Η σωτηρία του ανθρώπου δώρον Θεού. Κυριακή Ε΄Λουκά
Συγγραφέας: kantonopou στις 1 Νοεμβρίου, 2010
Η Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α Τ Ο Υ Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Υ Δ Ω Ρ Ο Ν Θ Ε Ο Υ
«χάριτί ἐστε σεσωσμένοι· (Ἐφεσ. β΄ 15)
Ἡ ὑπόθεση τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἐξαρτᾶται ἀπό δύο παράγοντες, τό θεῖο καί τόν ἀνθρώπινο. Πρέπει νά ποῦμε ὅμως ἐδῶ ὅτι σ’ αὐτό τό βαρυσήμαντο κεφάλαιο πρωτεύοντα ρόλο διαδραματίζει ὁ θεῖος παράγοντας. Γιά νά προχωρήσει ὅμως ὁ θεῖος παράγοντας στήν ἐνεργοποίηση τοῦ ζητήματος τῆς σωτηρίας, πρέπει νά προηγηθεῖ ἡ ὁλόθυμη συγκατάθεση τοῦ ἀνθρωπίνου παράγοντα.
Γιά νά γίνουν πιό κατανοητά αὐτά τά ὁποῖα διατυπώθησαν πιό πάνω θά μᾶς βοηθήσουν κάποια χωρία τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὅπως τό ἀκόλουθο:«τῇ γάρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως· καί τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τό δῶρον, οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.» (Ἐφεσ. β΄ 8 – 9) Ἀπό τό χωρίο αὐτό διδασκόμεθα ὅτι ἡ σωτηρία προσφέρεται σ’ ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους ὡς δῶρο τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ, βέβαια εἶναι δῶρο, σημαίνει ὅτι ἐμεῖς δέν ἔχουμε προσφέρει κάτι πρός τό Θεό ἤ πρός τούς συνανθρώπους μας ἰσάξιο τοῦ δώρου πού ἀπολαμβάνουμε.
Ἀποτελεῖ ὅμως ἡ σωτηρία ἐπισφράγιση τῆς πίστεώς μας στόν Τριαδικό Θεό. Ἐπίσης δέν μποροῦμε νά ἰσχυρισθοῦμε ὅτι ὁ Θεός μᾶς προσφέρει τή σωτηρία ὡς ἀμοιβή γιά τήν καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν, στήν ὁποία καθημερινά προβαίνουμε μέσα στή ροή τοῦ πολυκύμαντου βίου μας.
Παράλληλα νά μνημονεύσουμε λίγα λόγια ἀπό τήν εὐχή, πρίν τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας, μέ τήν ὁποία ὁ Λειτουργός ὁμολογεῖ ὅτι: «πᾶσα δόσις ἀγαθή καί πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστι καταβαῖνον ἐκ σοῦ τοῦ Πατρός τῶν φώτων» (Ὀπισθάμβωνος εὐχή θ. Λειτουργίας) Ὁ Θεός μᾶς προσφέρει πλουσιοπάροχα καί χωρίς καμιά ὑποχρέωση ἀπέναντί μας τά δικά του δῶρα, τά ὁποῖα ἀφοῦ ἀξιοποιήσουμε σωστά καί τά πολλαπλασιάσουμε ἀνάλογα συμβάλλουν στό νά γνωρίσουμε πιό πολύ καί νά πλησιάσουμε ὅσο γίνεται πιό κοντά τόν Πλάστη Θεό.
Ὅσο δύσκολος καί ὅσο μακροχρόνιος καί νά εἶναι ὁ πνευματικός ἀγώνας, τόν ὁποῖο διεξάγουμε, δέν μποροῦμε νά ἰσχυρισθοῦμε ὅτι ἔχουμε χρεώσει μέ κάτι τό Θεό. Αὐτό ἀποτελεῖ βλασφημία καί μεγάλο ἁμάρτημα. Ἐμεῖς εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά διερχόμεθα τίς μέρες τῆς ζωῆς μας παραμένοντας ἑδραῖοι στόν ἀγώνα μας καί ἀκολουθώντας πιστά τό εὐαγγελικό ἰδεῶδες. Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς μᾶς ὑπενθυμίζει τά Κυριακά λόγια: «ὅταν ποιήσητε πάντα τά διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν.» (Λουκ. ιζ΄ 10)
Ὁ θεῖος Παῦλος μᾶς ὑπενθυμίζει: «τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ, καί τά ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα καταισχύνῃ τά ἰσχυρά, καί τά ἀγενῆ τοῦ κόσμου καί τά ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, καί τά μή ὄντα, ἵνα τά ὄντα καταργήση, ὅπως μή καυχήσηται πᾶσα σάρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.» (Α΄ Κορ. α΄ 27 – 29) Δηλαδή ὅσους ὁ κόσμος θεωρεῖ τρελούς, ἐκείνους διάλεξε ὁ Θεός γιά νά ντροπιάσει τελικά τούς σοφούς· κι ὅσους ὁ κόσμος θεωρεῖ ἀνίσχυρους, ἐκείνους διάλεξε ὀ Θεός γιά νά ντροπιάσει τελικά τούς κατά κόσμον ἰσχυρούς κί ὅσους ὁ κόσμος θεωρεῖ παρακατιανούς καί περιφρονημένους, ἐκείνους διάλεξε ὁ Θεός, τά μηδενικά, γιά νά καταργήσει ὅσους θαρροῦν πώς εἶναι κάτι. Ἔτσι ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά καυχηθεῖ γιά κάτι μπροστά στό Θεό. Ὕστερα ἀπό ὅσα ἔχουν γραφεῖ καθίσταται πολύ κατανοητό ὅτι ὅλοι ἔχουμε ἀνάγκη τοῦ θείου ἐλέους. Τοῦ Κυρίου ἡ τιμή καί ἡ δόξα, ἡ βασιλεία καί ἡ προσκύνηση στούς αἰῶνες. Ἀμήν!
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.