Ἀγησίλαος δὲ μείζω συμφορὰν ἔκρινε τὸ γιγνώσκοντα ἢ ἀγνοοῦντα ἀμελεῖν τῶν ἀγαθῶν. Μετ’ ὀλίγων δέ μοι ἐδόκει ἀνθρώπων οὐ καρτερίαν τὴν ἀρετὴν ἀλλ’ εὐπάθειαν νομίζειν ἐπαινούμενος γοῦν ἔχαιρε μᾶλλον ἢ χρήματα κτώμενος. Ἀλλά μὴν ἀνδρείάν γε τὸ πλέον μετ’ εὐβουλίας ἢ μετὰ κινδύνων ἐπεδείκνυτο, καὶ σοφίαν ἔργῳ μᾶλλον ἢ λόγοις ἤσκει. Πραότατός γε μὴν φίλοις ὢν ἐχθροῖς φοβερώτατος ἦν καὶ πόνοις μάλιστα ἀντέχων ἑταίροις ἥδιστα ὑπεῖκε. Ἐν γε μὴν ταῖς εὐπραξίαις σωφρονεῖν ἐπιστάμενος ἐν τοῖς δεινοῖς εὐθαρσὴς ἐδύνατο εἶναι. Καὶ τῶν ὑπεραύχων καταφρονῶν τῶν μετρίων ταπεινότερος ἦν.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1.Να κλιθούν στους δύο αριθμούς : μείζω, χρήματα, ἀντέχων, εὐθαρσὴς, ἀγνοοῦντα, ταῖς εὐπραξίαις
2. Να γραφούν τα παραθετικά : μείζω, τῶν ἀγαθῶν, ὀλίγων, τὸ πλέον , μᾶλλον, Πραότατός, φίλοις, ἐχθροῖς, ταπεινότερος, ἥδιστα, εὐθαρσὴς, τῶν μετρίων, φοβερώτατος
3. Να αντικατασταθούν χρονικά : ἔκρινε, ἤσκει, νομίζειν, ἐπεδείκνυτο, ἐπιστάμενος, ἐδόκει
Σχόλια Αναγνωστών-Επισκεπτών