Σχεδόν 75 χρόνια μετά τη λήξη του Β Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) και την απελευθέρωση των ναζιστικών στρατοπέδων, τα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Το Ολοκαύτωμα, ως γεγονός, είναι από μόνο του αδιανόητο, αποστομωτικό. Τίποτα δεν μπορεί να εξηγήσει το σχεδιασμό, την οργάνωση, την «επιτυχή» ως προς τον «τελικό» σκοπό της εκτέλεση ενός τόσο μεγάλου σχεδίου μαζικής ανθρώπινης εξόντωσης. Τι μένει λοιπόν; Η δύναμη της εκπαίδευσης και η ευθύνη του εκπαιδευτικού. Να πληροφορήσει, να καλλιεργήσει την ενσυναίσθηση των παιδιών, να περιγράψει το πλαίσιο μέσα στο οποίο το αδιανόητο έγινε πραγματικό, να κάνει τους μαθητές να αναλογιστούν για τους λόγους που οι άνθρωποι επιλέγουν τον πόλεμο, τις διακρίσεις που συνεχίζουν να δυσκολεύουν τη ζωή πολλών μειονοτήτων, την αξία του σεβασμού της διαφορετικότητας και πρότειναν τρόπους που θα μας οδηγήσουν σε ένα κόσμο πιο δίκαιο και πιο ειρηνικό.. Να κρατήσει τη μνήμη διαρκή εν τέλει.
Η Άννα Φρανκ ήταν ένα από το ένα εκατομμύριο εβραιόπουλα που
χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Ήταν ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος και το βιβλίο της ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα παγκοσμίως!!!!!
Άννα Φρανκ – το Μικρό Κορίτσι Σύμβολο κατά του Ναζισμού
Η συγκλονιστική ιστορία της Άννας Φρανκ
Η Άννα Φρανκ (Anneliese Marie (Anne) Frank, 12 Ιουνίου 1929 στην Φρανκφούρτη -Φεβρουάριος ή Μάρτιος 1945 στο Μπέργκεν-Μπέλσεν) ήταν μια γερμανίδα Εβραιοπούλα που έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν, μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας.
Η οικογένειά της είχε μετακομίσει στο Άμστερνταμ όταν οι Ναζί πήραν την εξουσία στη Γερμανία, αλλά παγιδεύτηκε όταν η κατοχή επεκτάθηκε και στην Ολλανδία. Καθώς οι διώξεις των Εβραίων εντάθηκαν, η οικογένεια άρχισε τον Ιούλιο του 1942 να κρύβεται σε μυστικά δωμάτια του γραφείου του πατέρα, Όττο Φρανκ. Μετά από δυο χρόνια τους κατέδωσαν, και η οικογένεια στάλθηκε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η Γκεστάπο λεηλάτησε τη σοφίτα, όπου κρυβόταν η οικογένεια της αφήνοντας ανάκατα στο πάτωμα περιοδικά, βιβλία, εφημερίδες κτλ. Λίγες μέρες αργότερα, μια καθαρίστρια βρήκε ανάμεσα τους το ημερολόγιο της Άννας. Χωρίς να ξέρει τι ήταν, το παρέδωσε στη Μιπ και τη Έλλη, δυο κορίτσια, που η βοήθειά τους στις Εβραϊκές οικογένειες δεν αποκαλύφθηκε ποτέ.
Μπαίνουμε στη σοφίτα όπου κρυβόταν η οικογένεια Φρανκ πατώντας στον παρακάτω υπερσύνδεσμο: https://www.annefrank.org/en/anne-frank/secret-annex/
Η Άννα και η αδερφή της, Μαργκό μεταφέρθηκαν, δυο μήνες πριν το θάνατο της μητέρας τους, στο γερμανικό στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλσεν. Εκεί, η Άννα έδειξε το ίδιο κουράγιο και καρτερικότητα που την είχαν κάνει γνωστή στο Άουσβιτς.
Τον Φεβρουάριο του 1945 και τα δυο κορίτσια αρρώστησαν από τύφο. Μια μέρα, η Μαργκό, προσπαθώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι της, που βρισκόταν ακριβώς πάνω από το κρεβάτι της Άννας, έχασε την ισορροπία της και έπεσε κάτω.
Στην κατάσταση που βρισκόταν, ο οργανισμός της δεν άντεξε το σοκ. Ο θάνατος της αδερφής της προκάλεσε στην Άννα αυτό που όλα τα προηγούμενα βάσανα της δεν μπόρεσαν να προκαλέσουν: έσπασε το ηθικό της. Λίγες μέρες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, πέθανε.
Η βιογραφία της Άννα Φρανκ κινηματογραφικά
Ο πατέρας της, Όττο, ο μόνος που επέζησε από τους οκτώ της σοφίτας, γύρισε μετά το τέλος του πολέμου στο Άμστερνταμ, όπου ανακάλυψε ότι το ημερολόγιό της είχε περισωθεί. Πεπεισμένος ότι αποτελούσε μοναδική μαρτυρία, προχώρησε στην έκδοσή του. Το ημερολόγιο εκδόθηκε αρχικά στην αγγλική γλώσσα, με τον τίτλο The Diary of a Young Girl (Το Ημερολόγιο μιας Νεαρής Κοπέλας).
Το ημερολόγιο, που είχε δοθεί στην Άννα σαν δώρο για τα δέκατα τρίτα γενέθλιά της, περιγράφει τα γεγονότα της ζωής της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την τελευταία μέρα πουν έγραψε σ’ αυτό, την 1 Αυγούστου 1944. Γραμμένο στα Ολλανδικά, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου.
Διασκευάστηκε για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, ακόμα και για την όπερα. Το βιβλίο δίνει μια λεπτομερή περιγραφή της καθημερινής ζωής κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής· μέσω των γραπτών της, η Άννα Φρανκ έγινε ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος.
Πηγή: Guardian.co.uk, Βικιπαίδεια
Έχοντας αγαπηθεί από γενιές και γενιές αναγνωστών στα εβδομήντα πέντε χρόνια που έχουν περάσει από την πρώτη έκδοσή του, το «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» εμπνέει μια ακόμη ιστορία, η οποία φιλοδοξεί να αποτελέσει γέφυρα τόσο με το παρελθόν όσο και με το μέλλον. Το ημερολόγιο που κρατούσε η Γερμανο-Εβραία, έφηβη Άννα όσο εκείνη και η οικογένειά της κρύβονταν από τους Ναζί κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας, εκδόθηκε δύο χρόνια μετά τον θάνατό της από τον πατέρα της, Ότο Φρανκ (και μοναδικό επιζώντα της οικογένειας από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης) και έχει έκτοτε μεταφραστεί σε πάνω από εβδομήντα γλώσσες και πουλήσει εκατομμύρια αντίτυπα.
Το ημερολόγιό της είναι το πιο διάσημο όλων των εποχών Στην αρχή, το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ τυπώθηκε σε 1.500 αντίτυπα. Στη συνέχεια, όμως, εξελίχθηκε σε φαινόμενο. Πούλησε πάνω από 30 εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε σχεδόν 70 γλώσσες, μεταξύ των οποίων τα περσικά και τα σιναλεζικά.
Αποτελεί, πια, κείμενο-ορόσημο στην ιστορία της λογοτεχνίας χάρη στο συγκινητικό ανθρωπιστικό σχόλιο που ξεπηδά αβίαστα από τις εξομολογήσεις ενός νεαρού κοριτσιού, το οποίο μεγαλώνει, αναζητά και ωριμάζει στις πιο αδιανόητες συνθήκες για να γίνει τελικά, χρόνια μετά τον θάνατό της, σύμβολο όλων των θυμάτων του ρατσισμού και του φασισμού.
Το 2009, προστέθηκε στο Μητρώο Μνήμης του Κόσμου της UNESCO. Το κτίριο όπου το ημερολόγιο κρύφτηκε προσελκύει πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο. Παιδιά από όλο τον κόσμο συνεχίζουν να γράφουν γράμματα στη Φρανκ σαν να υπήρξε φίλη τους….
Δεν ξεκινούσε κάθε καταχώρηση με το “Αγαπητή Κίττυ“ Η Κίττυ ήταν η φανταστική φίλη που συντρόφευε νοερά την Άννα Φρανκ στις δύσκολες στιγμές που περνούσε. Η νεαρή Γερμανοεβραία άρχιζε να γράφει με τη φράση “Αγαπητή Κίττυ“. Όμως, δεν χρησιμοποιούσε μόνο αυτή στο αρχικό ημερολόγιό της. Σε καταχωρίσεις από το Σεπτέμβριο έως το Νοέμβριο 1942, εμφανίζονται ονόματα όπως “Pop“, “Phien“, “Emmy“, , “Marianne“, “Jetty“, “Loutje“, “Conny” and “Jackie“.
Πιστεύεται ότι τα άντλησε από χαρακτήρες που βρίσκονταν σε παιδικά βιβλία της Ολλανδής συγγραφέως Σίσυ Βαν Μάρξβελτ. Η Κίττυ Φράνκεν, μία από τις ηρωίδες των βιβλίων, πιστεύεται ότι ήταν η έμπνευση για το “Αγαπημένη Κίττυ“.
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/10-plirofories-gia-tin-anna-frank-kai-to-imerologio-tis-epairne-valeriana-gia-tin-katathlipsi-kai-xanaegrapse-to-imerologio-tis-meta-apo-mia-akroasi-sto-radiofono/
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
Βιβλιοπαρουσίαση_Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
Ας επεξεργαστούμε ένα απόσπασμα του ημερολογίου της Άννας Φρανκ
Η καθημερινή ζωή της Εβραίας συνομήλικής σας Άννας Φρανκ, η οποία έγραψε μεγάλο μέρος του ημερολογίου της κάτω από δυσχερείς συνθήκες, στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, διαφέρει πολύ από τις δικές σας εμπειρίες. Οι καταστάσεις όμως και οι σκέψεις που κατέγραψε η δεκατριάχρονη Άννα το 1942 στο παρακάτω απόσπασμα του ημερολογίου της είναι αρκετά αντιπροσωπευτικές τόσο για την εφηβική ψυχολογία όσο και για τις σύγχρονες οικογενειακές σχέσεις, οι οποίες πολλές φορές αντιμετωπίζουν μικρά ή μεγάλα προβλήματα.
πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Β Γυμνασίου)
Το τμήμα Γερμανικών του Αρσάκειου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, στη Ζώνη Πολιτισμού μελέτησε το διασημότερο ημερολόγιο όλων των εποχών, το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Μέσα από τις σελίδες του Ημερολογίου, γραμμένες στη γερμανική γλώσσα, αλλά και με την παρουσίαση πρόσθετου οπτικοακουστικού υλικού, οι μαθητές και οι μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου ταξίδεψαν νοερά στη σκοτεινή εποχή του αντισημιτισμού, αλλά και της αντίστασης στη ναζιστική βαρβαρότητα. Ταυτίστηκαν με την ηρωίδα και έγραψαν τις δικές τους σελίδες σ’ αυτό το ημερολόγιο του φόβου, της φρίκης, αλλά και της ελπίδας. Κι αν τότε η ανθρωπότητα δοκιμάστηκε σκληρά και στιγματίστηκε ανεξίτηλα από την απανθρωπιά, το αίτημα για ανθρωπιά αναβιώνει σήμερα μέσα από τις σκέψεις και τα κείμενα των μαθητών μας, τα οποία αφηγούνται οι ίδιοι και αποτελούν σύγχρονα αντιπολεμικά μηνύματα· μηνύματα ειρήνης, αγάπης και συμφιλίωσης.
Πόσο, όμως, θυμόμαστε ακόμη το ηχηρό αυτό μήνυμα; Και τι κάνουμε για να το κρατήσουμε ζωντανό ενώπιον νέων πολιτικών, κοινωνικών και ανθρωπιστικών κρίσεων;
Αξίζει να διαβάσουμε ακόμη μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο αυτής της γενναίας και θαρραλέας ψυχής,…
«Μια μέρα, αυτός ο απαίσιος πόλεμος θα τελειώσει. Θα έρθει ο καιρός που θα ξαναγίνουμε άνθρωποι και όχι απλά Εβραίοι..»
Τετάρτη 3 Μαρτίου 1944
“Είναι μια φοβερή εποχή. Γύρω λυσσομανάει ο πόλεμος και κανένας δε γνωρίζει αν θα είναι ζωντανός την άλλη μέρα. Θυμάμαι που ζούσαμε όλοι μαζί στην πόλη και περιμέναμε από στιγμή σε στιγμή να την αδειάσουν ή να φύγουμε. Οι μέρες μας ήταν γεμάτες κανονιές και πυροβολισμούς και τις νύχτες μυστηριώδεις ήχοι έρχονταν από τα βάθη. Αυτό συνεχίστηκε έτσι καμιά βδομάδα, ώσπου ένα βράδυ μάς σκέπασε μια νύχτα που κρατάει ακόμη και σήμερα. Θυμάμαι σαν τώρα εκείνη τη στιγμή.…..
Συνέχεια αναρωτιόμαστε απελπισμένα: «Γιατί πρέπει να γίνεται ο πόλεμος; Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν ειρηνικά; Γιατί όλη αυτή η καταστροφή;». Στο ερώτημα αυτό δεν είναι εύκολο να βρούμε απάντηση. Αλήθεια, γιατί φτιάχνουν ολοένα μεγαλύτερα αεροπλάνα με όλο και πιο βαριές βόμβες, ενώ την ίδια στιγμή χτίζουν τα κατεστραμμένα σπίτια; Γιατί σπαταλούν δισεκατομμύρια κάθε μέρα για τον πόλεμο, ενώ φαίνεται ότι δεν υπάρχει ούτε μια δεκάρα διαθέσιμη για τα φάρμακα, τους φτωχούς και τους καλλιτέχνες; Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που πεινούν, ενώ σε άλλα μέρη της γης έχουν τόσα τρόφιμα που τα αφήνουν να σαπίζουν; Μήπως οι άνθρωποι είναι τρελοί; Δεν μπορώ να πιστέψω
ότι υπεύθυνοι για τον πόλεμο είναι μόνο οι ισχυροί, οι πλούσιοι και οι πολιτικοί. Όχι, και οι απλοί άνθρωποι μπορεί να θέλουν τον πόλεμο, αλλιώς οι λαοί θα είχαν επαναστατήσει προ πολλού”.
«Σάββατο, 15 Ιουλίου 1944
Αγαπητή Κίτι, Είναι πράγματι ν’ απορείς που δεν έχω απαρνηθεί όλα μου τα ιδανικά. Επιμένω επειδή,
σε πείσμα όλων, εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι καλοί κατά βάθος… Βλέπω τον κόσμο να γίνεται σιγά σιγά ερημότοπος· νιώθω τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων, κι όμως, αν ατενίσω τους ουρανούς πιστεύω ότι θα πάρει τέλος τούτη η ωμότητα.»
Ας δούμε μερικά ακόμη αποσπάσματα που μπορούν να μας καθοδηγήσουν ώστε να αλλάξουμε προς το καλύτερο τη ζωή μας.
1. Έχε την Τόλμη να Είσαι ο Εαυτός σου. “Ξέρω τι θέλω, θέτω τους στόχους μου, υποστηρίζω τη γνώμη μου, έχω μια θρησκεία και αγάπη μέσα μου. Επιτρέψτε μου να είμαι ο εαυτός μου και τότε θα είμαι ικανοποιημένη. Ξέρω ότι είμαι γυναίκα, μια γυναίκα με εσωτερική δύναμη και περίσσιο θάρρος.”
2. Ποτέ Μην Εγκαταλείπεις τον Εαυτό Σου, Ποτέ Μην Παρατάς τα Όνειρά Σου. “Είναι δύσκολο σε τέτοιες εποχές να εκδηλώνουμε τα ιδανικά, τα όνειρα και την ελπίδα μέσα μας, δυστυχώς όλα αυτά συνθλίβονται από τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι θαύμα που δεν έχω εγκαταλείψει τα ιδανικά μου, φαίνονται τόσο άτοπα και ανέφικτα. Ωστόσο, εξακολουθώ να τα έχω μέσα μου, επειδή πιστεύω, ότι οι άνθρωποι, εντέλει, έχουν πραγματικά καλή καρδιά.”
4. Ποτέ Μην Σταματάς να Βελτιώνεσαι.
«Όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου τη νύχτα ανέλυσε όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της μέρας και μάθε από τα λάθη σου. Αυτό θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.” “Πόσο ευγενής και καλός θα μπορούσε να γίνει ο καθένας, αν κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, υπενθύμιζε στον εαυτό του τα γεγονότα που συνέβησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρα και αξιολογούσε τι από αυτά ήταν καλά ή άσχημα. Αργότερα, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, θα τείνει να βελτιώνει τον εαυτό του κάθε νέα μέρα που περνά. “
4. Το Μεγαλείο του Ανθρώπου Δεν Έχει να κάνει με τον Πλούτο ή τη Δύναμη.
“Το ανθρώπινο μεγαλείο δεν έγκειται στον πλούτο ή στη δύναμη, αλλά στο χαρακτήρα και την καλοσύνη. Οι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι και όλοι μας έχουμε ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά επίσης, όλοι μας γεννιόμαστε με καλοσύνη μέσα μας. “
5. Βαθιά Μέσα Μας Όλοι Έχουμε Καλή Ψυχή.
“Είναι πραγματικά θαύμα που δεν έχουν εκπέσει όλα τα ιδανικά μου, μιας και μοιάζουν τόσο ανέφικτα και αδύνατον να πραγματοποιηθούν. Ωστόσο, μπορώ να τα διατηρώ, γιατί παρ ‘όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν καλή καρδιά.”
6. Σκέψου Όλα τα Όμορφα Πράγματα που Παραμένουν Γύρω Σου και Νιώσε Ευτυχισμένος.
“Δεν σκέφτομαι τη δυστυχία, αλλά τα όμορφα πράγματα που παραμένουν γύρω μου.” “Όσο υπάρχει το φως του ήλιου και ο αίθριος ουρανός, και όσο μπορώ να τα απολαύσω, πώς μπορώ να είμαι λυπημένη;” “Δεν μπορώ να χτίσω τις ελπίδες μου πάνω στα θεμέλια της δυστυχίας, της σύγχυσης και
του θανάτου. Βλέπω τον κόσμο να μετατρέπεται σταδιακά σε έρημο τόπο, ακούω ολοένα να πλησιάζουν κεραυνοί, που πρόκειται να μας καταστρέψουν ολότελα. Μπορώ να αισθανθώ τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων και όμως, όταν κοιτάζω ψηλά στους ουρανούς, νομίζω ότι όλα θα ευοδώσουν , ότι αυτή η σκληρότητα πάρα πολύ σύντομα θα τελειώσει, και ότι η ειρήνη και η ηρεμία θα επιστρέψουν και πάλι.”
7. Εκεί που Υπάρχει Ελπίδα, Υπάρχει και Ζωή.
“Εκεί που υπάρχει ελπίδα, υπάρχει και ζωή. Μας γεμίζει με φρέσκο κουράγιο και μας κάνει ισχυρούς και πάλι. “ “Είναι υπέροχο να μην χρειάζεται καμιά στιγμή αναμονής για να αρχίσουμε να βελτιώνουμε
τον κόσμο.”
8. Η Συγγραφή είναι Θεραπεία.
“Μπορώ να αποτινάξω από πάνω μου τα πάντα, ενώ γράφω. Οι λύπες μου εξαφανίζονται και το θάρρος μου αναγεννιέται.” “Γράφοντας ένα ημερολόγιο είναι πραγματικά μια παράξενη εμπειρία για κάποια σαν εμένα. Όχι μόνο γιατί ποτέ πριν δεν είχα γράψει κάτι, αλλά και επειδή μου φαίνεται ότι αργότερα ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος θα ενδιαφερθεί για τους συλλογισμούς ενός δεκατριάχρονου κοριτσιού που πάει σχολείο. Εντάξει, δεν τρέχει τίποτα. Νιώθω πως μου αρέσει να γράφω.”
9. Κανείς Δεν έχει γίνει Φτωχός Προσφέροντας.
“Κανείς δεν έχει γίνει φτωχός προσφέροντας”
10. Εμείς Είμαστε Υπεύθυνοι και Καθορίζουμε το Χαρακτήρα Μας.
«Οι γονείς μπορούν να δώσουν μόνο μια καλή συμβουλή ή κάποιες σωστές κατευθύνσεις, η τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ατόμου βρίσκεται στα χέρια του.” Να είσαι σαν το μικρό παιδί, μην σταματάς να Κάνεις Ερωτήσεις. «Από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι και μιλούσα ακόμα με δυσκολία, η λέξη «γιατί» ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά κάνουν ερωτήσεις για το κάθε τι, δεδομένου ότι σχεδόν τα πάντα είναι καινούργια γι’ αυτά. Αυτό ισχύει και στη
δική μου περίπτωση, και όχι μόνο ως παιδί, αλλά και αργότερα όταν μεγάλωσα κάπως, δεν μπορούσα να σταματήσω να θέτω ερωτήσεις. Οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να είναι ενοχλητικό μερικές φορές, αλλά έχω αποκτήσει οικειότητα με τη σκέψη ότι “Δεν μπορώ να μάθω κάτι μέχρι να ρωτήσω γι’ αυτό”, αν και μέχρι τώρα έχω κάνει τόσες πολλές ερωτήσεις, που θα έπρεπε να με είχαν κάνει καθηγήτρια. Μεγαλώνοντας, παρατήρησα ότι δεν μπορούμε να ρωτήσουμε για τα πάντα και ότι πολλά πράγματα ποτέ δεν θα μπορέσουν να απαντηθούν. Ως εκ τούτου, προσπάθησα να εξασκήσω τον εαυτό μου αναζητώντας απαντήσεις στα δικά μου ερωτήματα μόνη μου. Και έκανα μια σημαντική ανακάλυψη, ότι οι ερωτήσεις που δεν μπορούμε να κάνουμε ή μας απαγορεύουν, ή ερωτήσεις που δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λέξεις, μπορούν εύκολα να απαντηθούν από τη δική μας σκέψη. Έτσι, η λέξη «γιατί» δεν μου έμαθε μόνο να θέτω ερωτήσεις, αλλά και να σκέφτομαι. Και η σκέψη ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Αντίθετα, κάνει τον κόσμο μας καλύτερο.”
Αποσπάσματα από το βιβλίο “The Diary of a Young Girl“ σε ελεύθερη απόδοση
Όσοι και όσες επιθυμείτε να διαβάσετε το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε σε μορφή κόμικ παρακάτω:
Πώς ήταν για την Άννα Φρανκ στο κρυσφύγετο; / What Was It Like For Anne Frank In Hiding
Σε αυτή τη συναρπαστική και σπαρακτική ταινία, από το History Hit, (την καλύτερη υπηρεσία ντοκιμαντέρ ιστορίας στον κόσμο) η Eva Schloss μιλά για τις αναμνήσεις της από την Anne, τις εμπειρίες και την επιβίωσή της, και τη ζωή ως θετή κόρη του Otto Frank, πατέρα της Anne και του μοναδικού επιζώντος της οικογένειας.
Σημείωση: βάλτε ελληνικούς υπότιτλους από τις Ρυθμίσεις του Βίντεο
Βιογραφικό Μουσείο “Άννα Φρανκ”
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΤΕ το σπίτι της Άννας Φρανκ Μπείτε στην αρχική σελίδα του μουσείου της Άννας Φρανκ
Τέλος, μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι: Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλης, Mουσική: Μίκης Θεοδωράκης Τραγουδά η Μαρία Φαραντούρη
ΜΕΡΟΣ Β
Ο Κινηματογράφος και η Άννα Φρανκ
1.Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ (1959) του Τζωρτζ Στήβενς
Βραβευμένη με Όσκαρ ταινία, βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο για το ημερολόγιο που κρατούσε μια μικρή κοπέλα, η Άννα Φρανκ κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν αναγκάστηκε να κρυφτεί σε ένα διαμέρισμα στο Άμστερνταμ για να αποφύγει την σύλληψή της από τους Ναζί.
Η εξαιρετική δημιουργία του Τζορτζ Στίβενς «Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» (The Diary of Anne Frank-1959), ταινία επίκαιρη όσο ποτέ, εξακολουθεί και συγκινεί τους σινεφίλ όλου του κόσμου. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μίλι Πέρκινς, Σέλει Γουίντερς, Τζόζεφ Σίλκραουντ, Ρίτσαρντ Μπέιμερ και Εντ Γουίν.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, δυο εβραϊκές οικογένειες βρίσκουν καταφύγιο από τις διώξεις των Γερμανών σε μιά σοφίτα στο Άμστερνταμ. Η 14χρονη Γερμανίδα Εβραιοπούλα Άννα Φρανκ, και 7 άλλα άτομα προσπαθούν να επιβιώσουν, ενώ γνωρίζουν ότι ο στρατός του Χίτλερ πάντα παραμονεύει…
Μεταφορά στον κινηματογράφο του ομώνυμου θεατρικού έργου των Φράνσις Γκούντριχ και Άλμπερτ Χάκετ, που είχε ανέβει στο Μπρόντγουει το 1955, που με τη σειρά του βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο, που δεν ήταν άλλο από το ημερολόγιο της 14χρονης ηρωίδας, θύματος του Γερμανικού φασισμού και του Ολοκαυτώματος. Το ημερολόγιο πρωτοεκδόθηκε το 1947, δυο χρόνια μετά το θάνατο της ηρωίδας-συγγραφέως. Τη μεταφορά στον κινηματογράφο αναλαμβάνει ο αξιόλογος σκηνοθέτης Τζορτζ Στίβενς
2. Το Ημερολόγιο της Αν Φράνκ-The Diary of Anne Frank (TV Mini-Series BBC 2009)
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 1
https://drive.google.com/file/d/1PoNy3mAgBQl8h7S17q6erAsyDMBvIcVZ/view
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2
https://drive.google.com/file/d/1pVWpoKplA8dh0tXKMOpxDdhRzxxAXzpw/view
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 3
https://drive.google.com/file/d/1SZg_a3DUlnD5OYDzZOemrb99gqqalIxH/view
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 4
https://drive.google.com/file/d/1lKTEjRN9Oa7pWUYegSEv904gXtPe_8sN/view
ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 5
https://drive.google.com/file/d/1M7s1V7jI1hqmqKrndlgemwhIw46NmT1E/view
3. Πού κρύβεται η Άννα Φρανκ / Where Is Anne Frank (2021).
Η συγγραφέας του πιο διάσημου ημερολογίου στην ιστορία της λογοτεχνίας αναβιώνει χάρη στη φαντασία του Άρι Φόλμαν («Βαλς με τον Μπασίρ») σε μια επίκαιρη, τρυφερή ταινία που έρχεται να μιλήσει για τον πόνο που κρύβει το παρελθόν, αλλά και την ελπίδα που επιφυλάσσει το μέλλον.
Το Που Κρύβεται η Αννα Φρανκ είναι το αντίθετο ενός ακόμη ντοκιμαντέρ: με το ζωηρό του animation, εκπαιδεύει τα παιδιά που θα το παρακολουθήσουν, προβιβάζοντας τη νοημοσύνη τους με ενήλικα θεματικά πεδία. Ένα φιλμ πανέμορφο και, με τον τρόπο του, καίριο.
Ο Άρι Φόλμαν, με τους ελάχιστους δυνατούς μελό διδακτισμούς, παραδίδει μαθήματα ιστορίας και επίκαιρα πολιτικά μηνύματα .Πλάθει μια ταινία που επιχειρεί να απαντήσει με ευαισθησία και διακριτικότητα σε αυτά τα ερωτήματα για τη φρίκη του παρελθόντος, τα λάθη του παρόντος, αλλά και την ελπίδα που μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον.
Με το ρεύμα του αντιπροσφυγικού, αλλά και αντισημιτικού αισθήματος να αυξάνεται παγκοσμίως, ο Άρι Φόλμαν καταθέτει την ανησυχία του απέναντι σε μια κοινωνία που στην καλύτερη περίπτωση, αποτίνει μηχανικό φόρο τιμής, σαν σεβασμό που δε νιώθει πραγματικά, στους πεσόντες μιας ξεχασμένης θυσίας. Στο Που Κρύβεται η Άννα Φρανκ, η φανταστική φίλη και σίγουρα η πιο αγαπημένη από την παρέα του στενού κύκλου που έπλασε στα χρόνια της δημιουργικής ομηρείας της, η Κίτι, ξεπηδά από τις σελίδες του περίφημου ημερολογίου της στο σημερινό Άμστερνταμ, ανύποπτη για τα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στην τραγική απώλεια της κολλητής της, περιτριγυρισμένη απο μνημεία που φέρουν το όνομά της, αν και ελάχιστοι γνωρίζουν πλέον τη συνεισφορά της γενναίας συμπατριώτισσάς τους .
Σε μια ταινία για… young adult κοινό, εφηβική για την ακρίβεια, μεταμορφώνει το διασημότερο ημερολόγιο του κόσμου, αυτό της έφηβης, άλλωστε, Αννας Φρανκ που γράφτηκε όσο εκείνη κι η οικογένειά της κρύβονταν από τους Ναζί στο Αμστερνταμ της γερμανικής κατοχής.
Κεντρική ηρωίδα της ταινίας του – κι εδώ βρίσκεται η δική του δημιουργική παρέμβαση – είναι η Κίτι, η (φανταστική) φίλη για την οποία γράφει η Αννα, η οποία ζωντανεύει στο σημερινό Αμστερνταμ, αγνοώντας ότι έχουν περάσει 75 χρόνια απ’ όταν «είδε» την Αννα, σίγουρη ότι, αφού η ίδια επιβίωσε από τον πόλεμο, το ίδιο θα πρέπει να συνέβη και στο κορίτσι. Κι έτσι η Κίτι την αναζητά στη σύγχρονη Ευρώπη, ερχόμενη αντιμέτωπη με το προσφυγικό, την ένδεια, τη σκληρότητα, συνειδητοποιώντας ότι η ανθρωπότητα δεν έμαθε, τελικά, πολλά από την πιο σκοτεινή σελίδα της πρόσφατης ιστορίας της.
Η ματιά είναι φρέσκια κι η ιδέα της Κίτι ως πρωταγωνίστρια κερδίζει το στοίχημα του ενδιαφέροντος. Το φιλμ σίγουρα δεν προσθέτει κάτι βαθύτερο στο, ήδη, εμβληματικό υλικό της, είναι όμως η ιδανική προσέγγιση της ιδέας του ανθρωπισμού για τους μικρότερους θεατές – και απόλαυση για τα μάτια των μεγαλύτερων.
Η σύνοψη της ταινίας
Σχεδόν οκτώ δεκαετίες μετά από την πρώτη φορά που η Άννα Φρανκ έγραψε στο διάσημο ημερολόγιό της, η Κίτι, η φανταστική φίλη στην οποία η Άννα απηύθυνε τις αφηγήσεις και τις μύχιες σκέψεις της, ζωντανεύει ξαφνικά μέσα στο Μουσείο της Άννας Φρανκ όπου φυλάσσεται σήμερα το διασωθέν χειρόγραφο του ημερολογίου. Χωρίς να ξέρει πόσα χρόνια έχουν περάσει ή τι έχει συμβεί στην Άννα και την αδελφή της, Μάργκο, η Κίτι παίρνει το ημερολόγιο και το σκάει μπερδεμένη στο σύγχρονο Άμστερνταμ σε αναζήτηση απαντήσεων. Όσο γεμίζουν τους δρόμους αφίσες, οι οποίες διαφημίζουν την αμοιβή που προορίζεται για όποιον βρει το χαμένο ημερολόγιο, η Κίτι θα βρεθεί ανάμεσα στους αδύναμους και περιθωριοποιημένους της πόλης και θα ανακαλύψει πολλά για τον κόσμο μας τότε και σήμερα.
Δείτε την ταινία πατώντας στην παρακάτω εικόνα
Ο σκηνοθέτης Άρι Φόλμαν μιλά για την ταινία
Η ταινία «Πού Κρύβεται η Άννα Φρανκ» είναι μια ταινία για το Ολοκαύτωμα. Γιατί αποφασίσατε να χρησιμοποιήσετε την τεχνική του animation (κινούμενα σχέδια) για την ταινία σας;
Ήθελα να απευθυνθώ στο νεανικό κοινό. Και για αυτόν τον λόγο με προσέγγισαν οι υπεύθυνοι του Anne Frank Fonds Basel πριν οκτώ χρόνια: ήθελαν μια νέα απόχρωση στην ευρύτερη ιστορία του Ολοκαυτώματος. Έπειτα ήρθε η ιδέα να αναβιώσει η Κίτι και να γίνει εκείνη η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η αφηγήτρια. Ακόμη δύο όροι ήταν το να συνδέσουμε το παρελθόν με το παρόν και να ακολουθήσουμε τους επτά τελευταίους, φρικτούς μήνες στη ζωή της Άννας Φρανκ.
Πώς προσδώσατε αυτήν τη νέα απόχρωση λοιπόν;
Με το να μετατρέψουμε την Κίτι από φανταστική φίλη της Άννας σε ένα πραγματικό, ζωντανό πρόσωπο. Εκείνη, και όχι η Άννα, είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας μας. Η Κίτι προσπαθεί να καταλάβει τι απέγινε η Άννα κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών του πολέμου. Πώς πέθανε, τι της συνέβη; Και στην προσπάθειά της αυτή, ανακαλύπτει την τρέχουσα κατάσταση στην Ευρώπη που έχει πλημμυρίσει από πρόσφυγες από όλον τον κόσμο, οι οποίοι έχουν αποδράσει από εμπόλεμες ζώνες.
Το animation φέρει την υπογραφή της Λένα Γκούμπερμαν. Δεδομένων των απεριόριστων δυνατοτήτων που προσφέρει το animation, πώς αποφασίσατε ποια θα είναι η εικόνα της ταινίας;
Πράγματι το animation σού δίνει άπειρες δυνατότητες, μπορείς να επαναδιαμορφώσεις τον κόσμο όπως τον ξέρουμε. Ξεκινήσαμε με την Κίτι και την Άννα. Πιστεύω τους ‘δώσαμε’ πολύ ζεστές προσωπικότητες. Η Λένα είναι εξαιρετική καλλιτέχνης και τις σχεδίασε με πολύ όμορφο τρόπο. Όμως, αποφασίσαμε εξαρχής να μην ακολουθήσουμε τα γνωστά μοτίβα του είδους. Οι περισσότερες πολεμικές ταινίες δείχνουν το παρόν έγχρωμο και το παρελθόν ασπρόμαυρο – εμείς κάναμε το αντίθετο. Κι αυτό έγινε η νοοτροπία μας γενικότερα. Επίσης, δεν περιορίσαμε καθόλου τη χρωματική παλέτα όπως είχα κάνει παλιότερα σε ταινίες μου. Απελευθερωθήκαμε τελείως στη χρήση των χρωμάτων.
Μιλήστε μας για την απόφαση να δουλέψετε με τη Λένα Γκούμπερμαν.
Η Λένα είναι μια ιδιοφυία. Σχεδιάζει τις καλύτερες φιγούρες animation που έχω δει ποτέ. Ο τρόπος που σκέφτεται είναι φτιαγμένος για την κίνηση του σινεμά. Γιατί η δουλειά μας δεν είναι μόνο να σχεδιάζουμε φιγούρες. Είναι σημαντικό αυτές να κινούνται. Επίσης, η Λένα δεν είναι καθόλου εγωκεντρική. Είναι ταπεινή και αφοσιωμένη στη δουλειά της, και η ψυχή της κρύβει αστείρευτο ταλέντο.
Τι τεχνικές χρησιμοποιήσατε για την ταινία;
Η ταινία αυτή είναι η πρώτη που αφηγείται την ιστορία της Άννας Φρανκ με σχέδια. Μιλάμε για περίπου 159.000 σχέδια που δημιουργήθηκαν σε 15 χώρες. Η τεχνική αυτή έδωσε στην ταινία μια ζωηρή αίσθηση και η ιστορία κυλάει χωρίς να απαιτεί προσπάθεια από τους θεατές. Για να το καταφέρουμε αυτό, αναπτύξαμε μια ολοκαίνουργια τεχνική που συνδύασε το στατικό φόντο με τα κλασικά δισδιάστατα σκίτσα. Έτσι, τραβήξαμε πλάνα πραγματικών σκηνικών με πραγματικές κάμερες κι έπειτα τοποθετήσαμε animation φιγούρες μπροστά τους. Κανείς δεν έχει ξανακάνει κάτι παρόμοιο στον κινηματογράφο, ήταν πραγματικά πρωτοποριακό.
Η Κίτι ήταν πάντα εκεί. Όμως μόνο μέσα στο Ημερολόγιο και όχι ως πραγματικό πρόσωπο. Πώς τη δημιουργήσατε για την ταινία, ταυτόχρονα μένοντας πιστοί στην ιδέα που είχε η Άννα για την Κίτι;
Η Άννα Φρανκ μάς άφησε πολλές περιγραφές για το πώς ήταν η Κίτι: ποια είναι, πώς μοιάζει, τι είδους προσωπικότητα είναι. Και φυσικά είναι και οι διάλογοί της με την Κίτι. Πήγα ένα βήμα παραπέρα και έκανα την Κίτι το alter ego της Άννας. Κατά μία έννοια, την έκανα εξωστρεφή: είναι μαχήτρια, δεν είναι υπό τον έλεγχο των γονιών της που ορίζουν τα όριά της, όπως συνέβαινε με την Άννα. Για την Κίτι, δεν υπάρχουν άλλοι στην κρυψώνα της να την κρίνουν. Άρα είναι ελεύθερη να κάνει ό,τι ήθελε να κάνει και η Άννα στη δική της φαντασία. Έτσι έπρεπε να είναι η Κίτι – διαφορετικά γιατί να την είχε εφεύρει η Άννα;
Στην ταινία, η Κίτι γίνεται ακτιβίστρια για τους πρόσφυγες. Τη θεωρείτε μέρος των καινούργιων κινημάτων από νέους για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Είναι πράγματι μια κοπέλα της εποχής της. Ξεκίνησε μεν ως η φανταστική φίλη της Άννας, όμως στην ταινία είναι μια γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Καθώς βγαίνει έξω στον κόσμο, συναντάει νέους ανθρώπους σαν εκείνη, οι οποίοι κινδυνεύουν. Αυτό θυμίζει στην Κίτι την Άννα και το γεγονός ότι εκείνη δεν είχε την ευκαιρία να φύγει μακριά από τον κίνδυνο.
Μαζί με την Κίτι, οι θεατές αντιμετωπίζουν το Ολοκαύτωμα μέσα από την ιστορία. Σας δυσκόλεψαν αυτές οι σκηνές; Πώς τις χειριστήκατε;
Η σκηνή όπου η οικογένεια Φρανκ φτάνει στο Άουσβιτς ήταν ό,τι δυσκολότερο είχα να κάνω στην ταινία. Πώς μπορούμε να δείξουμε τη συγκεκριμένη αυτή στιγμή σε παιδιά; Το animation σαν είδος μάς προσφέρει ένα εύρος επιλογών, όμως έπρεπε να διαλέξουμε σοφά. Τελικά, βρήκα αρκετούς παραλληλισμούς ανάμεσα στα πεδία εκτέλεσης των Ναζί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Κάτω Κόσμο στην ελληνική μυθολογία. Οι Ναζί είχαν τρένα, διαλογές, στρατόπεδα θανάτου. Στην ελληνική μυθολογία, που τόσο αγαπούσε η Άννα Φρανκ, δεν υπήρχαν τρένα και στεριά, αλλά βάρκες και ποτάμια. Και η διαλογή γίνεται από τον Άδη, τον Θεό του κάτω κόσμου. Κι εδώ υπάρχουν σκυλιά, όπως αυτά που είχαν οι Ναζί στις πλατφόρμες των σιδηροδρομικών σταθμών. Προσπάθησα να δημιουργήσω μια σκηνή που θα έδινε στους θεατές να καταλάβουν τι πέρασε η οικογένεια Φρανκ στο στρατόπεδο, δείχνοντας την εμπειρία αυτή με εικόνες που ανέσυρα από την ελληνική μυθολογία. Ταυτόχρονα, δεν ήθελα η σκηνή αυτή να γίνει πολύ αποκαλυπτική ή βαρύγδουπη.
Υπήρχαν όρια σε αυτά που μπορούσατε να πείτε ή να δείξετε;
Καταρχάς, δε θέλαμε να δείξουμε το τέλος της Άννας και της Μάργκο ρεαλιστικά, όπως έχουν προσπαθήσει να κάνουν άλλες ταινίες που έχουν να κάνουν με το Ολοκαύτωμα. Δεν υπάρχει κινηματογραφική φόρμα που να είναι κατάλληλη να δείξει αυτό που συνέβη. Γιατί πιστεύω ότι κανείς μας δεν καταλαβαίνει στα αλήθεια τι συνέβη. Η φαντασία μας δε μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με επιζώντες από το Ολοκαύτωμα και έχω ακούσει φρικτές ιστορίες. Κι όμως, το μυαλό μας δε μπορεί να δημιουργήσει μια οπτική σύνδεση με αυτές τις ιστορίες, δε μπορεί να συλλάβει πλήρως αυτό που συνέβαινε. Άρα, θέλησα να δημιουργήσω μια αλληγορία για να συνδεθώ με την ιστορία και να κάνω το ίδιο και για τους θεατές. Στράφηκα, λοιπόν, στη φαντασία.
Παρουσιάζετε μία καινούργια, εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο Ημερολόγιο, που είναι διάσημο στις νεαρές ηλικίες. Μπορείτε να μας μιλήσετε για το σκεπτικό σας;
Κρατήσαμε αρκετό από το πρωτότυπο υλικό του Ημερολογίου. Ό,τι συμβαίνει στο παρελθόν είναι η ιστορία του Ημερολογίου. Όμως, η ταινία αφηγείται την ιστορία με εντελώς διαφορετικό τρόπο, όχι σα μονόλογο της Άννας αλλά σα διάλογο ανάμεσα στα δύο κορίτσια. Για εμάς, η φανταστική φίλη έχει γίνει αληθινή και συζητούν τα όσα έγραψε η Άννα σα μονόλογο στο ημερολόγιό της. Χρησιμοποιούμε, δηλαδή, μια άλλη τεχνική για να πούμε την ίδια ιστορία.
Πιστεύετε όμως ότι το Ημερολόγιο προσφέρει μια δυνατή βάση για να μάθουν Ιστορία τα παιδιά;
Ναι, το πιστεύω. Το Ημερολόγιο είναι βαθιά ανθρώπινο: είναι πολύ εύκολο να το διαβάσεις, να το καταλάβεις, να το εξηγήσεις. Και όλες οι φρίκες που πέρασαν η Άννα και η Μάργκο αφότου η Άννα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Ημερολόγιο, λείπουν. Δεν έχουμε μαρτυρίες από την ίδια για τους τελευταίους επτά μήνες της ζωής της, τους χειρότερους της ζωής της. Είναι πιο εύκολο να πει κανείς την ιστορία ενός κοριτσιού σε απομόνωση εν καιρώ πολέμου, μέσα από το τόσο έξυπνα και ευαίσθητα γραμμένο Ημερολόγιο. Όμως η ιστορία είναι λειψή: παραλείπει τη φρικτή μοίρα όσων μπήκαν στα τρένα και βρέθηκαν στα στρατόπεδα.
Οι νέοι σήμερα μοιάζουν να πολιτικοποιούνται και δραστηριοποιούνται σε μια προσπάθεια να αλλάξουν τον κόσμο. Πώς το βλέπετε αυτό σε σχέση με την ταινία;
Ο κόσμος δυστυχώς μοιάζει να αλλάζει: γίνεται πιο ρατσιστικός, πιο βίαιος, πιο αντισιμητικός. Στην πατρίδα μου, το Ισραήλ, όπου παρατηρείται μια στροφή προς τα δεξιά, βλέπω ότι οι ακτιβιστές προέρχονται από όλες τις γενιές. Όμως, οι νέοι ήταν αυτοί που διαδήλωναν κάθε Σαββατοκύριακο μπροστά από το σπίτι του Νετανιάχου, μες στον καύσωνα το καλοκαίρι ή όταν έβρεχε καταρρακτωδώς τον χειμώνα. Και τελικά νίκησαν: η διεφθαρμένη κυβέρνηση αντικαταστάθηκε από μια άλλη. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ένα ακτιβιστικό κίνημα τόσο ζωντανό, μου δίνει ελπίδα.
(πηγή : My Film)
Διαδραστική εικόνα :Το ολοκαύτωμα από την ματιά της Άννας Φρανκ
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons Αναφορά δημιουργού4.0.
