν γάρ ἡμεῖς μέν φυλάττομεν τούς τῶν θεῶν ὅρκους, οἱ δέ πολέμιοι ἐπιορκοῦσι τέ καί τάς σπονδάς παρά τούς ὅρκους λύουσιν. Ἐπεί δέ ταῦτα οὕτως ἔχει, τοῖς μέν πολεμίοις ἐνάντιοι εἰσίν οἱ θεοί ἡμῖν δέ σύμμαχοι, οἵπερ ἱκανοί εἰσί καί τούς μεγάλους ταχύ μικρούς ποιεῖν καί τούς μικρούς, κἄν ἐν δεινοῖς ὦσι, σώζειν εὐπετῶς, ὅταν βούλωνται.Ἔπειτα δέ ἀναμνήσω ὑμᾶς καί τούς τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων κινδύνους, ἵνα εἰδῆτε ὡς ἀγαθοῖς τε ὑμῖν προσή­κει εἶναι σώζονται τε σύν τοῖς θεοῖς καί ἐκ πάνυ δεινῶν οἱ ἀγαθοί.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ

1. Να γίνει χρονική αντικατάσταση των ρηματικών τύπων : εἰσί, φυλάττομεν, σώζειν, ἔχει

2. Να γίνει εγκλιτική αντικατάσταση των ρηματικών τύπων : λύουσιν, εἰδῆτε, σώζονται

3. Να κλιθούν στους δυο αριθμούς : καλαί ἐλπίδες, σύμμαχοι, ὑμῖν

4. Να γραφούν τα παραθετικά των επιθέτων : τούς μεγάλους, μικρούς, οἱ ἀγαθοί