«Ηταν μεσημέρι και μαζεύαμε καλαμπόκια. Από πάνω μας πολεμούσαν αεροπλάνα. Είδαμε ένα να βγάζει καπνούς. Ακούστηκε μεγάλος κρότος πίσω από το μοναστήρι. Γίνονταν εκρήξεις. Ηρθαν στρατιώτες, είπαν ότι το αεροπλάνο ήταν ελληνικό.Οι φαντάροι σήκωσαν το σώμα του πιλότου από τα συντρίμμια και τα ρούχα που φορούσε πήραν φωτιά. Το παλικάρι ψυχορραγούσε. Τον θάψαμε στο χωριό». […]

Ὁ ἱερός τῆς πατρίδος ἔρως ἐμφωλεύει εἰς τὴν καρδίαν, καὶ ἡ καρδία δὲν γηράσκει ποτέ  Ρήγας Φεραῖος

Χίλιες εκκλησίες να χτίσεις, αν δεν μπεις μέσα δεν σώζεσαι Ήμουν στο λεωφορείο και δίπλα μου καθόταν μία κυρία. Περνώντας έξω από έναν ιερό ναό έκανα το σταυρό μου. Παρακινούμενη από εμένα έκανε και εκείνη κάτι σαν σταυρό, γρήγορα-γρήγορα, κάτι σαν ανακάτεμα. Της λέω: –  Αυτόν τον σταυρό που κάνεις δεν τον φοβάται ο διάβολος· […]

Είχε, από παιδί, μια ξυλόγλυπτη μολυβοθήκη γραφείου, δώρο από τα χέρια του πατέρα της. «Φαέθων» έγραφε στο ξύλο, κι από πάνω δύο υπέροχα άλογα με τον Θεό Ήλιο μέσα σε ακτίνες φωτός! -Τι θα πει Φαέθων; ρωτούσε με απορία. -Ό θεός του φωτός, πού διασχίζει περήφανα τον ουρανό στα λαμπρά του άλογα. Αυτό το όνομα […]

Η προσφορά των γυναικών της Πίνδου στο δύσκολο πόλεμο εναντίον του Ιταλικού Φασισμού είναι ανεκτίμητη. Για όλες αυτές τις γυναίκες ο Νικηφόρος Βρεττάκος (1911 – 1991) έγραφε: « Κι οι μάνες τα κοφτά γκρεμνά σαν Παναγιές τ’ ανέβαιναν. Με την ευκή στον ώμο τους κατά το γιό πηγαίναν και τις αεροτραμπάλιζε ο άνεμος φορτωμένες κι […]

-Ξημέρωμα Πρωτοχρονιάς ήτανε. Κι’ είναι άληθινή ή ιστορία. 1942! Μαύρο σκοτάδι! Παγερό! Πικρό! Κί άβάσταγο τό κρύο!… Έτσι άρχιζε κάθε παραμονή “Αι-Βασιλιοϋ ή γιαγιά νά διηγιέται, σά νά τό ζοϋσε τώρα: -Έβγήκα, τυλιγμένη στό χοντρό παλτό, στό μάλλινο μου σάλι, νά πάω προσκύνημα στην έκκλησιά!… Στόν “Αι-Βασίλη, λάδι!… Λάδι, πού τό ξεχώρισα γιά τό καντήλι […]

Ήλθε ό Νίκος μέ πηλίκιο στό σπίτι άπόψε! Κι’ είχε στή μέση του, ώ τί σπαθί!… Κι’ ολόρθο τό κορμί του κέδρο μοιάζει μέσ’ στοΰ στρατιώτη τη χακιά στολή! Καί όλο λέει! μιλάει γιά την Ελλάδα! Γιά τό στρατό, τά όπλα, τά κανόνια… Σχέδια μάχης, προπονήσεις, προσκλητήρια… λές, κι’ ήταν, στρατιώτης χρόνια!… Μά, άνάμεσα σ’ […]

“Δέκα λεπτά πριν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο στρατιωτικός μου ακόλουθος, ο διερμηνέας μου και εγώ, φθάσαμε στην καγκελόπορτα μιάς μικρής οικίας στην Κηφισιά, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Στον φρουρό της οικίας είπα ότι επιθυμώ να δώ τον Πρωθυπουργό για κάτι πολύ επείγον. Ο φρουρός άρχισε να […]

Ἀναμφισβήτητα τό ἔπος τοῦ 1940 ἀνήκει σέ ὅλους τους Ἕλληνες. Ὅλος ὁ λαός μας τότε ἑνωμένος μέ μία ψυχή, χωρίς κανένα δισταγμό, ὄρθωσε τό ἀνάστημά του στόν ὁρμητικό χείμαρρο τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ ναζισμοῦ. Ἔτσι, ἀπό αὐτήν τήν τιτάνια μάχη, πού ξεκίνησε τή Δευτέρα 28 Ὀκτωβρίου 1940, δέν θά ἦταν δυνατό νά ἀπουσιάζει ἡ Ἐκκλησία […]