Κακή φωτιά
Εγώ είμ’ εδώ ανυπόταχτος και παραστρατισμένος,
εγώ δαγκώνω με θυμό της φτώχειας το ψωμί,
νόθος της τέχνης είμ’ εγώ και της ιδέας διωγμένος
από μιαν έγνοια ο νους θολός, δαρμένο το κορμί.
Ο λύχνος μου στης ιερής μελέτης το τραπέζι
σαν ένα νεκροκάντηλο στα μάτια μου αχνοπαίζει
όλα πολέμια κρύα βιβλία, κοντύλια και χαρτιά.
Με καίει κακιά φωτιά.
Εμέ η ζωή μου πλάνεμα και η γέννησή μου λάθος
το λόγο δεν ορέγομαι, δεν ξέρω το ρυθμό
σέρνουν εμένα δυό άλογα, τ” αράπικο το πάθος
και τ΄ αφροστάλαχτο όνειρο μπορεί και στο γκρεμό.
Κ. Παλαμάς
Και όμως, τα “Υπόγεια Ρεύματα” τραγουδούν Κ. Παλαμά! Πόσο ωραία η μουσική τους αποδίδει την ψυχοσύνθεση του ποιητή, τον τρόπο που αυτός βλέπει τον εαυτό του και τη ζωή του!
Σας παραθέτω και τα φύλλα εργασίας του αφιερώματος που κάναμε στο μεγάλο μας ποιητή:
