ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Μετάφραση
§ 16-21
Και οι Αθηναίοι εξορμώντας με το στόλο από τη Σάμο λεηλατούσαν τη χώρα του βασιλιά (της Περσίας) και έπλεαν απειλητικά ενάντια στη Χίο και την Έφεσο και ετοιμάζονταν για ναυμαχία και εξέλεξαν επιπλέον το Μένανδρο τον Τυδέα και τον Κηφισόδοτο ως στρατηγούς μαζί με τους ήδη υπάρχοντες. Παράλληλα ο Λύσανδρος ξεκινά με το στόλο από τη Ρόδο έχοντας δίπλα του τις ακτές της Ιωνίας για τον Ελλήσποντο με σκοπό και να ματαιώσει την αναχώρηση των πλοίων και να επαναφέρει στην κυριαρχία των Σπαρτιατών τις πόλεις που είχαν αποστατήσει από αυτούς. Και οι Αθηναίοι επίσης από τη Χίο βγήκαν από το λιμάνι στην ανοιχτή θάλασσα γιατί τα μικρασιατικά παράλια ήταν εχθρικά σε αυτούς˙ ο Λύσανδρος πάλι από την Άβυδο πλέοντας παράλληλα προς τις ακτές κατευθύνονταν στη Λάμψακο που ήταν σύμμαχος των Αθηναίων˙ συνάμα οι Αβυδηνοί και οι υπόλοιποι ακολουθούσαν με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας˙ και ο Θώρακας ο Λακεδαιμόνιος ήταν επικεφαλής (τους). Στη συνέχεια αφού επιτέθηκαν στην πόλη (την) κυριεύουν (ή κυρίευσαν) με έφοδο, και οι στρατιώτες (τη) λήστεψαν, καθώς ήταν πλούσια και γεμάτη από κρασί και δημητριακά και άλλα εφόδια˙ ο Λύσανδρος όμως άφησε σώους και αβλαβείς όλους του πολίτες. Οι αθηναίοι εξάλλου ακολουθώντας από κοντά με το στόλο τους αγκυροβόλησαν με εκατόν ογδόντα καράβια στον Ελαιούντα της Χερσονήσου. Εκεί λοιπόν τα σχετικά με τη Λάμψακο γνωστοποιούνται σε αυτούς την ώρα που έτρωγαν για μεσημέρι και αμέσως ανοίχτηκαν στο πέλαγος για τη Στηστό. Από εκεί, αφού εσπευσμένα εφοδιάστηκαν με τρόφιμα κατευθύνθηκαν με το στόλο στους Αιγός Ποταμούς απέναντι από τη Λάμψακο˙ ο Ελλήσποντος σε εκείνο το σημείο είχε πλάτος δεκαπέντε στάδια περίπου. Εκεί λοιπόν έτρωγαν για βράδυ.
§ 22-24
Ο Λύσανδρος την επόμενη νύχτα αφού είχε ήδη ξημερώσει, έδωσε σήμα στους ναύτες, αφού γευματίσουν, να επιβιβαστούν και, αφού ετοίμασε τα πάντα για ναυμαχία (όπως το ίδιο θα έκανε κάθε αρχηγός στόλου, προκειμένου να ναυμαχήσει), παράλληλα δε τοποθετούσε στα πλευρά των πλοίων τα προστατευτικά από τα βέλη των εχθρών δερμάτινα παραπετάσματα, προειδοποίησε κατηγορηματικά ότι δε θα κινηθεί κανείς από την παράταξη ούτε θα ανοιχτεί στο πέλαγος. Οι Αθηναίοι πάλι με την ανατολή του ήλιου παρατάχθηκαν για ναυμαχία μπροστά στο λιμάνι σε μετωπική διάταξη. Επειδή όμως ο Λύσανδρος δεν έβγαλε κι αυτός τα πλοία από το λιμάνι (για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους) και ήδη άρχιζε να νυχτώνει, ανέκρουσαν πρύμη για τους Αιγός Ποταμούς. Παράλληλα ο Λύσανδρος πρόσταξε τα γρηγορότερα σκάφη (του) να ακολουθήσουν πρώτα τους Αθηναίους, έπειτα να γυρίσουν πίσω και να του αναφέρουν, αφού παρατηρήσουν προσεκτικά τι κάνουν, όταν βγουν στη στεριά (οι Αθηναίοι). Και δεν άφησε ο Λύσανδρος τους ναύτες να βγουν πρωτύτερα από τα καράβια παρά μόνο αφού ήρθαν αυτές (οι τριήρεις). Αυτή την τακτική συνέχιζε (ο Λύσανδρος) για τέσσερις μέρες˙ και οι Αθηναίοι επανειλημμένα έβγαιναν στην ανοιχτή θάλασσα, για να συγκρουστούν.
§ 25-27
Παράλληλα ο Αλκιβιάδης επειδή παρατήρησε από τα τείχη πρώτα ότι οι Αθηναίοι ήταν αγκυροβολημένοι σε ανοιχτή παραλία και όχι κοντά σε κάποια πόλη, έπειτα ότι αναζητούσαν τα αναγκαία από τη Σηστό, δεκαπέντε στάδια μακριά από τα καράβια (ότι) οι εχθροί όμως (είχαν αγκυροβολήσει) σε λιμάνι και κοντά σε πόλη και είχαν τα πάντα, επέμενε ότι αυτοί δεν είχαν αγκυροβολήσει σε πρόσφορη περιοχή και (τους) συμβούλευε να μετακινηθούν σε άλλο αγκυροβόλι στη Σηστό, κοντά και σε λιμάνι δηλαδή και σε πόλη˙ εάν είστε εκεί, είπε θα ναυμαχήσετε όταν (το) θελήσετε Αλλά οι στρατηγοί και ιδιαίτερα ο Τυδέας και ο Μαίνανδρος τον πρόσταξαν να φύγει γιατί (είπαν) ότι εκείνοι τώρα είναι στρατηγοί, όχι εκείνος. Και (έτσι) αυτός σηκώθηκε κι έφυγε Ο Λύσανδρος τότε αφού (ήδη) ήταν η πέμπτη μέρα για τους Αθηναίους, αφότου έπλεαν εναντίον του, είπε σε αυτούς που κατ’ εντολή του (τους) ακολουθούσαν, όταν διαπιστώσουν ότι αυτοί έχουν αποβιβαστεί και ότι έχουν διασκορπιστεί στην Χερσόνησο (πράγμα βέβαια που πολύ συχνά έκαναν κάθε μέρα, επειδή και αγόραζαν από μακριά τα τρόφιμα και περιφρονούσαν ήδη το Λύσανδρο, γιατί δεν έβγαζε και αυτός τα πλοία του στο ανοιχτό πέλαγος) επιστρέφοντας με τα πλοία προς αυτόν (είπε ) να υψώσουν ψηλά μια ασπίδα στη μέση της διαδρομής. Και εκείνοι πραγματοποίησαν αυτά όπως πρόσταξε.
§ 28-29
Ο Λύσανδρος τότε αμέσως έδωσε το σύνθημα να πλεύσουν κατεσπευσμένα στην πορεία συμπορεύονταν δε και ο Θώρακας με τις χερσαίες δυνάμεις. Και ο Κόνωνας, μόλις είδε την επιθετική κίνηση του στόλου των αντιπάλων έδωσε εντολή να τρέξουν στα πλοία αμέσως. Επειδή όμως οι ναύτες είχαν διασκορπιστεί στη στεριά, αλλά από τα πλοία ήταν με κωπηλάτες σε δύο σειρές κουπιά, άλλα σε μια σειρά και άλλα (ήταν) εντελώς άδεια˙ το πλοίο όμως του Κόνωνα και άλλα επτά γύρω του πλήρως επανδρωμένα και η Πάραλος ανοίχτηκαν όλα μαζί στο πέλαγος, ο Λύσανδρος όμως συνέλαβε όλα τα άλλα προς την ακτή. Και έπιασε αιχμάλωτους τους πιο πολλούς άντρες στη στεριά˙ οι υπόλοιποι ζήτησαν καταφύγιο στα μικρά οχυρά. Στη συνέχεια ο Κόκωνας καθώς έφευγε με τα εννέα πλοία αφού συνειδητοποίησε ότι ο στόλος των Αθηναίων είχε καταστραφεί αφού προσόρμισε στην Αβαρνίδα το ακρωτήρι της Λαμψάκου πήρε από εκεί τα μεγάλα πανιά των καραβιών του Λύσανδρου και ο ίδιος με οκτώ πλοία κατευθύνθηκε προς την Κύπρο κοντά στον Ευαγόρα, ενώ η Πάραλος προς την Αθήνα, για να αναγγείλει τα γεγονότα.
§ 30-32
Ο Λύσανδρος τότε μετέφερε στη Λάμψακο και τα πλοία και τους αιχμαλώτους και όλα τα υπόλοιπα, και από τους στρατηγούς συνέλαβε επίσης και τους άλλους και το Φιλοκλή και τον Αδείμαντο. Και τη μέρα κατά την οποία έφερε σε πέρας αυτά, την ίδια ακριβώς έστειλε στη Σπάρτη το Θεόπομπο, πειρατή από τη Μίλητο, για να γνωστοποιήσει τα γεγονότα, ο οποίος αφού έφτασε μετά από τρεις ημέρες (τα) γνωστοποίησε. Μετά από αυτά ο Λύσανδρος, αφού συγκάλεσε τους συμμάχους, τους πρόσταξε να αποφασίσουν σχετικά με το θέμα των αιχμαλώτων. Εκεί (στη σύναξη), λοιπόν, πολλά ως μομφές εκτοξεύονταν σε βάρος των Αθηναίων και για εκείνα τα εγκλήματα πολέμου που είχαν ήδη διαπράξει και όσα είχαν αποφασίσει να κάνουν δηλαδή να αποκόψουν τα δεξί χέρι όλων αυτών που θα συλλαμβάνονταν ζωντανοί αν νίκησαν στη ναυμαχία, και ότι, όταν κάποτε είχαν αιχμαλωτίσει δύο τριήρεις, μία από την Κόρινθο και μία από την Άνδρο, έριξαν από αυτές στη θάλασσα όλους τους άντρες. Και ο Φιλοκλής ήταν στρατηγός των Αθηναίων, ο οποίος και τους σκότωσε. Και άλλα πολλά διατυπώνονταν και αποφάσισαν να σκοτώσουν όσους από τους αιχμαλώτους ήταν Αθηναίοι εκτός από τον Αδείμαντο, γιατί μόνο αυτός στην εκκλησία του δήμου ήταν αντίθετος στο ψήφισμα για το κόψιμο των χεριών˙ κατηγορήθηκε όμως από μερικούς ότι πρόδωσε το στόλο. Και ο Λύσανδρος αφού πρώτα ρώτησε το Φιλοκλή, ο οποίος πέταξε στη θάλασσα τους Ανδρίους και τους Κορινθίους, τι του έπρεπε να πάθει, μια και άρχισε πρώτος να παρανομεί σε Έλληνες τον καρατόμησε.
Σχόλια Αναγνωστών-Επισκεπτών